بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
﴿۱﴾
انصاریان: ن، سوگند به قلم و آنچه می نویسند،
خرمشاهی: ن [نون]، سوگند به قلم و آنچه نويسند فولادوند: نون سوگند به قلم و آنچه مى نويسند قمشهای: ن (قسم به نون که شاید نام نور و ناصر حق یا لوح نور خداست) و قسم به قلم (علم فعلی ازلی) و آنچه (تا ابد در لوح محفوظ عالم) خواهند نگاشت. مکارم شیرازی: ن، سوگند به قلم، و آنچه را با قلم مينويسند
مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ
﴿۲﴾
انصاریان: که به سبب نعمت و رحمت پروردگارت [که نبوّت، دانش و بصیرت است] تو مجنون نیستی؛
خرمشاهی: تو -به لطف پروردگارتديوانه نيستى فولادوند: [كه] تو به لطف پروردگارت ديوانه نيستى قمشهای: که تو به لطف و رحمت پروردگارت هرگز دیوانه نیستی. مکارم شیرازی: به بركت نعمت پروردگارت تو مجنون نيستي.
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ
﴿۳﴾
انصاریان: و بی تردید برای تو پاداشی دایم و همیشگی است؛
خرمشاهی: و تو را پاداشى ناكاسته [/بىمنت] است فولادوند: و بى گمان تو را پاداشى بى منت خواهد بود قمشهای: و البته تو را پاداشی نامحدود است. مکارم شیرازی: و براي تو اجر و پاداشي عظيم و هميشگي است.
وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ
﴿۴﴾
انصاریان: و یقیناً تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری.
خرمشاهی: و تو داراى اخلاق بسيار بزرگوارانهاى هستى فولادوند: و راستى كه تو را خويى والاست قمشهای: و در حقیقت تو به نیکو خلقی عظیم آراستهای. مکارم شیرازی: و تو اخلاق عظيم و برجسته اي داري.
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ
﴿۵﴾
انصاریان: پس به زودی می بینی و [منکران هم] می بینند،
خرمشاهی: زودا كه بنگرى و بنگرند فولادوند: به زودى خواهى ديد و خواهند ديد قمشهای: و به زودی تو و مخالفانت مشاهده میکنید. مکارم شیرازی: و به زودي تو ميبيني و آنها نيز ميبينند.
بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ
﴿۶﴾
انصاریان: که کدام یک از شما دچار جنون اند؛
خرمشاهی: كه كداميك از شما ديوانهايد فولادوند: [كه] كدام يك از شما دستخوش جنونيد قمشهای: که از شما کدام یک (به اوهام و خیالات باطل) مفتون و دیوانهاند. مکارم شیرازی: كه كداميك از شما مجنون هستيد.
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
﴿۷﴾
انصاریان: بی تردید پروردگارت بهتر می داند چه کسی از راه او گمراه شده، و او به راه یافتگان داناتر است. ….
خرمشاهی: بىگمان پروردگارت به كسى كه از راه او گم گشته و به رهيافتگان آگاهتر است فولادوند: پروردگارت خود بهتر مى داند چه كسى از راه او منحرف شده و [هم] او به راه يافتگان داناتر است قمشهای: البته خدایت داناتر است که از راه خدا گمراه کیست و بهتر میداند که هدایت یافتگان عالم کیانند. مکارم شیرازی: پروردگار تو بهتر از هر كس ميداند چه كسي از راه او گمراه شده، و هدايت يافتگان را نيز بهتر ميشناسد.
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ
﴿۸﴾
انصاریان: از تکذیب کنندگان [قرآن و نبوّت] فرمان مبر.
خرمشاهی: پس از منكران اطاعت مكن فولادوند: پس از دروغزنان فرمان مبر قمشهای: پس هرگز از مردم کافری که آیات خدا را تکذیب میکنند پیروی مکن. مکارم شیرازی: حال كه چنين است از تكذيب كنندگان اطاعت مكن.
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
﴿۹﴾
انصاریان: دوست دارند نرمی کنی تا نرمی کنند،
خرمشاهی: خوش دارند كه با آنان سازگارى كنى تا با تو سازگارى كنند فولادوند: دوست دارند كه نرمى كنى تا نرمى نمايند قمشهای: کافران بسیار مایلند که تو با آنها مداهنه و مداراکنی (و متعرض بتهاشان نشوی) تا آنها هم (به نفاق) با تو مداهنه و مدارا کنند. مکارم شیرازی: آنها دوست دارند نرمش نشان دهي تا آنها نرمش نشان دهند (نرمشي تواءم با انحراف از مسير حق).
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ
﴿۱۰﴾
انصاریان: و از هر سوگند خورده زبون و فرومایه فرمان مبر،
خرمشاهی: و از هيچ بيهوده سوگند خوار پستى اطاعت مكن فولادوند: و از هر قسم خورنده فرو مايه اى فرمان مبر قمشهای: و تو هرگز اطاعت مکن احدی از منافقان دون را که دایم (به دروغ) سوگند میخورند. مکارم شیرازی: و اطاعت از كسي كه بسيار سوگند ياد ميكند و پست است مكن |
||