ParsQuran
سوره 50: ق - جزء 26

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ ﴿۱﴾
انصاریان: ق، سوگند به قرآن مجید [که محمّد، فرستاده ماست و وقوع قیامت حق است.]
خرمشاهی: ق [ قاف‏]، سوگند به قرآن مجيد
فولادوند: قاف سوگند به قرآن باشكوه
قمشه‌ای: ق (قسم به قدس و قدرت و) قسم به قرآن با مجد و عظمت.
مکارم شیرازی: ق - سوگند به قرآن مجيد.
بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ ﴿۲﴾
انصاریان: [کفر پیشگان نه تنها ایمان نیاوردند] بلکه از اینکه بیم دهنده ای از خودشان به سوی آنان آمد تعجب کردند و در نتیجه کافران گفتند: این چیزی عجیب است.
خرمشاهی: حق اين است كه [كافران‏] از اينكه از ميان خودشان هشداردهنده‏اى به سراغ آنان آمده است، شگفت‏زده شده‏اند، و كافران گويند اين چيزى گفت‏آور است‏
فولادوند: [كه آنان نگرويدند] بلكه از اينكه هشداردهنده‏ اى از خودشان برايشان آمد در شگفت‏ شدند و كافران گفتند اين [محمد و حكايت معاد] چيزى عجيب است
قمشه‌ای: (که منکران ایمان نیاوردند) بلکه از آمدن رسولی از خودشان که آنها را هشدار و اندرز دهد به شگفت آمده و کفار (نادان) گفتند: این (دعوی رسالت و خبر از قیامت) بسیار چیز عجیبی است.
مکارم شیرازی: آنها تعجب كردند كه پيامبري انذارگر از ميان خودشان آمده، و كافران گفتند: اين چيز عجيب است!
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ ﴿۳﴾
انصاریان: آیا هنگامی که مردیم و خاک شدیم [زنده می شویم و به حیات دوباره باز می گردیم؟] این بازگشتی دور [از عقل] است.
خرمشاهی: آيا چون مرديم و خاك شديم [از نو زنده شويم؟]، اين بازگشتى بعيد است‏
فولادوند: آيا چون مرديم و خاك شديم [زنده مى ‏شويم] اين بازگشتى بعيد است
قمشه‌ای: آیا ما پس از آنکه مردیم و یکسره خاک شدیم (باز زنده می‌شویم)؟ این بازگشت بسیار بعید است.
مکارم شیرازی: آيا هنگامي كه ما مرديم و خاك شديم دو باره به زندگي باز مي‏گرديم ؟ اين بازگشتي است بعيد!
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ ﴿۴﴾
انصاریان: بی تردید ما آنچه را که زمین از اجسادشان می کاهد، می دانیم و نزد ما کتابی ضبط کننده [همه امور چون لوح محفوظ] است.
خرمشاهی: به راستى مى‏دانيم كه زمين از ايشان چه مى‏كاهد، و نزد ما كتابى است محفوظ
فولادوند: قطعا دانسته‏ ايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مى ‏كاهد و پيش ما كتاب ضبطكننده‏ اى است
قمشه‌ای: (تعجب نکنند که) ما به آنچه زمین از آنها بکاهد کاملا آگاهیم و کتابی نگاهدارنده (لوح محفوظ که مشتمل بر همه حقایق عالم است) نزد ماست.
مکارم شیرازی: ولي ما مي‏دانيم آنچه را زمين از بدن آنها مي‏كاهد، و نزد ما كتابي است كه همه چيز در آن محفوظ است.
بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ ﴿۵﴾
انصاریان: [اینان نه اینکه زنده شدن پس از مرگ را باور نکردند] بلکه حق را هم هنگامی که به سویشان آمد، تکذیب کردند پس در حالتی آشفته و سردرگم اند.
خرمشاهی: حق اين است كه [دين و پيامبر] حق را چون فراز آمدشان دروغ شمردند، و ايشان در كارى سردرگمند
فولادوند: [نه] بلكه حقيقت را وقتى برايشان آمد دروغ خواندند و آنها در كارى سردرگم [مانده]اند
قمشه‌ای: بلکه کافران چون (رسول) حق آمد او را تکذیب کردند و (در کار بزرگ رسالت و قرآن با عظمت) در حالی مضطرب و سرگردان ماندند (گاهی از جهل، افسانه پیشینیان شمردند و گاهی سحر و شعر پنداشتند).
مکارم شیرازی: آنها حق را هنگامي كه به سراغشان آمد تكذيب كردند لذا پيوسته در كار پراكنده خود متحيرند!
أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ ﴿۶﴾
انصاریان: آیا با تأمل به آسمان بالای سرشان ننگریستند که چگونه آن را بنا کرده و بیاراستیم و آن را هیچ شکاف [و ناموزونی] نیست؟
خرمشاهی: آيا به آسمان فرازشان ننگريسته‏اند، كه چگونه آن را برافراشته‏ايم و آن را آراسته‏ايم، و هيچ خللى ندارد
فولادوند: مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريسته‏ اند كه چگونه آن را ساخته و زينتش داده‏ ايم و براى آن هيچ گونه شكافتگى نيست
قمشه‌ای: پس مگر (منکران حق) آسمان را فراز خود نمی‌نگرند که ما چگونه بنای محکم اساس نهاده‌ایم و آن را به زیور (ستارگان رخشان) آراسته‌ایم و هیچ شکاف و خللی در آن راه ندارد؟
مکارم شیرازی: آيا آنها به آسماني كه بالاي سرشان است نگاه نكردند كه چگونه ما آنرا بنا كرده‏ ايم ؟ و چگونه به وسيله ستارگان زينت بخشيده‏ ايم ؟ و هيچ شكاف و ناموزوني در آن نيست!
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ ﴿۷﴾
انصاریان: و زمین را گستردیم و کوه هایی استوار در آن افکندیم و در آن از هر نوع گیاه خوش منظر و دل انگیزی رویاندیم،
خرمشاهی: و زمين را گسترانده‏ايم، و در آن كوهها را درانداخته‏ايم، و در آن از هرگونه خرمى رويانده‏ايم‏
فولادوند: و زمين را گسترديم و در آن لنگر[آسا كوه]ها فرو افكنديم و در آن از هر گونه جفت دل‏ انگيز رويانيديم
قمشه‌ای: و زمین را نمی‌نگرند که آن را بگستردیم و در آن کوههای استوار بیفکندیم و هر نوع گیاه با حسن و طراوت از آن برویانیدیم؟
مکارم شیرازی: و زمين را گسترش داديم، و در آن كوههاي عظيمي افكنديم، و از هر نوع گياه بهجتانگيز رويانديم.
تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ ﴿۸﴾
انصاریان: تا برای هر بنده ای که [با اندیشیدن در نظام هستی] به سوی خدا باز می گردد، مایه بینایی و یادآوری باشد؛
خرمشاهی: براى روشنگرى و يادآورى هر بنده اهل انابت‏
فولادوند: [تا] براى هر بنده توبه‏ كارى بينش‏افزا و پندآموز باشد
قمشه‌ای: تا موجب بصیرتی باشد (در برهان الهیّت) و تذکری برای هر بنده‌ای که رو به درگاه خدا آرد.
مکارم شیرازی: تا وسيله بينائي و بيداري براي هر بنده توبه كاري باشد.
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ ﴿۹﴾
انصاریان: و از آسمان آبی بسیار پربرکت و سودمند نازل کردیم، پس به وسیله آن باغ ها و دانه های دروکردنی را رویاندیم.
خرمشاهی: و از آسمان آبى پربركت فرو فرستاديم، آنگاه بدان بوستانها و دانه درودنى رويانده‏ايم‏
فولادوند: و از آسمان آبى پر بركت فرود آورديم پس بدان [وسيله] باغها و دانه ‏هاى دروكردنى رويانيديم
قمشه‌ای: و ما از آسمان رحمت آب باران با برکت را نازل کردیم و باغهای میوه و دانه‌های درو شدنی برویانیدیم.
مکارم شیرازی: و از آسمان آبي پر بركت فرستاديم و به وسيله آن باغها و دانه‏ هائي را كه درو مي‏كنند رويانديم.
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِيدٌ ﴿۱۰﴾
انصاریان: و [نیز] درختان بلندقامت خرما را که خوشه های متراکم و روی هم چیده دارند [رویاندیم.]
خرمشاهی: و درختان خرماى بلند بالا كه ميوه توبرتو دارد
فولادوند: و درختان تناور خرما كه خوشه[هاى] روى هم چيده دارند
قمشه‌ای: و نیز نخلهای بلند خرما که میوه آن منظم روی هم چیده شده است برانگیختیم.
مکارم شیرازی: و نخلهاي بلند قامت كه ميوههاي متراكم دارند.