به نام خداوند رحمتگر مهربان

انصاریان: چون منافقان نزد تو آیند، می گویند: گواهی می دهیم که تو بی تردید فرستاده خدایی. و خدا می داند که تو بی تردید فرستاده اویی، و خدا گواهی می دهد که یقیناً منافقان دروغگویند.
خرمشاهی: منافقان چون به نزد تو آيند گويند گواهى مى‏دهيم كه تو پيامبر خدا هستى، و خداوند مى‏داند كه تو پيامبرش هستى، و خداوند گواهى مى‏دهد كه منافقان دروغگو هستند
فولادوند: چون منافقان نزد تو آيند گويند گواهى مى‏ دهيم كه تو واقعا پيامبر خدايى و خدا [هم] مى‏ داند كه تو واقعا پيامبر او هستى و خدا گواهى مى‏ دهد كه مردم دوچهره سخت دروغگويند
قمشه‌ای: (ای رسول ما) چون منافقان ریاکار نزد تو آیند گویند که ما به یقین و حقیقت گواهی می‌دهیم که تو رسول خدایی؛ و خدا می‌داند که تو رسول اویی و خدا هم گواهی می‌دهد که منافقان سخن دروغ می‌گویند.
مکارم شیرازی: هنگامي كه منافقان نزد تو مي‏آيند مي‏گويند ما شهادت مي‏دهيم كه حتما تو رسول خدائي - خداوند مي‏داند كه تو قطعا رسول او هستي - ولي خداوند شهادت مي‏دهد كه منافقان دروغگو هستند.

انصاریان: سوگندهایشان را [برای شناخته نشدن نفاقشان] سپر گرفته در نتیجه [مردم را] از راه خدا بازداشته اند. چه بد است آنچه را اینان همواره انجام می دهند!
خرمشاهی: سوگندهايشان را سپر بلا گرفته‏اند، سپس [مردمان را] از راه خدا بازداشته‏اند، چه بد است كارى كه آنان مى‏كنند
فولادوند: سوگندهاى خود را [چون] سپرى بر خود گرفته و [مردم را] از راه خدا بازداشته‏ اند راستى كه آنان چه بد مى كنند
قمشه‌ای: قسمهای (دروغ) خود را سپر جان خویش (و مایه فریب خلق) قرار داده‌اند و بدین وسیله راه خدا را (به روی خلق) بسته‌اند، آنان آنچه می‌کنند بسیار بد می‌کنند.
مکارم شیرازی: آنها سوگندهايشان را سپر ساخته‏ اند تا مردم را از راه خدا بازدارند، آنها كارهاي بسيار بدي انجام مي‏دهند.

انصاریان: این [صفت زشت نفاق و بدی اعمال] به سبب آن است که آنان [نخست] ایمان آوردند، سپس کافر شدند در نتیجه بر دل هایشان مهر [تیره بختی] زده شد، به این علّت [حقایق را] نمی فهمند.
خرمشاهی: اين از آن است كه ايشان ايمان آورده‏اند سپس كفر ورزيده‏اند، و بر دلهايشان مهر نهاده شده است، و ايشان در نمى‏يابند
فولادوند: اين بدان سبب است كه آنان ايمان آورده سپس به انكار پرداخته‏ اند و در نتيجه بر دلهايشان مهر زده شده و [ديگر] نمى‏ فهمند
قمشه‌ای: این (نفاق و بدکاریشان) برای آن است که آنها (به زبان) ایمان آوردند و سپس (به دل) کافر شدند، پس مُهر (قهر و ظلمت) بر دلهاشان نهاده شد تا هیچ (از حقایق ایمان) درک نکنند.
مکارم شیرازی: اين به خاطر آن است كه آنها نخست ايمان آوردند سپس كافر شدند، لذا بر دلهاي آنها مهر نهاده شده، و حقيقت را درك نمي‏كنند.

انصاریان: چون آنان را ببینی جسم و ظاهرشان [از آراستگی و وقار] تو را به شگفت آورد، و اگر سخن گویند [به علت شیرینی و جذابیّت کلام] به سخنانشان گوش فرا می دهی [اما از پوچی باطن، سبک مغزی و دورویی] گویی چوب های خشکی هستند که به دیواری تکیه دارند [و در حقیقت اجسادی بی روح اند که در هیچ برنامه ای اطمینانی به آنان نیست، از شدت بزدلی] هر فریادی را به زیان خود می پندارند. اینان دشمن واقعی اند؛ از آنان بپرهیز؛ خدا آنان را بکشد؛ چگونه [با دیدن این همه دلایل روشن، از حق به باطل] منحرف می شوند.
خرمشاهی: و چون ايشان را بنگرى، بدنهاى ايشان تو را به شگفت‏آورد، و چون سخن گويند به سخنانشان گوش دهى، گويى همانند الوارهاى تكيه داده بر ديوارند، و هر بانگى را بر ضد خويش مى‏انگارند، آنان دشمن‏اند، از آنان بر حذر باش، خداوند لعنتشان كند، چگونه بيراهه مى‏روند؟
فولادوند: و چون آنان را ببينى هيكلهايشان تو را به تعجب وا مى دارد و چون سخن گويند به گفتارشان گوش فرا مى‏ دهى گويى آنان شمعك‏هايى پشت بر ديوارند [كه پوك شده و درخور اعتماد نيستند] هر فريادى را به زيان خويش مى ‏پندارند خودشان دشمنند از آنان بپرهيز خدا بكشدشان تا كجا [از حقيقت] انحراف يافته‏ اند
قمشه‌ای: تو چون آن منافقان را مشاهده کنی ظاهر و وجود جسمانی آنها (به آراستگی فریبنده) تو را به شگفت آرد و اگر سخن گویند (بس خوش‌گفتار و چرب زبانند) به سخن‌هاشان گوش فرا خواهی داد (ولی از باطن و درون) گویی که چوبی خشک تکیه کرده بر دیوارند (و هیچ عقل و ایمان و معرفت ندارند. و چون در باطن نادرست و بداندیشند) هر صدایی بشنوند بر زیان خویش پندارند. دشمنان به حقیقت اینان هستند، از ایشان بر حذر باش، خدایشان بکشد، (از حق) به کجا بازگردانیده می‌شوند؟
مکارم شیرازی: هنگامي كه آنها را مي‏بيني جسم و قيافه آنان تو را در شگفتي فرو مي‏برد، و اگر سخن بگويند به سخنانشان گوش فرا مي‏دهي، اما گوئي چوبهاي خشكي هستند كه بر ديوار تكيه داده شده، هر فريادي از هر جا بلند شود بر ضد خود مي‏پندارند، آنها دشمنان واقعي تو هستند از آنان برحذر باش، خداوند آنها را بكشد چگونه از حق منحرف مي‏شوند؟

انصاریان: و چون به آنان گویند: بیایید تا پیامبر خدا برای شما آمرزش بخواهد [از روی کبر و غرور] سرهای خود را بر می گردانند، و آنان را می بینی که متکبرانه [از حق،] روی می گردانند.
خرمشاهی: و چون به ايشان گفته شود بياييد كه پيامبر خدا براى شما آمرزش بطلبد، سرهاى خود را [به انكار] برگردانند، و بنگريشان كه [از اعتذار و استغفار] رويگردانند و گردنكش‏اند
فولادوند: و چون بديشان گفته شود بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد سرهاى خود را بر مى‏ گردانند و آنان را مى ‏بينى كه تكبركنان روى برمى‏ تابند
قمشه‌ای: و هر گاه به آنها گویند: بیایید تا رسول خدا برای شما (از حق) آمرزش طلبد سر بپیچند و بنگری که با تکبر و نخوت (از حق) روی می‌گردانند.
مکارم شیرازی: هنگامي كه به آنها گفته شود بيائيد تا رسول خدا براي شما استغفار كند سرهاي خود را (از روي استهزا و كبر و غرور) تكان مي‏دهند، و آنها را مي‏بيني كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبر مي‏ورزند.

انصاریان: برای آنان یکسان است چه برای آنان آمرزش بخواهی چه نخواهی، خدا هرگز آنان را نمی آمرزد. مسلماً خدا مردم فاسق را هدایت نمی کند.
خرمشاهی: در حق آنان يكسان است چه برايشان آمرزش بخواهى، چه بر ايشان آمرزش نخواهى، هرگز خداوند آنان را نخواهد آمرزيد، بى‏گمان خداوند نافرمانان را هدايت نمى‏كند
فولادوند: براى آنان يكسان است چه برايشان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى خدا هرگز بر ايشان نخواهد بخشود خدا فاسقان را راهنمايى نمى ‏كند
قمشه‌ای: (ای رسول) تو (از خدا) بر آنان آمرزش بخواهی یا نخواهی به حالشان یکسان است خدا هرگز آنها را نمی‌بخشد که همانا قوم نابکار فاسق را خدا هیچ وقت (به راه سعادت) هدایت نخواهد کرد.
مکارم شیرازی: براي آنها تفاوت نمي‏كند خواه استغفار برايشان كني يا نكني، هرگز خداوند آنها را نمي‏بخشد، زيرا خداوند قوم فاسق را هدايت نمي‏كند.

انصاریان: فقط آنانند که می گویند: به کسانی که نزد پیامبر خدایند، انفاق مکنید تا [از پیرامون او] پراکنده شوند. در حالی که خزانه های آسمان ها و زمین در سیطره خداست، ولی منافقان نمی فهمند.
خرمشاهی: ايشان كسانى هستند كه مى‏گويند براى كسانى كه نزد پيامبر خدا هستند چيزى هزينه نكنيد تا آنكه [از پيرامون او] پراكنده شوند، و حال آنكه خزانه‏هاى آسمان و زمين از آن خداوند است، ولى منافقان در نمى‏يابند
فولادوند: آنان كسانى‏ اند كه مى‏ گويند به كسانى كه نزد پيامبر خدايند انفاق مكنيد تا پراكنده شوند و حال آنكه گنجينه ‏هاى آسمانها و زمين از آن خداست ولى منافقان درنمى‏ يابند
قمشه‌ای: اینها همان مردم بدخواهند که می‌گویند: بر اصحاب رسول خدا انفاق مال مکنید تا (از گِردش) پراکنده شوند در صورتی که خدا را گنجهای آسمانها و زمین است لیکن منافقان درک آن نمی‌کنند.
مکارم شیرازی: آنها كساني هستند كه مي‏گويند: به افرادي كه نزد رسول خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند (غافل از اينكه) خزائن آسمانها و زمين از آن خدا است ولي منافقان نمي‏فهمند.

انصاریان: می گویند: اگر به مدینه بازگردیم، مسلماً آنکه عزیزتر است [یعنی عبدالله بن ابی سلول، رئیس منافقان] آن را که خوارتر است [یعنی پیامبر که هنوز به پندار آنان تمکن لازم را به دست نیاورده] از آنجا بیرون می کند. در حالی که عزت و اقتدار برای خدا و پیامبر او و مؤمنان است، ولی منافقان [به این حقیقت] معرفت و آگاهی ندارند.
خرمشاهی: مى‏گويند چون به مدينه بازگرديم، بلندپايگان، فرومايگان را از آنجا بيرون خواهند كرد، حال آنكه عزت، خاص خداوند و پيامبر او و مؤمنان است، ولى منافقان نمى‏دانند
فولادوند: مى‏ گويند اگر به مدينه برگرديم قطعا آنكه عزتمندتر است آن زبون‏تر را از آنجا بيرون خواهد كرد و[لى] عزت از آن خدا و از آن پيامبر او و از آن مؤمنان است ليكن اين دورويان نمى‏ دانند
قمشه‌ای: آنها (پنهانی با هم) می‌گویند: اگر به مدینه مراجعت کردیم البته اربابان عزّت و ثروت، مسلمانان ذلیل فقیر را از شهر بیرون کنند، و حال آنکه عزّت مخصوص خدا و رسول و اهل ایمان است (و ذلّت خاصّ کافران) ولیکن منافقان از این معنی آگه نیستند.
مکارم شیرازی: آنها مي‏گويند: اگر به مدينه بازگرديم عزيزان ذليلان را بيرون مي‏كنند، در حالي كه عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤ منان است، ولي منافقان نمي‏دانند

انصاریان: ای مؤمنان! مبادا اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل کنند، و آنان که [به خاطر مال و فرزند از یاد خدا] غافل می شوند، زیانکارند.
خرمشاهی: اى مؤمنان اموال و اولادتان، شما را از ياد خداوند بازندارد، و هر كس چنين كند، آنانند كه زيانكارانند
فولادوند: اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد [زنهار] اموال شما و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نگرداند و هر كس چنين كند آنان خود زيانكارانند
قمشه‌ای: الا ای اهل ایمان، مبادا هرگز مال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل سازند، و البته کسانی که به امور دنیا از یاد خدا غافل شوند آنها به حقیقت زیانکاران عالمند.
مکارم شیرازی: اي كساني كه ايمان آورده‏ ايد اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نكند، و هر كس چنين كند زيانكار است.

انصاریان: و از آنچه روزی شما کرده ایم انفاق کنید، پیش از آنکه یکی از شما را مرگ در رسد و بگوید: چرا مرا تا مدتی نزدیک مهلت ندادی تا صدقه دهم و از شایستگان باشم؟!
خرمشاهی: و پيش از آنكه مرگ به سراغ هر يك از شما بيايد و او بگويد پروردگارا چرا مرا تا مهلتى نزديك باز پس نداشتى كه بتوانم صدقه بدهم و از شايستگان باشم، از آنچه روزيتان كرده‏ايم، بخشش كنيد
فولادوند: و از آنچه روزى شما گردانيده‏ ايم انفاق كنيد پيش از آنكه يكى از شما را مرگ فرا رسد و بگويد پروردگارا چرا تا مدتى بيشتر [اجل] مرا به تاخير نينداختى تا صدقه دهم و از نيكوكاران باشم
قمشه‌ای: و از آنچه روزی شما کردیم (در راه خدا) انفاق کنید پیش از آنکه مرگ بر یکی از شما فرا رسد و در آن حال (به حسرت) بگوید: پروردگارا، چرا اجل مرا اندکی تأخیر نینداختی تا صدقه و احسان بسیار کنم و از نکوکاران شوم؟!
مکارم شیرازی: از آنچه به شما روزي داده‏ ايم انفاق كنيد، پيش از آنكه مرگ يكي از شما فرا رسد، و بگويد پروردگارا! چرا مرا مدت كمي به تاخير نينداختي، تا صدقه دهم و از صالحان باشم!