|
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى
﴿۱۷﴾
انصاریان: که به سوی فرعون برو؛ زیرا که طغیان کرده است.
خرمشاهی: [فرمود] به سوى فرعون برو كه او سر به طغيان بر داشته است فولادوند: به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است قمشه‌ای: که به سوی فرعون برو که او سخت به راه طغیان رفته است. مکارم شیرازی: به سوي فرعون برو كه طغيان كرده است
فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ تَزَكَّى
﴿۱۸﴾
انصاریان: پس به او بگو: می خواهی [از آلودگی شرک و طغیان] پاک و پاکیزه شوی؟
خرمشاهی: و بگو آيا بر آن هستى كه پاكدلى پيشه كنى؟ فولادوند: و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى قمشه‌ای: پس بگو: میل داری که (از پلیدی خود پرستی و شرک) پاک و پاکیزه شوی؟ مکارم شیرازی: و به او بگو: آيا ميخواهي پاكيزه شوي ؟
وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى
﴿۱۹﴾
انصاریان: من تو را به سوی پروردگارت راهنمایی می کنم تا از او بترسی [و از طغیان دست برداری.]
خرمشاهی: و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم و خشيت يابى؟ فولادوند: و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى قمشه‌ای: و تو را به راه خدا هدایت کنم تا بترسی (و به درگاه عظمت و قدرت او خاشع و فروتن شوی). مکارم شیرازی: و من تو را به سوي پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسي (و خلاف نكني).
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى
﴿۲۰﴾
انصاریان: پس آن معجزه بزرگ تر را به او نشان داد.
خرمشاهی: و به او معجزه سترگ نشان داد فولادوند: پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود قمشه‌ای: پس آن آیت و معجزه بزرگتر را به او نمود. مکارم شیرازی: سپس موسي معجزه بزرگ را به او نشان داد.
فَكَذَّبَ وَعَصَى
﴿۲۱﴾
انصاریان: ولی [او آن را] تکذیب کرد و سرپیچی نمود.
خرمشاهی: پس او انكار كرد و سركشيد فولادوند: و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد قمشه‌ای: فرعون تکذیب و نافرمانی کرد. مکارم شیرازی: اما او تكذيب كرد و عصيان نمود.
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى
﴿۲۲﴾
انصاریان: سپس [به حق] پشت کرد [و برای نابودی موسی] به تلاش برخاست!
خرمشاهی: سپس شتابان روى برتافت فولادوند: سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست قمشه‌ای: از آن پس (که معجزه موسی دید) باز روی از حق بگردانید و (برای دفع موسی) به جهد و کوشش برخاست. مکارم شیرازی: سپس پشت كرد و پيوسته (براي محو آيين موسي) تلاش نمود.
فَحَشَرَ فَنَادَى
﴿۲۳﴾
انصاریان: پس [قومش را] گرد آورد، و ندا داد
خرمشاهی: و [سپاه جادوگران را] گردآورد و ندا [به ادعا] در داد فولادوند: و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد قمشه‌ای: پس (با رجال بزرگ دربار خود) انجمن کرد و ندا داد. مکارم شیرازی: و ساحران را جمع كرد و مردم را دعوت نمود.
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى
﴿۲۴﴾
انصاریان: و گفت: من پروردگار بزرگ تر شما هستم.
خرمشاهی: و گفت من پروردگار برتر شما هستم فولادوند: و گفت پروردگار بزرگتر شما منم قمشه‌ای: و گفت: منم خدای بزرگ شما. مکارم شیرازی: و گفت من پروردگار بزرگ شما هستم!
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى
﴿۲۵﴾
انصاریان: پس خدا هم [به کیفر این ادعای نابجا] او را به عذاب آخرت و دنیا دچار ساخت.
خرمشاهی: آنگاه خداوند به عقوبت [گناه] واپسين و نخستين او را فرو گرفت فولادوند: و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد قمشه‌ای: خدا هم او را به عقاب دنیا و آخرت گرفتار کرد. مکارم شیرازی: لذا خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت.
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَى
﴿۲۶﴾
انصاریان: بی تردید در این سرگذشت برای کسی که [از عذاب خدا] بترسد عبرتی است.
خرمشاهی: بىگمان در اين براى هر كس كه خشيت داشته باشد، عبرتى است فولادوند: در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است قمشه‌ای: تا به هلاکت او اهل ترس از خدا عبرت گیرند. مکارم شیرازی: در اين عبرتي است براي كساني كه خدا ترسند. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو