|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالطُّورِ
﴿۱﴾
انصاریان: سوگند به [کوهِ] طور،
خرمشاهی: سوگند به [كوه] طور فولادوند: سوگند به طور قمشه‌ای: قسم به طور سینا. مکارم شیرازی: سوگند به «كوه طور»!
وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ
﴿۲﴾
انصاریان: و به کتابی که نوشته شده،
خرمشاهی: و به كتابى نوشته فولادوند: و كتابى نگاشته شده قمشه‌ای: قسم به کتاب مسطور (قرآن). مکارم شیرازی: و كتابي كه نوشته شده است.
فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ
﴿۳﴾
انصاریان: در صفحه ای باز و گسترده،
خرمشاهی: در ورقى سرگشاده فولادوند: در طومارى گسترده قمشه‌ای: که در صحیفه‌ای گشوده فرستاد. مکارم شیرازی: در صفحه اي گسترده.
وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ
﴿۴﴾
انصاریان: و به آن خانه آباد،
خرمشاهی: و به بيتالمعمور فولادوند: سوگند به آن خانه آباد [خدا] قمشه‌ای: قسم به بیت المعمور (کعبه اهل زمین یا مسجد ملایک آسمان). مکارم شیرازی: و سوگند به بيت المعمور.
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ
﴿۵﴾
انصاریان: و به آن سقف برافراشته،
خرمشاهی: و به سقف برافراشته فولادوند: سوگند به بام بلند [آسمان] قمشه‌ای: قسم به طاق بلند آسمان. مکارم شیرازی: و سقف برافراشته.
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
﴿۶﴾
انصاریان: و به آن دریای مملو و برافروخته،
خرمشاهی: و به درياى سرشار [از آتش] فولادوند: و آن درياى سرشار [و افروخته] قمشه‌ای: قسم به دریای آتش فروزان (که خدا روز قیامت دریا را آتش سازد و بر دوزخیان فرو ریزد). مکارم شیرازی: و درياي مملو و برافروخته.
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
﴿۷﴾
انصاریان: که بی تردید عذاب پروردگارت واقع شدنی است؛
خرمشاهی: كه عذاب پروردگارت واقع شدنى است فولادوند: كه عذاب پروردگارت واقعشدنى است قمشه‌ای: قسم به این امور که البته عذاب خدای تو واقع خواهد شد. مکارم شیرازی: كه عذاب پروردگارت واقع ميشود!
مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ
﴿۸﴾
انصاریان: و آن را هیچ مانع و بازدارنده ای نیست.
خرمشاهی: و برگردانى ندارد فولادوند: آن را هيچ بازدارنده اى نيست قمشه‌ای: هیچ کس دافع آن نخواهد بود. مکارم شیرازی: و چيزي از آن مانع نخواهد بود.
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا
﴿۹﴾
انصاریان: [و آن در] روزی [است] که آسمان به حرکت و لرزه ای سخت در آید؛
خرمشاهی: روزى كه آسمان به شدت درهم گردد فولادوند: روزى كه آسمان سخت در تب و تاب افتد قمشه‌ای: روزی که آسمان سخت جنبش کند. مکارم شیرازی: (اين عذاب الهي) در آن روزي است که آسمان به شدت به حرکت در مي آيد،
وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا
﴿۱۰﴾
انصاریان: و کوه ها [چون گرد و غبار] سریع و تند، روان شوند.
خرمشاهی: و كوهها به شدت روان شود فولادوند: و كوهها [جمله] به حركت درآيند قمشه‌ای: و کوهها تند به گردش آید. مکارم شیرازی: و کوهها از جا کنده و متحرک مي شوند! |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو