فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
﴿۱۱﴾
انصاریان: پس در آن روز وای بر تکذیب کنندگان!
خرمشاهی: آرى در چنين روزى واى بر دروغانگاران فولادوند: پس واى بر تكذيب كنندگان در آن روز قمشهای: در آن روز سخت وای بر آنان که (وعده حق و کتاب و رسول او را) تکذیب کردند. مکارم شیرازی: واي در آن روز بر تکذيب کنندگان،
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ
﴿۱۲﴾
انصاریان: همانان که با فرو رفتن [در گفتار و کردار باطل با حقایق] بازی می کنند.
خرمشاهی: كسانى كه به ژاژخايى سرگرمند فولادوند: آنان كه به ياوه سرگرمند قمشهای: آنان که به بازیچه دنیا فرو شدند. مکارم شیرازی: همانها که در سخنان باطل به بازي مشغولند!
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
﴿۱۳﴾
انصاریان: روزی که آنان را با خشونت و زور به سوی آتش می رانند.
خرمشاهی: روزى كه به سوى آتش جهنم به شدت رانده شوند فولادوند: روزى كه به سوى آتش جهنم كشيده مى شوند [چه] كشيدنى قمشهای: آن روز آنها را سخت به آتش دوزخ برانند. مکارم شیرازی: در آن روز که آنها را بزور به سوي آتش دوزخ مي رانند!
هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ
﴿۱۴﴾
انصاریان: [و به آنان می گویند:] این همان آتشی است که همواره آن را تکذیب می کردید.
خرمشاهی: [و گويند] اين همان آتشى است كه آن را دروغ مىانگاشتيد فولادوند: [و به آنان گويند] اين همان آتشى است كه دروغش مى پنداشتيد قمشهای: این همان آتشی است که تکذیب آن میکردید. مکارم شیرازی: (به آنها مي گويند:) اين همان آتشي است که آن را انکار مي کرديد!
أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ
﴿۱۵﴾
انصاریان: آیا این آتش هم جادوست [چنانکه در دنیا وحی را جادو می پنداشتید] یا شما [این واقعیت آشکار را] نمی بینید [چنانکه در دنیا حقایق را نمی دیدید؟]
خرمشاهی: آيا پس اين جادوست، يا آنكه شما [به چشم بصيرت] نمىنگريد؟ فولادوند: آيا اين افسون است يا شما [درست] نمى بينيد قمشهای: آیا این (آتش دوزخ) هم به نظرتان سحر است یا آنکه هنوز چشم بصیرت باز نمیکنید؟ مکارم شیرازی: آيا اين سحر است يا شما نمي بينيد؟!
اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
﴿۱۶﴾
انصاریان: در آن در آیید [و بسوزید]؛ پس صبر کنید یا نکنید برای شما یکسان است. فقط اعمالی را که همواره انجام می دادید، جزا داده می شوید.
خرمشاهی: وارد آن شويد، و چه صبر كنيد، چه صبر نكنيد، برايتان يكسان است، فقط در برابر آنچه كردهايد جزا مىيابيد فولادوند: به آن درآييد خواه بشكيبيد يا نشكيبيد به حال شما يكسان است تنها به آنچه میکرديد مجازات مى يابيد قمشهای: باری، به دوزخ در شوید که صبر و بیصبری به حالتان یکسان است، و بس آنچه کردید امروز همان را جزا یابید. مکارم شیرازی: در آن وارد شويد و بسوزيد؛ مي خواهيد صبر کنيد يا نکنيد، براي شما يکسان است؛ چرا که تنها به اعمالتان جزا داده مي شويد!
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ
﴿۱۷﴾
انصاریان: بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و نعمتی فراوان اند.
خرمشاهی: پرهيزگاران در بوستانها و ناز و نعمتاند فولادوند: پرهيزگاران در باغهايى و [در] ناز و نعمتند قمشهای: متقیان هم در باغهای بهشت پر نعمتند. مکارم شیرازی: ولي پرهيزگاران در ميان باغهاي بهشت و نعمتهاي فراوان جاي دارند،
فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
﴿۱۸﴾
انصاریان: به آنچه پروردگارشان به آنان عطا کرده و [برای آنکه] پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ مصون داشته، شادمان و مسرورند.
خرمشاهی: از آنچه پروردگارشان به آنان ارزانى داشته است، خرمند، و [از اينكه] پروردگارشان از عذاب جهنم در امانشان داشته است فولادوند: به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند و پروردگارشان آنها را از عذاب دوزخ مصون داشته است قمشهای: آنان به نعمتی که خدایشان نصیبشان فرموده دلشادند و خدایشان از عذاب دوزخ محفوظشان داشته است. مکارم شیرازی: و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند!
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
﴿۱۹﴾
انصاریان: [به آنان گویند:] به پاداش اعمالی که همواره انجام می دادید [از این نعمت ها] بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد.
خرمشاهی: به خاطر آنچه كردهايد، به گوارايى بخوريد و بياشاميد فولادوند: [به آنان گويند] به [پاداش] آنچه به جاى مى آورديد بخوريد و بنوشيد گواراتان باد قمشهای: بخورید و بیاشامید شما را گوارا باد به پاداش اعمال نیکی که انجام میدادید. مکارم شیرازی: (به آنها گفته مي شود:) بخوريد و بياشاميد گوارا؛ اينها در برابر اعمالي است که انجام مي داديد!
مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ
﴿۲۰﴾
انصاریان: [این] در حالی [است] که بر تخت هایی ردیف و به هم پیوسته تکیه می زنند و حورالعین را به همسری آنان در می آوریم.
خرمشاهی: [آنان] بر تختهاى رج زده تكيه زدهاند و آنان را جفت حوريان درشت چشم گردانيم فولادوند: بر تختهايى رديف هم تكيه زده اند و حوران درشت چشم را همسر آنان گردانده ايم قمشهای: در حالی که نزدیک هم بر تختها (ی عزّت) تکیه زدهاند و ما حور العین را همجفت آنان گردانیدهایم. مکارم شیرازی: اين در حالي است که بر تختهاي صف کشيده در کنار هم تکيه مي زنند، و (حورالعين) را به همسريِ آنها در مي آوريم! |
||