ParsQuran
سوره 55: الرحمن - جزء 27

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۹﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾
انصاریان: آیا پاداش نیکی جز نیکی است؟
خرمشاهی: آيا جزاى نيكوكارى، جز نيكوكارى است؟
فولادوند: مگر پاداش احسان جز احسان است
قمشه‌ای: آیا پاداش نکویی و احسان جز نکویی و احسان است؟
مکارم شیرازی: آيا جزاي نيكي جز نيكي خواهد بود؟
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾
انصاریان: و جز آن دو بهشت، دو بهشت دیگر [هم] هست.
خرمشاهی: و جز آن دو نيز دو بوستان است‏
فولادوند: و غير از آن دو [باغ] دو باغ [ديگر نيز] هست
قمشه‌ای: و ورای آن دو بهشت دو بهشت دیگر است.
مکارم شیرازی: و پائين تر از آنها دو بهشت ديگر است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾
انصاریان: آن [دو بهشت دیگر] در نهایت سرسبزی اند.
خرمشاهی: كه سبز سير سيه‏تاب‏اند
فولادوند: كه از [شدت] سبزى سيه‏ گون مى ‏نمايد
قمشه‌ای: که درختان آن دو بهشت در منتهای سبزی و خرّمی است.
مکارم شیرازی: هر دو كاملا خرم و سرسبزند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۵﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾
انصاریان: در آن دو بهشت دو چشمه همواره جوشان و در حال فوران است.
خرمشاهی: در آن دو، دو چشمه فواره‏زن هست‏
فولادوند: در آن دو [باغ] دو چشمه همواره جوشان است
قمشه‌ای: در آن دو بهشت دیگر هم دو چشمه آب گوارا می‌جوشد.
مکارم شیرازی: در آنها دو چشمه در حال فوران است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۷﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾
انصاریان: در آنها میوه های فراوان و درخت خرما و انار است.
خرمشاهی: در آن دو [درختان‏] ميوه و خرما و انار هست‏
فولادوند: در آن دو ميوه و خرما و انار است
قمشه‌ای: در آن دو بهشت نیز هرگونه میوه خوش و خرما و انار بسیار است.
مکارم شیرازی: در آنها ميوه‏ هاي فراوان و درخت نخل و انار است.