|
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ
﴿۳۷﴾
انصاریان: برای هر کس از شما که بخواهد [به وسیله ایمان، طاعت و انجام کار خیر] پیشی جوید یا [به سبب کفر، طغیان و گناه] پس ماند؛
خرمشاهی: براى هر كس از شما كه خواهد [در راه حق و ايمان] پيشتر آيد، يا بازپس ماند فولادوند: هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا بازايستد قمشه‌ای: برای هر یک از شما آدمیان که بخواهد (در مقام ایمان و طاعت و سعادت) پیش افتد یا باز ماند. مکارم شیرازی: براي كساني از شما كه ميخواهند تقدم جويند يا عقب بمانند (به سوي هدايت خيرات پيش روند يا نروند).
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ
﴿۳۸﴾
انصاریان: هر کسی در گرو دست آورده های خویش است،
خرمشاهی: هر كس در گرو كردار خويش است فولادوند: هر كسى در گرو دستاورد خويش است قمشه‌ای: هر نفسی در گرو عملی است که انجام داده است. مکارم شیرازی: هر كس در گرو اعمال خويش است.
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ
﴿۳۹﴾
انصاریان: مگر سعادتمندان
خرمشاهی: مگر اصحاب يمين فولادوند: بجز ياران دست راست قمشه‌ای: مگر اهل یمین. مکارم شیرازی: مگر اصحاب اليمين (كه نامه اعمالشان را به نشانه ايمان و تقوي به دست راستشان ميدهند).
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ
﴿۴۰﴾
انصاریان: که در بهشت ها از یکدیگر می پرسند
خرمشاهی: كه در بوستانهايى [هستند و] همپرسى مىكنند فولادوند: در ميان باغها از يكديگر مى پرسند قمشه‌ای: آنان در باغهای بهشت (متنعّمند و) سؤال می‌کنند. مکارم شیرازی: آنها در باغهاي بهشتند و سؤ ال ميكنند.
عَنِ الْمُجْرِمِينَ
﴿۴۱﴾
انصاریان: از روز و حال گنهکاران،
خرمشاهی: از گناهكاران فولادوند: درباره مجرمان قمشه‌ای: از احوال دوزخیان گنهکار. مکارم شیرازی: از مجرمان:
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ
﴿۴۲﴾
انصاریان: [به آنان رو کرده] می گویند: چه چیز شما را به دوزخ وارد کرد؟
خرمشاهی: كه چه چيزى شما را به راه دوزخ كشاند؟ فولادوند: چه چيز شما را در آتش [سقر] درآورد قمشه‌ای: که شما را چه عمل به عذاب دوزخ در افکند؟ مکارم شیرازی: چه چيز شما را به دوزخ فرستاد؟
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ
﴿۴۳﴾
انصاریان: می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم
خرمشاهی: گويند از نمازگزاران نبوديم فولادوند: گويند از نمازگزاران نبوديم قمشه‌ای: آنان جواب دهند که ما از نمازگزاران نبودیم. مکارم شیرازی: مي گويند: ما از نمازگزاران نبوديم!
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ
﴿۴۴﴾
انصاریان: و به تهیدستان و نیازمندان طعام نمی دادیم
خرمشاهی: و بينوايان را هم اطعام نمىكرديم فولادوند: و بينوايان را غذا نمى داديم قمشه‌ای: و مسکینی را طعام نمی‌دادیم. مکارم شیرازی: و اطعام مستمند نميكرديم!
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ
﴿۴۵﴾
انصاریان: و با فرورفتگان [در گفتار و کردار باطل] فرومی رفتیم،
خرمشاهی: و با ژاژخايان ژاژخايى مىكرديم فولادوند: با هرزه درايان هرزه درايى میکرديم قمشه‌ای: و ما با اهل باطل به بطالت می‌پرداختیم. مکارم شیرازی: و پيوسته با اهل باطل همنشين و همصدا بوديم.
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ
﴿۴۶﴾
انصاریان: و همواره روز جزا را انکار می کردیم
خرمشاهی: و روز جزا را دروغ مىانگاشتيم فولادوند: و روز جزا را دروغ مى شمرديم قمشه‌ای: و ما روز جزا را تکذیب می‌کردیم. مکارم شیرازی: و همواره روز جزا را انكار ميكرديم. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو