|
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
﴿۶﴾
انصاریان: و به آن دریای مملو و برافروخته،
خرمشاهی: و به درياى سرشار [از آتش] فولادوند: و آن درياى سرشار [و افروخته] قمشه‌ای: قسم به دریای آتش فروزان (که خدا روز قیامت دریا را آتش سازد و بر دوزخیان فرو ریزد). مکارم شیرازی: و درياي مملو و برافروخته.
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
﴿۷﴾
انصاریان: که بی تردید عذاب پروردگارت واقع شدنی است؛
خرمشاهی: كه عذاب پروردگارت واقع شدنى است فولادوند: كه عذاب پروردگارت واقعشدنى است قمشه‌ای: قسم به این امور که البته عذاب خدای تو واقع خواهد شد. مکارم شیرازی: كه عذاب پروردگارت واقع ميشود!
مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ
﴿۸﴾
انصاریان: و آن را هیچ مانع و بازدارنده ای نیست.
خرمشاهی: و برگردانى ندارد فولادوند: آن را هيچ بازدارنده اى نيست قمشه‌ای: هیچ کس دافع آن نخواهد بود. مکارم شیرازی: و چيزي از آن مانع نخواهد بود.
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا
﴿۹﴾
انصاریان: [و آن در] روزی [است] که آسمان به حرکت و لرزه ای سخت در آید؛
خرمشاهی: روزى كه آسمان به شدت درهم گردد فولادوند: روزى كه آسمان سخت در تب و تاب افتد قمشه‌ای: روزی که آسمان سخت جنبش کند. مکارم شیرازی: (اين عذاب الهي) در آن روزي است که آسمان به شدت به حرکت در مي آيد،
وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا
﴿۱۰﴾
انصاریان: و کوه ها [چون گرد و غبار] سریع و تند، روان شوند.
خرمشاهی: و كوهها به شدت روان شود فولادوند: و كوهها [جمله] به حركت درآيند قمشه‌ای: و کوهها تند به گردش آید. مکارم شیرازی: و کوهها از جا کنده و متحرک مي شوند!
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
﴿۱۱﴾
انصاریان: پس در آن روز وای بر تکذیب کنندگان!
خرمشاهی: آرى در چنين روزى واى بر دروغانگاران فولادوند: پس واى بر تكذيب كنندگان در آن روز قمشه‌ای: در آن روز سخت وای بر آنان که (وعده حق و کتاب و رسول او را) تکذیب کردند. مکارم شیرازی: واي در آن روز بر تکذيب کنندگان،
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ
﴿۱۲﴾
انصاریان: همانان که با فرو رفتن [در گفتار و کردار باطل با حقایق] بازی می کنند.
خرمشاهی: كسانى كه به ژاژخايى سرگرمند فولادوند: آنان كه به ياوه سرگرمند قمشه‌ای: آنان که به بازیچه دنیا فرو شدند. مکارم شیرازی: همانها که در سخنان باطل به بازي مشغولند!
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
﴿۱۳﴾
انصاریان: روزی که آنان را با خشونت و زور به سوی آتش می رانند.
خرمشاهی: روزى كه به سوى آتش جهنم به شدت رانده شوند فولادوند: روزى كه به سوى آتش جهنم كشيده مى شوند [چه] كشيدنى قمشه‌ای: آن روز آنها را سخت به آتش دوزخ برانند. مکارم شیرازی: در آن روز که آنها را بزور به سوي آتش دوزخ مي رانند!
هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ
﴿۱۴﴾
انصاریان: [و به آنان می گویند:] این همان آتشی است که همواره آن را تکذیب می کردید.
خرمشاهی: [و گويند] اين همان آتشى است كه آن را دروغ مىانگاشتيد فولادوند: [و به آنان گويند] اين همان آتشى است كه دروغش مى پنداشتيد قمشه‌ای: این همان آتشی است که تکذیب آن می‌کردید. مکارم شیرازی: (به آنها مي گويند:) اين همان آتشي است که آن را انکار مي کرديد!
أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ
﴿۱۵﴾
انصاریان: آیا این آتش هم جادوست [چنانکه در دنیا وحی را جادو می پنداشتید] یا شما [این واقعیت آشکار را] نمی بینید [چنانکه در دنیا حقایق را نمی دیدید؟]
خرمشاهی: آيا پس اين جادوست، يا آنكه شما [به چشم بصيرت] نمىنگريد؟ فولادوند: آيا اين افسون است يا شما [درست] نمى بينيد قمشه‌ای: آیا این (آتش دوزخ) هم به نظرتان سحر است یا آنکه هنوز چشم بصیرت باز نمی‌کنید؟ مکارم شیرازی: آيا اين سحر است يا شما نمي بينيد؟! |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو