|
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
﴿۳۳﴾
انصاریان: آیا کسی را که [از حق] روی گردانید، دیدی؟
خرمشاهی: آيا كسى را كه رويگردان شد نگريستهاى فولادوند: پس آيا آن كسى را كه [از جهاد] روى برتافت ديدى قمشه‌ای: (ای رسول) دیدی آن کس را که روی (از جنگ احد) بگردانید؟ مکارم شیرازی: آيا آن كس را كه از اسلام (يا انفاق) روي گردان شد مشاهده كردي؟!
وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
﴿۳۴﴾
انصاریان: و اندکی [از مال خود] بخشید و [از باقی مانده آن] امساک ورزید.
خرمشاهی: و اندكى بخشيد و باز ايستاد فولادوند: و اندكى بخشيد و [از باقى] امتناع ورزيد قمشه‌ای: و اندک صدقه‌ای داد سپس به کلّی قطع احسان کرد؟ (مفسّرین گفتند: آیات مربوط به عثمان است که شتری با بار به عبد اللّه سعد داد که در محشر بار گناه عثمان را به دوش گیرد). مکارم شیرازی: و كمي عطا كرد و از بيشتر امساك نمود.
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
﴿۳۵﴾
انصاریان: آیا علم غیب نزد اوست و او می بیند [که بارگناهانش رادر قیامت دیگری برمی دارد؟]
خرمشاهی: آيا نزد او علم غيب است و او [حقايق را] مىبيند؟ فولادوند: آيا علم غيب پيش اوست و او مى بيند قمشه‌ای: آیا علم غیب نزد اوست و او (به احوال آن جهان) بیناست (که می‌داند رفیقش می‌تواند بار گناه او را به دوش گیرد). مکارم شیرازی: آيا نزد او علم غيب است و ميبيند (كه ديگران ميتوانند گناهان او را بردوش گيرند).
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
﴿۳۶﴾
انصاریان: یا او را به آنچه در صحیفه های موسی است خبر نداده اند؟
خرمشاهی: يا از آنچه در صحيفههاى موسى است، آگاهش نكردهاند فولادوند: يا بدانچه در صحيفه هاى موسى [آمده] خبر نيافته است قمشه‌ای: یا که آگه نشد به آنچه (راجع به مجازات) در تورات موسی عمران است؟ مکارم شیرازی: يا از آنچه در كتب موسي نازل گرديده با خبر نشده است ؟
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
﴿۳۷﴾
انصاریان: و [یا به آنچه در صحیفه های] ابراهیم [است] همان که به طور کامل [به پیمانش با خدا] وفا کرد [آگاهش نکرده اند؟]
خرمشاهی: و [صحيفههاى] ابراهيم كه عهد به جاى آورد فولادوند: و [نيز در نوشته هاى] همان ابراهيمى كه وفا كرد قمشه‌ای: و هم در صحف ابراهیم خلیل وفادار؟ مکارم شیرازی: و در كتب ابراهيم همان كسي كه وظيفه خود را به طور كامل ادا كرد.
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
﴿۳۸﴾
انصاریان: که هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را بر نمی دارد،
خرمشاهی: كه هيچ بر دارندهاى بار گناه ديگرى را بر ندارد فولادوند: كه هيچ بردارنده اى بار گناه ديگرى را بر نمى دارد قمشه‌ای: که هیچ کس بار گناه دیگری را (در قیامت) به دوش نخواهد گرفت. مکارم شیرازی: كه هيچكس بار گناه ديگري را بر دوش نميگيرد.
وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
﴿۳۹﴾
انصاریان: و اینکه برای انسان جز آنچه تلاش کرده [هیچ نصیب و بهره ای] نیست،
خرمشاهی: و اينكه براى انسان هيچ چيز نيست مگر آنچه كوشيده است فولادوند: و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست قمشه‌ای: و (نمی‌داند) اینکه برای آدمی جز آنچه به سعی و عمل خود انجام داده (ثواب و جزایی) نخواهد بود؟ مکارم شیرازی: و اينكه براي انسان بهره اي جز سعي و كوشش او نيست.
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
﴿۴۰﴾
انصاریان: و اینکه تلاش او به زودی دیده خواهد شد؛
خرمشاهی: و حاصل كوشش او زودا كه ديده شود فولادوند: و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد قمشه‌ای: و اینکه البته پاداش سعی و عمل او را (در دنیا و برزخ) به وی بنمایند. مکارم شیرازی: و اينكه سعيش به زودي ديده ميشود (و به نتيجه اش ميرسد).
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى
﴿۴۱﴾
انصاریان: سپس به تلاشش پاداش کامل خواهند داد؛
خرمشاهی: سپس پاداش دهند او را به پاداشى هر چه وافىتر فولادوند: سپس هر چه تمامتر وى را پاداش دهند قمشه‌ای: سپس (در آخرت) پاداش کامل آن را به او بدهند. مکارم شیرازی: سپس به او جزاي كافي داده خواهد شد.
وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنْتَهَى
﴿۴۲﴾
انصاریان: و اینکه پایان [همه امور] به سوی پروردگارتوست؛
خرمشاهی: و اينكه سرانجام [همه كار و همه چيز] با پروردگار توست فولادوند: و اينكه پايان [كار] به سوى پروردگار توست قمشه‌ای: و اینکه کار خلق عالم به سوی خدا منتهی می‌شود. مکارم شیرازی: (و آيا از كتب پيشين انبياء به او نرسيده است) كه همه امور به پروردگارت باز ميگردد؟ |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو