|
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
﴿۱۷﴾
انصاریان: هر که را به حق پشت کرده واز دعوت حق روی گردانده، می طلبد،
خرمشاهی: كه هر كس را كه [به حق] پشت كرد و [از ايمان] روى گرداند، به خود مىخواند فولادوند: هر كه را پشت كرده و روى برتافته قمشه‌ای: دوزخ کسی را می‌خواند که از خدا رو گردانیده و با حق مخالفت کرده. مکارم شیرازی: و كساني را كه به فرمان خدا پشت كردند صدا ميزند.
وَجَمَعَ فَأَوْعَى
﴿۱۸﴾
انصاریان: و آن را که ثروت جمع کرده و به ذخیره سازی و انباشتن پرداخته، می خواند؛
خرمشاهی: همان كسى كه مال اندوخت و جا به جا كرد فولادوند: و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته] فرا مى خواند قمشه‌ای: و مال دنیا را جمع کرده و همه را ذخیره نموده است. مکارم شیرازی: و آنها كه اموال را جمع و ذخيره كردند.
إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
﴿۱۹﴾
انصاریان: همانا انسان حریص و بی تاب آفریده شده است؛
خرمشاهی: بىگمان انسان ناشكيب آفريده شده است فولادوند: به راستى كه انسان سخت آزمند [و بى تاب] خلق شده است قمشه‌ای: که انسان مخلوقی طبعا سخت حریص و بی‌صبر است. مکارم شیرازی: انسان حريص و كم طاقت آفريده شده.
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
﴿۲۰﴾
انصاریان: چون آسیبی به او رسد، بی تاب است،
خرمشاهی: چون شر به او رسد، بىتاب است فولادوند: چون صدمه اى به او رسد عجز و لابه كند قمشه‌ای: چون شر و زیانی به او رسد سخت جزع و بی‌قراری کند. مکارم شیرازی: هنگامي كه بدي به او رسد بيتابي ميكند.
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
﴿۲۱﴾
انصاریان: و هنگامی که خیر و خوشی [و مال و رفاهی] به او رسد، بسیار بخیل و بازدارنده است،
خرمشاهی: و چون خير به او رسد، بازدارنده است فولادوند: و چون خيرى به او رسد بخل ورزد قمشه‌ای: و چون مال و دولتی به او رو کند منع (احسان) نماید. مکارم شیرازی: و هنگامي كه خوبي به او رسد مانع ديگران ميشود.
إِلَّا الْمُصَلِّينَ
﴿۲۲﴾
انصاریان: مگر نماز گزاران،
خرمشاهی: مگر نمازگزاران فولادوند: غير از نمازگزاران قمشه‌ای: مگر نماز گزاران حقیقی. مکارم شیرازی: مگر نمازگزاران.
الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
﴿۲۳﴾
انصاریان: آنان که همواره بر نمازشان مداوم و پایدارند،
خرمشاهی: آنان كه در نمازهايشان پيگيرند فولادوند: همان كسانى كه بر نمازشان پايدارى مى كنند قمشه‌ای: آنان که دایم در نماز (و طاعت الهی) عمر گذرانند. مکارم شیرازی: آنها كه نمازها را مرتبا بجا ميآورند.
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ
﴿۲۴﴾
انصاریان: و آنان که در اموالشان حقّی معلوم است
خرمشاهی: و كسانى كه در اموالشان حقى معين است فولادوند: و همانان كه در اموالشان حقى معلوم است قمشه‌ای: و آنان که در مال و دایی خود حقّی معیّن و معلوم گردانند. مکارم شیرازی: و آنها كه در اموالشان حق معلومي است.
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
﴿۲۵﴾
انصاریان: برای درخواست کننده [تهیدست] و محروم [از معیشت و ثروت،]
خرمشاهی: براى خواهنده و بىبهره فولادوند: براى سائل و محروم قمشه‌ای: تا به فقیران سائل و فقیران آبرومند محروم رسانند. مکارم شیرازی: براي تقاضا كنندگان و محرومان.
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
﴿۲۶﴾
انصاریان: و آنان که همواره روز پاداش را باور دارند،
خرمشاهی: و كسانى كه روز جزا را باور مىدارند فولادوند: و كسانى كه روز جزا را باور دارند قمشه‌ای: و آنان که روز قیامت و جزا را تصدیق کنند. مکارم شیرازی: و آنها كه به روز جزا ايمان دارند. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو