|
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ
﴿۱۱﴾
انصاریان: هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را در کشتی سوار کردیم،
خرمشاهی: ما آنگاه كه سيلاب طغيان كرد، شما را در كشتى سوار كرديم فولادوند: ما چون آب طغيان كرد شما را بر كشتى سوار نموديم قمشه‌ای: (شما مردم فرزندان نوحید که) ما چون طوفان دریا طغیان کرد شما را به کشتی نشاندیم (و نجاتتان دادیم). مکارم شیرازی: ما هنگامي كه آب طغيان كرد شما را سوار بر كشتي كرديم.
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ
﴿۱۲﴾
انصاریان: تا آن را برای شما مایه تذکر و بیداری قرار دهیم و گوش شنوا آن را [به عنوان مایه عبرت و تذکر] حفظ کند.
خرمشاهی: تا سرانجام آن را پندآموزى براى شما گردانيم، و گوشهاى نيوشا آن را فرا مىگيرد فولادوند: تا آن را براى شما [مايه] تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد قمشه‌ای: تا آن (غرق کفار و نجات مؤمنان) را مایه پند و عبرت شما مردم قرار دهیم و لیکن گوش شنوای هوشمندان این پند و تذکر را تواند فرا گرفت. مکارم شیرازی: تا آن را وسيله تذكري براي شما قرار دهيم، و گوشهاي شنوا آن را نگهداري ميكنند.
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ
﴿۱۳﴾
انصاریان: پس چون در صور یک بار دمیده شود،
خرمشاهی: و چون دمى يگانه در صور دميده شود فولادوند: پس آنگاه كه در صور يك بار دميده شود قمشه‌ای: باز (به یاد آر) چون در صور (اسرافیل) یک بار بدمند. مکارم شیرازی: به محض اينكه يكبار در صور دميده شود،
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً
﴿۱۴﴾
انصاریان: و زمین و کوه ها از جای خود برداشته شوند و هر دوی آنها یک باره درهم کوبیده و ریز ریز گردند!
خرمشاهی: و زمين و كوهها برداشته شده و يكباره درهم كوبيده شود فولادوند: و زمين و كوه ها از جاى خود برداشته شوند و هر دوى آنها با يك تكان ريز ريز گردند قمشه‌ای: و زمین و کوهها را بر دارند و یک مرتبه همه را خرد و متلاشی سازند. مکارم شیرازی: و زمين و كوهها از جا برداشته شوند و يكباره درهم كوبيده و متلاشي گردند،
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
﴿۱۵﴾
انصاریان: پس آن روز است که آن واقعه بزرگ واقع می شود؛
خرمشاهی: پس در چنين روزى واقعه[ى قيامت] روى دهد فولادوند: پس آن روز است كه واقعه [آنچنانى] وقوع يابد قمشه‌ای: آنگاه آن واقعه بزرگ قیامت واقع گردد. مکارم شیرازی: در آن روز «واقعه عظيم» روي ميدهد!
وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ
﴿۱۶﴾
انصاریان: و آسمان بشکافد و در آن روز است که از هم گسسته و متلاشی گردد؛
خرمشاهی: و آسمان از هم بشكافد و آن در چنين روزى سست پيوند است فولادوند: و آسمان از هم بشكافد و در آن روز است كه آن از هم گسسته باشد قمشه‌ای: و بنای مستحکم آسمان (از دهشت و عظمت) آن روز سست شود و سخت درهم شکافد. مکارم شیرازی: آسمانها از هم ميشكافند و سست ميگردند و فرو ميريزند.
وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ
﴿۱۷﴾
انصاریان: و فرشتگان [برای اجرای دستورها حق] بر کناره ها و اطراف آسمان قرار می گیرند، ودر آن روز هشت فرشته، عرش پروردگارت را بر فراز همه آنها حمل می کنند.
خرمشاهی: و فرشتگان بر كنارهها[ى آسمان] ايستاده باشند، و عرش پروردگارت را در آن روز هشت تن برفرازشان حمل مىكنند فولادوند: و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مى دارند قمشه‌ای: و فرشتگان بر اطراف آسمان (منتظر فرمان حق) باشند و عرش پروردگارت را در آن روز هشت ملک مقرّب بر فراز سرشان (یا فراز سر مردم) بردارند. مکارم شیرازی: فرشتگان در جوانب و كناره هاي آسمان قرار ميگيرند. (و براي انجام ماموريتها آماده ميشوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل ميكنند.
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنْكُمْ خَافِيَةٌ
﴿۱۸﴾
انصاریان: آن روز [همه شما برای حسابرسی به پیشگاه خدا] عرضه می شوید در حالی که هیچ [عمل و نیّت] پوشیده ای از شما پنهان نمی ماند.
خرمشاهی: در چنين روزى [بر خداوند] عرضه شويد، و هيچ رازتان پوشيده نماند فولادوند: در آن روز شما [به پيشگاه خدا] عرضه مى شويد [و] پوشيده اى از شما پوشيده نمى ماند قمشه‌ای: آن روز که (در پیشگاه حساب) شما را حاضر کنند هیچ کار از اسرار مخفی شما هم پنهان نخواهد ماند. مکارم شیرازی: در آن روز همگي به پيشگاه خدا عرضه ميشويد، و چيزي از كارهاي شما مخفي نميماند.
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ
﴿۱۹﴾
انصاریان: اما کسی که پرونده اش را به دست راستش دهند، می گوید: [ای مردم!] پرونده مرا بگیرید و بخوانید.
خرمشاهی: سپس هر كس كه كارنامهاش به دست راستش داده شود، [شادمانه] گويد بياييد كارنامه مرا بخوانيد فولادوند: اما كسى كه كارنامه اش به دست راستش داده شود گويد بياييد و كتابم را بخوانيد قمشه‌ای: اما کسی که نامه اعمال او را به دست راستش دهند (با کمال نشاط و شادمانی و سربلندی به اهل محشر) گوید: بیایید نامه مرا بخوانید. مکارم شیرازی: اما كسي كه نامه اعمالش به دست راست او است (از فرط خوشحالي و مباهات) فرياد ميزند كه (اي اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگيريد و بخوانيد.
إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ
﴿۲۰﴾
انصاریان: من یقین داشتم که حساب اعمالم را می بینم [به این سبب همه اعمالم را هماهنگ با احکام خدا انجام دادم و کردار بدم را اصلاح کردم.]
خرمشاهی: به يقين مىدانستم كه با حساب و كتاب خود مواجه خواهم شد فولادوند: من يقين داشتم كه به حساب خود مى رسم قمشه‌ای: من ملاقات این روز حسابم را اعتقاد داشتم (و در دنیا به گناه نپرداختم). مکارم شیرازی: من يقين داشتم كه (قيامتي در كار است و) من به حساب اعمالم ميرسم. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو