|
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
﴿۱۸﴾
انصاریان: و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش می کردند.
خرمشاهی: و در سحرگاهان استغفار مىكردند فولادوند: و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش میکردند قمشه‌ای: و سحرگاهان از درگاه خدا طلب آمرزش و مغفرت میکردند. مکارم شیرازی: و در سحرگاهان استغفار ميكردند.
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
﴿۱۹﴾
انصاریان: و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود.
خرمشاهی: و در اموالشان سهمى براى سائل و محروم بود فولادوند: و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معين] بود قمشه‌ای: و در اموالشان بر فقیر سائل و محروم حقّی منظور می‌داشتند. مکارم شیرازی: و در اموال آنها حقي براي سائل و محروم بود.
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ
﴿۲۰﴾
انصاریان: در زمین برای اهل یقین نشانه هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] ست.
خرمشاهی: و در زمين مايههاى عبرتى براى اهل يقين هست فولادوند: و روى زمين براى اهل يقين نشانه هايى [متقاعدكننده] است قمشه‌ای: و (بدانید که) در روی زمین برای اهل یقین ادله‌ای (از قدرت الهی) پدیدار است. مکارم شیرازی: و در زمين آياتي براي طالبان يقين است.
وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
﴿۲۱﴾
انصاریان: و [نیز] در وجود شما [نشانه هایی است] آیا نمی بینید؟
خرمشاهی: و نيز در وجود خودتان آيا [به چشم بصيرت] نمىنگريد؟ فولادوند: و در خود شما پس مگر نمى بينيد قمشه‌ای: و هم در نفوس خود شما مردم، آیا نمی‌نگرید؟ مکارم شیرازی: و در وجود خود شما (نيز آياتي است) آيا نميبينيد؟!
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
﴿۲۲﴾
انصاریان: و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است
خرمشاهی: و در آسمان مايه روزى شماست و نيز آنچه به شما وعده دادهاند فولادوند: و روزى شما و آنچه وعده داده شده ايد در آسمان است قمشه‌ای: و روزی شما با همه وعده‌ها که به شما می‌دهند در آسمان است. مکارم شیرازی: روزي شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده ميشود.
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ
﴿۲۳﴾
انصاریان: پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آنچه را که وعده داده می شوید، حقّ و یقینی است، همان گونه که شما [وقت سخن گفتن یقین دارید] سخن می گویید.
خرمشاهی: آرى، سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه آن مانند همين كه شما سخن مىگوييد، حق است فولادوند: پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه واقعا او حق است همان گونه كه خود شما سخن مى گوييد قمشه‌ای: پس به خدای آسمان و زمین قسم که این (وعده و رزق مقدّر) به مانند تکلّمی که با یکدیگر می‌کنید حقّ و حقیقت است. مکارم شیرازی: سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين مطلب حق است همانگونه كه شما سخن ميگوئيد!
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ
﴿۲۴﴾
انصاریان: آیا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟
خرمشاهی: آيا داستان مهمانان گرامى ابراهيم به تو رسيده است؟ فولادوند: آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيد قمشه‌ای: آیا حکایت مهمانان گرامی ابراهیم (فرشتگان) به تو رسیده است؟ مکارم شیرازی: آيا خبر مهمانهاي بزرگوار ابراهيم به تو رسيده است ؟
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ
﴿۲۵﴾
انصاریان: زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمی ناشناسید!
خرمشاهی: كه چون بر او وارد شدند گفتند سلام، گفت سلام [بر شما] [و در دل گفت ايشان] گروهى ناشناخته[اند] فولادوند: چون بر او درآمدند پس سلام گفتند گفت سلام مردمى ناشناسيد قمشه‌ای: هنگامی که بر او وارد شدند و سلام گفتند و او جواب سلام گفت و فرمود که شما مردمی ناشناس می‌باشید. مکارم شیرازی: در آن زمان كه بر او وارد شدند و گفتند: سلام بر تو! او گفت سلام بر شما كه جمعيتي ناشناخته ايد!
فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ
﴿۲۶﴾
انصاریان: پس به سوی خانواده اش بازگشت و گوساله ای فربه [و بریان شده] آورد.
خرمشاهی: سپس به خانوادهاش روى كرد، آنگاه گوسالهاى فربه [و بريان] به ميان آورد فولادوند: پس آهسته به سوى زنش رفت و گوساله اى فربه [و بريان] آورد قمشه‌ای: آنگاه پنهانی نزد اهل بیت خود رفت و کباب گوساله فربهی نزد مهمانان باز آورد. مکارم شیرازی: و به دنبال آن پنهاني به سوي خانواده خود رفت و گوساله فربه (و برياني را براي آنها) آورد.
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
﴿۲۷﴾
انصاریان: پس آن را نزدیکشان برد [ولی دید نمی خورند]؛ گفت: مگر نمی خورید؟
خرمشاهی: پس آن را نزديك ايشان نهادند گفت چرا نمىخوريد؟ فولادوند: آن را به نزديكشان برد [و] گفت مگر نمى خوريد قمشه‌ای: غذا را نزد آنها گذارد (آنها توجهی به غذا نکردند) ابراهیم گفت: شما غذا تناول نمی‌کنید؟ مکارم شیرازی: و آنرا نزديك آنها گذارد (ولي با تعجب ديد دست به سوي غذا نميبرند) گفت! آيا شما غذا نميخوريد؟ |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو