|
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
﴿۲۳﴾
انصاریان: این چنین نیست [که وظیفه اش را انجام داده باشد] هنوز آنچه را به او دستور داده به جا نیاورده است.
خرمشاهی: حاشا، او آنچه به او فرمان داده بود، انجام نداد فولادوند: ولى نه هنوز آنچه را به او دستور داده به جاى نياورده است قمشه‌ای: چنین نیست (که منکران معاد می‌پندارند) بشر کافر هنوز آنچه خدا امر کرده به جا نیاورده (تا سعادت ابد یابد). مکارم شیرازی: چنين نيست كه او ميپندارد، او هنوز فرمان الهي را اطاعت نكرده است.
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ
﴿۲۴﴾
انصاریان: پس انسان باید به خوراکش با تأمل بنگرد
خرمشاهی: پس بايد انسان به خوراك خويش بنگرد فولادوند: پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد قمشه‌ای: آدمی باید به قوت و غذای خود به چشم خود بنگرد. مکارم شیرازی: انسان بايد به غذاي خويش بنگرد.
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
﴿۲۵﴾
انصاریان: که ما [از آسمان] آب فراوانی فرو ریختیم.
خرمشاهی: ما آب را به فراوانى فرو ريختهايم فولادوند: كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم قمشه‌ای: که ما آب باران فرو ریختیم. مکارم شیرازی: ما آب فراواني از آسمان فروريختيم!
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
﴿۲۶﴾
انصاریان: سپس زمین را [به صورتی سودمند] از هم شکافتیم.
خرمشاهی: سپس زمين را به نيكى برشكافتهايم فولادوند: آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم] شكافتيم قمشه‌ای: آن گاه خاک زمین بشکافتیم. مکارم شیرازی: سپس زمين را از هم شكافتيم.
فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
﴿۲۷﴾
انصاریان: پس در آن دانه های فراوانی رویاندیم،
خرمشاهی: و در آن دانه [ها] روياندهايم فولادوند: پس در آن دانه رويانيديم قمشه‌ای: و حبوبات برویانیدیم. مکارم شیرازی: و در آن دانه هاي فراواني رويانديم.
وَعِنَبًا وَقَضْبًا
﴿۲۸﴾
انصاریان: و انگور و سبزیجات
خرمشاهی: و نيز انگور و سبزيجات فولادوند: و انگور و سبزى قمشه‌ای: و باغ انگور و نباتاتی که هر چه بدروند باز بروید. مکارم شیرازی: و انگور و سبزي بسيار،
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
﴿۲۹﴾
انصاریان: و زیتون و درخت خرما….
خرمشاهی: و درخت زيتون و خرما فولادوند: و زيتون و درخت خرما قمشه‌ای: و درخت زیتون و نخل خرما. مکارم شیرازی: و زيتون و نخل فراوان،
وَحَدَائِقَ غُلْبًا
﴿۳۰﴾
انصاریان: و بوستان های پر از درخت تناور و بزرگ
خرمشاهی: و بوستانهاى انبوه فولادوند: و باغهاى انبوه قمشه‌ای: و باغهای پر از درختان کهن. مکارم شیرازی: و باغهايي پر درخت،
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
﴿۳۱﴾
انصاریان: و میوه و چراگاه
خرمشاهی: و ميوه و علف فولادوند: و ميوه و چراگاه قمشه‌ای: و انواع میوه‌ها و علفها و مرتعها. مکارم شیرازی: و ميوه و چراگاه،
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
﴿۳۲﴾
انصاریان: تا مایه برخورداری شما و دام هایتان باشد. ….
خرمشاهی: كالايى براى شما و براى چارپايانتان فولادوند: [تا وسيله] استفاده شما و دامهايتان باشد قمشه‌ای: تا شما آدمیان و حیوانات شما هم از آن بهره‌مند شوید. مکارم شیرازی: تا وسيله اي براي بهره گيري و چهارپايانتان باشد. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو