ParsQuran
سوره 72: الجن - جزء 29

وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا ﴿۱۱﴾
انصاریان: واینکه از ما برخی شایسته وبرخی غیر شایسته اند، [و] ما بر مذاهب گوناگون ومتفاوتی هستیم،
خرمشاهی: و از ميان ما هم صالحان هست و هم از ميان ما جز اين، ما [روندگان‏] راههاى گوناگونيم‏
فولادوند: و از ميان ما برخى درستكارند و برخى غير آن و ما فرقه ‏هايى گوناگونيم
قمشه‌ای: و همانا برخی از ما صالح و نیکوکار هستیم و برخی بر خلاف آن، عقیده و اعمال ما هم بسیار متفرق و مختلف است.
مکارم شیرازی: و اينكه در ميان ما افرادي صالح و افرادي غير صالحند، و ما گروههاي متفاوتي هستيم.
وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَنْ نُعْجِزَهُ هَرَبًا ﴿۱۲﴾
انصاریان: و اینکه ما یقین داریم که هرگز نمی توانیم خدا را در زمین عاجز و درمانده کنیم و هرگز نمی توانیم [با گریختن و فرار] از دسترس قدرت او بیرون رویم،
خرمشاهی: و ما يقين داشتيم كه هرگز در زمين از خداوند گزير و گريزى نداريم‏
فولادوند: و ما مى‏ دانيم كه هرگز نمى‏ توانيم در زمين خداى را به ستوه آوريم و هرگز او را با گريز [خود] درمانده نتوانيم كرد
قمشه‌ای: و ما چنین دانسته‌ایم که هرگز در زمین بر قدرت خدا غلبه و از محیط اقتدارش فرار نتوانیم کرد.
مکارم شیرازی: و اينكه ما يقين داريم هرگز نمي‏توانيم بر اراده خداوند در زمين غالب شويم، و نمي‏توانيم از پنجه قدرت او فرار كنيم.
وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا ﴿۱۳﴾
انصاریان: و اینکه چون هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم؛ زیرا کسی که به پروردگارش ایمان آورد نه از کاسته شدن ثواب می ترسد و نه از اینکه عذاب و سختی و مشقت و رنج او را احاطه کند،
خرمشاهی: و ما چون [پيام‏] هدايت را شنيديم، به آن ايمان آورديم، پس هر كس به پروردگارش ايمان آورد، نه از نقصانى بيم داشته باشد، و نه از ستمى‏
فولادوند: و ما چون هدايت را شنيديم بدان گرويديم پس كسى كه به پروردگار خود ايمان آورد از كمى [پاداش] و سختى بيم ندارد
قمشه‌ای: و ما چون به سخنان هدایت (یعنی آیات قرآن) گوش فرا دادیم (برخی) ایمان آوردیم و هر که به خدای خود ایمان آورد دیگر از نقصان خیر و ثواب و از احاطه رنج و عذاب بر خود هیچ نترسد.
مکارم شیرازی: و اينكه ما هنگامي كه هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان آورديم، و هر كس به پروردگارش ايمان بياورد نه از نقصان مي‏ترسند و نه از ظلم.
وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا ﴿۱۴﴾
انصاریان: و اینکه گروهی از ما تسلیم [فرمان ها و احکام] خدایند، و برخی منحرف اند، پس کسانی که تسلیم شدند در صدد یافتن حقیقت و راه مستقیم اند،
خرمشاهی: و جمعى از ميان ما مسلمان است، و جمعى كژراه، پس كسانى كه اسلام آورند، آنانند كه هدايت جسته‏اند
فولادوند: و از ميان ما برخى فرمانبردار و برخى از ما منحرفند پس كسانى كه به فرمانند آنان در جستجوى راه درستند
قمشه‌ای: و از ما جنّیان هم بعضی مسلمان و بی‌آزار و برخی کافر و ستمکارند، و آنان که اسلام آوردند راستی به راه رشد و صواب شتافتند.
مکارم شیرازی: و اينكه گروهي از ما مسلمانان، و گروهي ظالمند، هر كس اسلام را اختيار كند راه راست را برگزيده.
وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ﴿۱۵﴾
انصاریان: ولی منحرفان هیزم دوزخ اند،
خرمشاهی: و اما كژراهان همانا هيزم جهنمند
فولادوند: ولى منحرفان هيزم جهنم خواهند بود
قمشه‌ای: و اما ستمکاران ما هیزم بر آتش جهنّم گردیدند.
مکارم شیرازی: و اما ظالمان آتشگيره دوزخند!
وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا ﴿۱۶﴾
انصاریان: و اگر [انس و جن] بر طریقه حق پایداری کنند حتماً آنان را از آب فراوانی سیراب خواهیم کرد،
خرمشاهی: و اگر در شيوه‏[ى ناصواب‏] پايدارى ورزند [از روى استدراج‏] آنان را آب [و امكانات‏] فراوان ارزانى مى‏داريم‏
فولادوند: و اگر [مردم] در راه درست پايدارى ورزند قطعا آب گوارايى بديشان نوشانيم
قمشه‌ای: و اگر بر طریقه (اسلام و ایمان) پایدار بودند آب (علم و رحمت و رزق) فراوان نصیبشان البته می‌گردانیدیم.
مکارم شیرازی: و اگر آنها (جن و انس) بر طريقه (ايمان) استقامت ورزند ما آنها را با آب فراوان سيراب مي‏كنيم.
لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا ﴿۱۷﴾
انصاریان: تا آنان را در زمینه فراوانی نعمت بیازماییم و کسی که از یاد پروردگارش روی برگرداند، او را در عذابی بسیار سخت و روز افزون درخواهد آورد،
خرمشاهی: تا سرانجام در آن بيازماييمشان، و هر كس از ياد پروردگارش دل بگرداند، او را به عذابى سهمگين بكشاند
فولادوند: تا در اين باره آنان را بيازماييم و هر كس از ياد پروردگار خود دل بگرداند وى را در قيد عذابى [روز]افزون درآورد
قمشه‌ای: تا به آن نعمت آنها را امتحان و آزمایش کنیم، و هر که از یاد خدای خود اعراض کند خدا او را به عذابی بسیار سخت درآورد.
مکارم شیرازی: هدف اين است كه ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازمائيم و هر كس ‍ از ذكر پروردگارش روي گردان شود او را به عذاب شديد و روز افزوني گرفتار مي‏سازد.
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ﴿۱۸﴾
انصاریان: و مساجد ویژه خداست، پس هیچ کس را با خدا مپرستید،
خرمشاهی: و همه مسجدها خاص خداوند است، پس در جنب خداوند هيچ كس را [به پرستش‏] مخوان‏
فولادوند: و مساجد ويژه خداست پس هيچ كس را با خدا مخوانيد
قمشه‌ای: و مساجد مخصوص (پرستش ذات یکتای) خداست پس نباید با خدا احدی غیر او را پرستش کنید.
مکارم شیرازی: و اينكه مساجد از آن خدا است، در اين مساجد احدي را با خدا نخوانيد؟
وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا ﴿۱۹﴾
انصاریان: و اینکه هنگامی که بنده خدا [محمّد] برمی خاست تا خدا را عبادت کند [از جنیان به اندازه ای به سویش هجوم می بردند که] نزدیک بود جمعیت انبوه و متراکمی بر سر او بریزد،
خرمشاهی: و چنين بود كه چون بنده خدا [محمد -ص-] او را به نيايش مى‏خواند، نزديكشان بود كه بر سر او بريزند
فولادوند: و همين كه بنده خدا برخاست تا او را بخواند چيزى نمانده بود كه بر سر وى فرو افتند
قمشه‌ای: و چون بنده خاصّ خدا (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) قیام کرد و خدا را می‌خواند طایفه جنّیان (برای استماع قرآن) چنان گرد او ازدحام کردند که نزدیک بود بر سر هم فرو ریزند.
مکارم شیرازی: و اينكه هنگامي كه بنده خدا (محمد (صلي اللّه عليه و آله و سلّم) به عبادت) برمي خاست، و او را مي‏خواند گروهي سخت اطراف او جمع مي‏شدند.
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا ﴿۲۰﴾
انصاریان: بگو: من فقط پروردگارم را می پرستم، و هیچ کس را شریک او قرار نمی دهم.
خرمشاهی: بگو فقط پروردگارم را به نيايش مى‏خوانم و هيچ كس را شريك او نمى‏شمارم‏
فولادوند: بگو من تنها پروردگار خود را مى‏ خوانم و كسى را با او شريك نمى‏ گردانم
قمشه‌ای: بگو: من تنها خدای خود را می‌پرستم و هرگز احدی را با او شریک نمی‌گردانم.
مکارم شیرازی: بگو: من تنها پروردگارم را مي‏خوانم، و هيچكس را شريك او قرار نمي‏دهم.