|
كَلَّا لَا وَزَرَ
﴿۱۱﴾
انصاریان: این چنین نیست، هرگز پناهگاهی وجود ندارد.
خرمشاهی: حاشا، پناهى نيست فولادوند: هرگز چنين نيست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد قمشهای: هرگز مفرّ و پناهگاهی نیست. مکارم شیرازی: هرگز چنين نيست، راه فرار و پناهگاهي وجود ندارد.
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ
﴿۱۲﴾
انصاریان: آن روزقرارگاه [نهایی] فقط به سوی پروردگار توست.
خرمشاهی: سرانجام [همه چيز و همه كار] با پروردگار توست فولادوند: آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است قمشهای: آن روز جز درگاه خدا آرامگاهی هیچ نیست. مکارم شیرازی: و قرارگاه نهائي تنها به سوي پروردگار تو است.
يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
﴿۱۳﴾
انصاریان: آن روز است که انسان را به اعمالی که از دیرباز یا پس از آن انجام داده، آگاه می کنند.
خرمشاهی: در اين روز انسان را از آنچه پيش فرستاده يا باز پس داشته است آگاه سازند فولادوند: و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مى كنند قمشهای: آن روز آدمی به (نتیجه) هر نیک و بدی که در مقدّم و مؤخّر عمر کرده آگاه خواهد شد. مکارم شیرازی: و در آن روز انسان را از تمام كارهائي كه از پيش يا پس فرستاده، آگاه ميكنند.
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ
﴿۱۴﴾
انصاریان: بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست.
خرمشاهی: حق اين است كه انسان بر نفس خود بصير است فولادوند: بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است قمشهای: بلکه انسان خود بر (نیک و بد) خویش به خوبی بیناست. مکارم شیرازی: بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است.
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ
﴿۱۵﴾
انصاریان: و هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه ها بتراشد
خرمشاهی: ولو بهانههايش را در ميان آورد فولادوند: هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد قمشهای: هر چند (پردههای) عذر (بر چشم بصیرت) خود بیفکند. مکارم شیرازی: هر چند (در ظاهر) براي خود عذرهائي بتراشد.
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
﴿۱۶﴾
انصاریان: [پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی.
خرمشاهی: زبانت را به [بازخوانى وحى] مجنبان كه در كار آن شتاب كنى فولادوند: زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده قمشهای: (ای رسول در حال وحی) با شتاب و عجله زبان به قرائت قرآن مگشای. مکارم شیرازی: زبانت را به خاطر عجله براي خواندن آن (قرآن) حركت مده.
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ
﴿۱۷﴾
انصاریان: بی تردید گردآوردن و [به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می شود و چگونگی] قرائتش بر عهده ماست،
خرمشاهی: گردآورى و بازخوانى آن بر عهده ماست فولادوند: چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست قمشهای: که ما خود قرآن را مجموع و محفوظ داشته و بر تو فرا خوانیم. مکارم شیرازی: چرا كه جمع و خواندن آن بر عهده ماست.
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ
﴿۱۸﴾
انصاریان: پس هنگامی که آن را [به طور کامل] خواندیم، [به همان صورت] خواندنش را دنبال کن.
خرمشاهی: و چون آن را باز خوانيم، از بازخوانىاش پيروى كن فولادوند: پس هر گاه آن را خوانديم از خواندن آن پيروى كن قمشهای: و آنگاه که بر خواندیم تو پیرو قرآن آن باش. مکارم شیرازی: و هنگامي كه ما آن را خوانديم از آن پيروي كن.
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
﴿۱۹﴾
انصاریان: سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست.
خرمشاهی: سپس شرح و بيان آن بر عهده ماست فولادوند: سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست قمشهای: پس از آن بر ماست که (حقایق) آن را بر تو بیان کنیم. مکارم شیرازی: سپس بيان (و توضيح) آن نيز بر عهده ماست.
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
﴿۲۰﴾
انصاریان: [اینکه می پندارید قیامتی در کار نیست] این چنین نیست، بلکه شما عاشق ایندنیای زودگذر هستید،
خرمشاهی: حاشا، حق اين است كه بهره زودياب [دنيوى] را دوست داريد فولادوند: چنين نيست كه شما مى پنداريد و دلايل معاد را كافى نمیدانید بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد و هوسرانى بىقيد و شرط را قمشهای: هرگز، بلکه شما (کافران لجوج) تمام دنیای نقد عاجل را دوست دارید. مکارم شیرازی: چنين نيست كه شما ميپنداريد (و دلايل معاد را مخفي ميشمريد) بلكه شما دنياي زودگذر را دوست داريد (و هوسراني بيقيد و شرط را). |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو