|
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ
﴿۴۳﴾
انصاریان: این همان دوزخی است که گنهکاران آن را دروغ می پنداشتند.
خرمشاهی: اين همان جهنمى است كه گناهكاران انكارش مىكردند فولادوند: اين است همان جهنمى كه تبهكاران آن را دروغ مى خواندند قمشه‌ای: این همان دوزخی است که بدکاران تکذیب می‌کردند. مکارم شیرازی: اين همان دوزخي است كه مجرمان آنرا انكار ميكردند.
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ
﴿۴۴﴾
انصاریان: آنان در میان آتش و آب جوشان رفت و آمد می کنند
خرمشاهی: در ميان آن و ميان آب گرمى جوشان مىگردند فولادوند: ميان [آتش] و ميان آب جوشان سرگردان باشند قمشه‌ای: اینک میان آن جهنّم و در حمیم سوزان آن می‌گردند. مکارم شیرازی: امروز در ميان آن آب سوزان در رفت و آمدند!
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۴۵﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ
﴿۴۶﴾
انصاریان: و برای کسی که از مقام پروردگارش [که احاطه و تسلّط او بر ظاهر و باطن هستی است] بترسد دو بهشت است.
خرمشاهی: و براى كسى كه از ايستادن در پيشگاه پروردگارش [براى حساب در حشر] هراسيده باشد، دو بوستان است فولادوند: و هر كس را كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است قمشه‌ای: و هر که از مقام (قهر و کبریایی) خدایش بترسد او را دو باغ بهشت خواهد بود. مکارم شیرازی: و براي كسي كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۴۷﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ
﴿۴۸﴾
انصاریان: [دو بهشتی که] دارای درختان و شاخسارهای باطراوت و انبوه است.
خرمشاهی: [درختان آن دو بوستان] شاخه در شاخهاند فولادوند: كه داراى شاخسارانند قمشه‌ای: در آن دو بهشت انواع گوناگون میوه‌ها و نعمتهاست. مکارم شیرازی: آن دو باغ بهشتي داراي انواع نعمتها و درختان پرطراوت است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۴۹﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ
﴿۵۰﴾
انصاریان: در آن دو بهشت دو چشمه ای است که همواره جاری است.
خرمشاهی: در آن دو [بوستان] دو چشمه هست كه روانند فولادوند: در آن دو [باغ] دو چشمه روان است قمشه‌ای: در آن دو بهشت دو چشمه آب (تسنیم و سلسبیل) روان است. مکارم شیرازی: در آنها دو چشمه، دائما در جريان است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
﴿۵۱﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
فِيهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ
﴿۵۲﴾
انصاریان: در آن دو بهشت از هر میوه ای دو نوع فراهم است.
خرمشاهی: در آن دو [بوستان]از هر ميوهاى دو گونه هست فولادوند: در آن دو [باغ] از هر ميوه اى دو گونه است قمشه‌ای: در آن دو بهشت از هر میوه‌ای دو نوع است. مکارم شیرازی: در آن دو از هر ميوه اي دو نوع وجود دارد. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو