|
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى
﴿۳۱﴾
انصاریان: و آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، تا کسانی را که مرتکب گناه شده اند، همان گناهانشان را به آنان کیفر دهد، و کسانی را که کار نیک کرده اند، همان کار نیکشان را به آنان پاداش دهد.
خرمشاهی: و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است خداوند راست، تا سرانجام بد كرداران را بر وفق كار و كردارشان جزا دهد و نيكوكاران را به پاداش نيكو [/بهشت] جزا دهد فولادوند: و هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است از آن خداست تا كسانى را كه بد كرده اند به [سزاى] آنچه انجام داده اند كيفر دهد و آنان را كه نيكى كرده اند به نيكى پاداش دهد قمشه‌ای: و آنچه در آسمانها و زمین است همه ملک خداست (و حکم اعمال خلق با اوست) تا بدکاران را به کیفر رساند و نیکوکاران را پاداش نیکوتر عطا کند. مکارم شیرازی: براي خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا بدكاران را به خاطر اعمال بدشان كيفر دهد، و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش.
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى
﴿۳۲﴾
انصاریان: کسانی که از گناهان بزرگ و زشت کاری ها جز لغزش های کوچک دوری می کنند [مورد آمرزش اند] یقیناً آمرزش پروردگارت گسترده و وسیع است. او به شما از هنگامی که شما را از زمین به وجود آورد و از هنگامی که در شکم مادرانتان جنین بودید، داناتر است؛ پس خودستایی نکنید. او به کسی که پرهیزکاری پیشه کرده است، آگاه تر است.
خرمشاهی: كسانى كه از گناهان كبيره و ناشايستيها پرهيز مىكنند، مگر صغيره، بىگمان پروردگارت گسترده آمرزش است، او آنگاه كه شما را از زمين پديد آورد، و آنگاه كه جنينهايى در شكمهاى مادرانتان بوديد، به شما آگاهتر است پس خودتان را پاكدامن مشمريد، او به آنكه [از ناپسند] مىپرهيزد، آگاهتر است فولادوند: آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها جز لغزشهاى كوچك خوددارى مى ورزند پروردگارت [نسبت به آنها] فراخ آمرزش است وى از آن دم كه شما را از زمين پديد آورد و از همانگاه كه در شكمهاى مادرانتان [در زهدان] نهفته بوديد به [حال] شما داناتر است پس خودتان را پاك مشماريد او به [حال] كسى كه پرهيزگارى نموده داناتر است قمشه‌ای: آنان که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری کنند مگر آنکه کمی (یعنی گناه صغیره‌ای یا تخیّل و وسوسه‌ای به غلبه طبیعت و عادت) از آنها سر زند، که مغفرت پروردگارت بسیار وسیع است، او به حال شما آگاهتر است آن گاه که شما را از خاک زمین آفرید و هنگامی که در رحم مادرها جنین بودید، پس خودستایی مکنید، او به حال هر که متّقی (و در خور ستایش) است از شما داناتر است. مکارم شیرازی: همانها كه از گناهان كبيره و اعمال زشت، جز صغيره، دوري ميكنند، آمرزش پروردگار تو گسترده است، او نسبت به شما از همه آگاهتر است، از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد، و در آن موقع كه به صورت جنينهائي در شكم مادرانتان بوديد، پس خودستائي نكنيد چرا كه او پرهيزگاران را بهتر ميشناسد.
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
﴿۳۳﴾
انصاریان: آیا کسی را که [از حق] روی گردانید، دیدی؟
خرمشاهی: آيا كسى را كه رويگردان شد نگريستهاى فولادوند: پس آيا آن كسى را كه [از جهاد] روى برتافت ديدى قمشه‌ای: (ای رسول) دیدی آن کس را که روی (از جنگ احد) بگردانید؟ مکارم شیرازی: آيا آن كس را كه از اسلام (يا انفاق) روي گردان شد مشاهده كردي؟!
وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
﴿۳۴﴾
انصاریان: و اندکی [از مال خود] بخشید و [از باقی مانده آن] امساک ورزید.
خرمشاهی: و اندكى بخشيد و باز ايستاد فولادوند: و اندكى بخشيد و [از باقى] امتناع ورزيد قمشه‌ای: و اندک صدقه‌ای داد سپس به کلّی قطع احسان کرد؟ (مفسّرین گفتند: آیات مربوط به عثمان است که شتری با بار به عبد اللّه سعد داد که در محشر بار گناه عثمان را به دوش گیرد). مکارم شیرازی: و كمي عطا كرد و از بيشتر امساك نمود.
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
﴿۳۵﴾
انصاریان: آیا علم غیب نزد اوست و او می بیند [که بارگناهانش رادر قیامت دیگری برمی دارد؟]
خرمشاهی: آيا نزد او علم غيب است و او [حقايق را] مىبيند؟ فولادوند: آيا علم غيب پيش اوست و او مى بيند قمشه‌ای: آیا علم غیب نزد اوست و او (به احوال آن جهان) بیناست (که می‌داند رفیقش می‌تواند بار گناه او را به دوش گیرد). مکارم شیرازی: آيا نزد او علم غيب است و ميبيند (كه ديگران ميتوانند گناهان او را بردوش گيرند).
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
﴿۳۶﴾
انصاریان: یا او را به آنچه در صحیفه های موسی است خبر نداده اند؟
خرمشاهی: يا از آنچه در صحيفههاى موسى است، آگاهش نكردهاند فولادوند: يا بدانچه در صحيفه هاى موسى [آمده] خبر نيافته است قمشه‌ای: یا که آگه نشد به آنچه (راجع به مجازات) در تورات موسی عمران است؟ مکارم شیرازی: يا از آنچه در كتب موسي نازل گرديده با خبر نشده است ؟
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
﴿۳۷﴾
انصاریان: و [یا به آنچه در صحیفه های] ابراهیم [است] همان که به طور کامل [به پیمانش با خدا] وفا کرد [آگاهش نکرده اند؟]
خرمشاهی: و [صحيفههاى] ابراهيم كه عهد به جاى آورد فولادوند: و [نيز در نوشته هاى] همان ابراهيمى كه وفا كرد قمشه‌ای: و هم در صحف ابراهیم خلیل وفادار؟ مکارم شیرازی: و در كتب ابراهيم همان كسي كه وظيفه خود را به طور كامل ادا كرد.
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
﴿۳۸﴾
انصاریان: که هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را بر نمی دارد،
خرمشاهی: كه هيچ بر دارندهاى بار گناه ديگرى را بر ندارد فولادوند: كه هيچ بردارنده اى بار گناه ديگرى را بر نمى دارد قمشه‌ای: که هیچ کس بار گناه دیگری را (در قیامت) به دوش نخواهد گرفت. مکارم شیرازی: كه هيچكس بار گناه ديگري را بر دوش نميگيرد.
وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
﴿۳۹﴾
انصاریان: و اینکه برای انسان جز آنچه تلاش کرده [هیچ نصیب و بهره ای] نیست،
خرمشاهی: و اينكه براى انسان هيچ چيز نيست مگر آنچه كوشيده است فولادوند: و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست قمشه‌ای: و (نمی‌داند) اینکه برای آدمی جز آنچه به سعی و عمل خود انجام داده (ثواب و جزایی) نخواهد بود؟ مکارم شیرازی: و اينكه براي انسان بهره اي جز سعي و كوشش او نيست.
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
﴿۴۰﴾
انصاریان: و اینکه تلاش او به زودی دیده خواهد شد؛
خرمشاهی: و حاصل كوشش او زودا كه ديده شود فولادوند: و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد قمشه‌ای: و اینکه البته پاداش سعی و عمل او را (در دنیا و برزخ) به وی بنمایند. مکارم شیرازی: و اينكه سعيش به زودي ديده ميشود (و به نتيجه اش ميرسد). |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو