ParsQuran
سوره 71: نوح - جزء 29

وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا ﴿۱۹﴾
انصاریان: و خدا زمین را برای شما فرشی گسترده قرار داد،
خرمشاهی: و خداوند زمين را زيرانداز شما كرد
فولادوند: و خدا زمين را براى شما فرشى [گسترده] ساخت
قمشه‌ای: و خدا زمین را برای شما چون بساط (پرنعمت) بگسترانید.
مکارم شیرازی: و خداوند زمين را براي شما فرش گسترده‏ اي قرار داد.
لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ﴿۲۰﴾
انصاریان: تا از راه ها و جاده های وسیع آن [هر جا که خواستید] بروید؟
خرمشاهی: تا به شاهراههاى گشاده آن راه يابيد
فولادوند: تا در راههاى فراخ آن برويد
قمشه‌ای: تا در زمین راههای مختلف وسیع بپیمایید.
مکارم شیرازی: تا از راههاي وسيع و دره‏ هاي آن بگذريد (و به هر نقطه مي‏خواهيد برويد).
قَالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا ﴿۲۱﴾
انصاریان: نوح گفت: پروردگارا! آنان از من نافرمانی کردند و از کسانی [چون سردمداران کفر و متولیان بتخانه] پیروی نمودند که اموال و فرزندانشان جز خسارت و زیانی بر آنان نیفزود!
خرمشاهی: نوح گفت پروردگارا آنان از من نافرمانى كردند و از كسى كه مال و فرزندش جز به زيانكاريش نيفزوده است، پيروى كردند
فولادوند: نوح گفت پروردگارا آنان نافرمانى من كردند و كسى را پيروى نمودند كه مال و فرزندش جز بر زيان وى نيفزود
قمشه‌ای: نوح گفت: پروردگارا (با این همه تبلیغ و دعوت و اتمام حجت باز) این قوم مرا مخالفت کردند و پیرو کسی (از ثروتمندان) شدند که او خود مال و فرزندش هم جز بر زیانش نیفزود.
مکارم شیرازی: نوح (بعد از ياءس از هدايت آنها) عرض كرد پروردگارا! آنها نافرماني من كردند، و از كساني پيروي نمودند كه اموال و فرزندانشان چيزي جز زيانكاري بر آنها نيفزوده.
وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا ﴿۲۲﴾
انصاریان: و [این پیشوایان گمراهی، برای گمراه نگاه داشتن این مردم] نیرنگی بزرگ به کار گرفتند،
خرمشاهی: و نيرنگى سترگ در كار آوردند
فولادوند: و دست به نيرنگى بس بزرگ زدند
قمشه‌ای: و (بر ضد من) بزرگترین مکر و حیله به کار بردند.
مکارم شیرازی: و (اين رهبران گمراه) مكر عظيمي به كار بردند.
وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا ﴿۲۳﴾
انصاریان: و گفتند: دست از معبودانتان بر ندارید، و هرگز [بت های] وَدّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر را رها نکنید؛
خرمشاهی: و گفتند نه هرگز دست از خدايانتان و نه هرگز دست از ود و سواع و يغوث و يعوق و نسر برداريد
فولادوند: و گفتند زنهار خدايان خود را رها مكنيد و نه و د را واگذاريد و نه سواع و نه ي غوث و نه ي عوق و نه ن سر را
قمشه‌ای: و گفتند: هرگز خدایان خود را رها نکنید و به خصوص دست از پرستش (این پنج بت) ودّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر هرگز برمدارید.
مکارم شیرازی: و گفتند: دست از خدايان و بتهاي خود بر نداريد، مخصوصا بتهاي «ود» و «سواع» و «يغوث» و «يعوق» و «نسر» را رها نكنيد!
وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا ﴿۲۴﴾
انصاریان: همانا بسیاری را گمراه کردند. و [پروردگارا!] ستمکاران را جز گمراهی میفزا.
خرمشاهی: و بسيارى را بيراه كردند و جز بر بيراهى ستمكاران [مشرك‏] ميفزاى‏
فولادوند: و بسيارى را گمراه كرده‏ اند [بار خدايا] جز بر گمراهى ستمكاران ميفزاى
قمشه‌ای: و آنها بسیاری از خلق را گمراه کردند، و تو ستمکاران را هیچ جز بر ضلالت و عذابشان میفزای.
مکارم شیرازی: و آنها گروه بسياري را گمراه كردند خداوندا! ظالمان را جز ضلالت ميفزا!
مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصَارًا ﴿۲۵﴾
انصاریان: [همه آنان] به سبب گناهانشان غرق شدند و بی درنگ در آتشی درآورده شدند که [از آن] در برابر خدا برای خود یاورانی نیافتند،
خرمشاهی: بر اثر گناهانشان بود كه به غرق كشيده شدند، سپس به آتشى درآورده شدند و براى خود در برابر خداوند ياورى نيافتند
فولادوند: [تا] به سبب گناهانشان غرقه گشتند و [پس از مرگ] در آتشى درآورده شدند و براى خود در برابر خدا يارانى نيافتند
قمشه‌ای: آن قوم از کثرت کفر و گناه عاقبت به آب دریا غرق شدند و به آتش دوزخ در افتادند و جز خدا بر خود هیچ یار و یاری نیافتند.
مکارم شیرازی: (آري سر انجام) همگي به خاطر گناهانشان غرق شدند، و در آتش ‍ دوزخ وارد گشتند، و جز خدا ياوراني براي خود نيافتند!
وَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا ﴿۲۶﴾
انصاریان: و نوح گفت: پروردگارا! هیچ یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار
خرمشاهی: و نوح گفت پروردگارا بر روى زمين از كافران ديارى باقى مگذار
فولادوند: و نوح گفت پروردگارا هيچ كس از كافران را بر روى زمين مگذار
قمشه‌ای: و نوح عرض کرد: پروردگارا از این کافران دیّاری بر روی زمین باقی مگذار.
مکارم شیرازی: «نوح» گفت: پروردگارا! روي زمين احدي از كافران را زنده مگذار.
إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا ﴿۲۷﴾
انصاریان: که اگر آنان را باقی گذاری، بندگانت را گمراه می کنند و جز نسلی بدکار و ناسپاس زاد و ولد نمی کنند.
خرمشاهی: چرا كه اگر باقيشان گذارى، بندگانت را گمراه كنند و جز فاجر كفران‏پيشه‏اى به بار نياورند
فولادوند: چرا كه اگر تو آنان را باقى گذارى بندگانت را گمراه مى كنند و جز پليدكار ناسپاس نزايند
قمشه‌ای: که اگر از آنها هر که را باقی گذاری بندگان (پاک با ایمان) تو را گمراه می‌کنند و فرزندی هم جز بدکار و کافر از آنان به ظهور نمی‌رسد.
مکارم شیرازی: چرا كه اگر آنها را بگذاري بندگانت را گمراه مي‏كنند، و جز نسلي فاجر و كافر به وجود نمي‏آورند.
رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا ﴿۲۸﴾
انصاریان: پروردگارا! مرا و پدر و مادرم را و هر کس که با ایمان به خانه ام درآید و همه مردان و زنان با ایمان را بیامرز، و ستمکاران را جز هلاکت میفزای.
خرمشاهی: پروردگارا مرا و پدر و مادرم را و هر كس را كه مؤمن به خانه من درآيد و نيز مردان مؤمن و زنان مؤمن را بيامرز، و جز بر تباهى ستمكاران [مشرك‏] ميفزاى‏
فولادوند: پروردگارا بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى كه در سرايم درآيد و بر مردان و زنان با ايمان ببخشاى و جز بر هلاكت‏ ستمگران ميفزاى
قمشه‌ای: بار الها، مرا و پدر و مادر من و هر که با ایمان به خانه (یا به کشتی) من داخل شود و همه مردان و زنان با ایمان عالم را ببخش و بیامرز و ستمکاران را جز بر هلاک و عذابشان میفزای.
مکارم شیرازی: پروردگارا! مرا بيامرز، و همچنين پدر و مادرم، و تمام كساني را كه با ايمان وارد خانه من شدند، و جميع مردان و زنان باايمان را، و ظالمان را جز هلاكت ميفزا!