|
تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ
﴿۴۳﴾
انصاریان: نازل شده از سوی پروردگار جهانیان است.
خرمشاهی: و فرو فرستادهاى از سوى پروردگار جهانيان است فولادوند: [پيام] فرودآمده اى است از جانب پروردگار جهانيان قمشه‌ای: این قرآن تنزیل خدای عالمیان است. مکارم شیرازی: بلكه كلامي است كه از سوي پروردگار عالميان نازل شده.
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ
﴿۴۴﴾
انصاریان: و اگر [او] پاره ای از گفته ها را به دروغ بر ما می بست،
خرمشاهی: و اگر بر ما سخنانى مىبست فولادوند: و اگر [او] پاره اى گفته ها بر ما بسته بود قمشه‌ای: و اگر (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) از دروغ به ما برخی سخنان را می‌بست، مکارم شیرازی: هرگاه او سخني دروغ بر ما ميبست،
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ
﴿۴۵﴾
انصاریان: ما او را به شدت می گرفتیم،
خرمشاهی: دست راستش را مىگرفتيم فولادوند: دست راستش را سخت مى گرفتيم قمشه‌ای: محققا ما او را (به قهر و انتقام) از یمینش می‌گرفتیم. مکارم شیرازی: ما او را با قدرت گرفتيم،
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ
﴿۴۶﴾
انصاریان: سپس رگ قلبش را پاره می کردیم؛
خرمشاهی: سپس شاهرگش را قطع مىكرديم فولادوند: سپس رگ قلبش را پاره میکرديم قمشه‌ای: و رگ و تینش را قطع می‌کردیم. مکارم شیرازی: سپس رگ قلبش را قطع ميكرديم!
فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ
﴿۴۷﴾
انصاریان: در آن صورت هیچ کدام از شما مانع از عذاب او نبود،
خرمشاهی: و هيچيك از شما مدافع او نبود فولادوند: و هيچ يك از شما مانع از [عذاب] او نمى شد قمشه‌ای: و شما هیچ یک بر دفاع از او قادر نبودید. مکارم شیرازی: واحدي از شما نميتوانست مانع شود و از او حمايت كند.
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ
﴿۴۸﴾
انصاریان: بی تردید این قرآن، وسیله پند و تذکری برای پرهیزکاران است.
خرمشاهی: و آن پندآموزى براى پرهيزگاران است فولادوند: و در حقيقت [قرآن] تذكارى براى پرهيزگاران است قمشه‌ای: و این قرآن به حقیقت پند و تذکر پرهیزکاران عالم است. مکارم شیرازی: اين مسلما تذكري است براي پرهيزگاران.
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ
﴿۴۹﴾
انصاریان: و ما به یقین می دانیم که از میان شما انکارکنندگانی هست.
خرمشاهی: و ما به يقين مىدانيم كه از ميان شما تكذيبكنندگانى هستند فولادوند: و ما به راستى مى دانيم كه از [ميان] شما تكذيب كنندگانى هستند قمشه‌ای: و البته ما می‌دانیم که شما برخی تکذیب آن می‌کنید. مکارم شیرازی: و ما ميدانيم كه بعضي از شما آن را تكذيب ميكنيد.
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ
﴿۵۰﴾
انصاریان: و این انکار قطعاً مایه حسرت کافران است،
خرمشاهی: و آن [پيام]، مايه حسرتى بر كافران است فولادوند: و آن واقعا بر كافران حسرتى است قمشه‌ای: و تکذیبش عاقبت مایه ندامت کافران است. مکارم شیرازی: و اين مايه حسرت كافران است.
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ
﴿۵۱﴾
انصاریان: و بی تردید این قرآن، حقّی یقینی است.
خرمشاهی: و آن [پيام]، حقاليقين است فولادوند: و اين [قرآن] بيشبهه حقيقتى يقينى است قمشه‌ای: و این حق و حقیقت محض است. مکارم شیرازی: و آن يقين خالص است.
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
﴿۵۲﴾
انصاریان: پس به نام پروردگارت تسبیح گوی.
خرمشاهی: پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى فولادوند: پس به [پاس] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى قمشه‌ای: پس به نام خدای بزرگوار خود تسبیح گوی و آن را به ستایش یاد کن. مکارم شیرازی: حال كه چنين است بنام پروردگار بزرگت تسبيح گو. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو