ParsQuran
سوره 45: الجاثية - جزء 25

وَتَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۲۸﴾
انصاریان: و هر امتی را در آن روز به زانو درافتاده می بینی، [آن روز] هر امتی به سوی نامه اعمالش خوانده می شود [و به آنان می گویند:] امروز همان اعمالی که همواره انجام می دادید به شما پاداش می دهند.
خرمشاهی: و بينى هر امتى را كه [براى دادخواهى‏] به زانو درآمده، هر امتى با كتابش فراخوانده شود، [گويند] امروز در برابر آنچه كرده‏ايد، جزا مى‏يابيد
فولادوند: و هر امتى را به زانو در آمده مى ‏بينى هر امتى به سوى كارنامه خود فراخوانده مى ‏شود [و بديشان مى‏ گويند] آنچه را میکرديد امروز پاداش مى‏ يابيد
قمشه‌ای: و در آن روز هر گروهی را بنگری که به زانو در آمده و هر فرقه به سوی کتاب و نامه عمل خود خوانده شود (و ندا شود که) امروز همه به پاداش اعمال خود می‌رسید.
مکارم شیرازی: در آن روز هر امتي را مي‏بيني (كه از شدت ترس و وحشت) بر زانو نشسته، هر امتي به سوي كتابش خوانده مي‏شود و (به آنها مي‏گويند) امروز جزاي آنچه را انجام مي‏داديد به شما مي‏دهند.
هَذَا كِتَابُنَا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنْسِخُ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۲۹﴾
انصاریان: این نوشته ماست که بر پایه حقّ و درستی بر ضد شما سخن می گوید؛ زیرا ما آنچه را همواره انجام می دادید، می نوشتیم.
خرمشاهی: اين كتاب ماست كه به راستى بر شما گواهى مى‏دهد، ما آنچه شما انجام مى‏داديد ثبت مى‏كرديم‏
فولادوند: اين است كتاب ما كه عليه شما به حق سخن مى‏ گويد ما از آنچه میکرديد نسخه بر مى‏ داشتيم
قمشه‌ای: این کتاب ضبط ما به حق بر شما سخن می‌گوید، که ما هر چه می‌کرده‌اید همه را درست می‌نگاشتیم.
مکارم شیرازی: اين كتاب ماست كه به حق با شما سخن مي‏گويد (و اعمال شما را بازگو مي‏كند) ما آنچه را انجام مي‏داديد مي‏نوشتيم!
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ ﴿۳۰﴾
انصاریان: و اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، پس پروردگارشان آنان را در رحمت خود درآورد؛ این همان کامیابی آشکار است،
خرمشاهی: اما كسانى كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته كرده‏اند، پروردگارشان ايشان را به جوار رحمت خويش [بهشت‏] در مى‏آورد، اين همان رستگارى آشكار است‏
فولادوند: و اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏ اند پس پروردگارشان آنان را در جوار رحمت‏ خويش داخل مى‏ گرداند اين همان كاميابى آشكار است
قمشه‌ای: اما آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند آنها را خدا در رحمت خود داخل سازد که آن سعادت و فیروزی معیّن و معلومی است.
مکارم شیرازی: اما كساني كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد مي‏كند، اين پيروزي بزرگ است.
وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنْتُمْ قَوْمًا مُجْرِمِينَ ﴿۳۱﴾
انصاریان: و اما کسانی که کفر ورزیدند [به آنان گفته می شود:] مگر آیات من همواره بر شما خوانده نمی شد؟ ولی شما [نسبت به پذیرش آن] تکبّر ورزیدید و قومی گنهکار بودید.
خرمشاهی: و اما كسانى كه كفرورزيده‏اند [به آنان فرمايد] آيا آيات من بر شما خوانده نمى‏شد كه استكبار ورزيديد و قومى گنهكار شديد
فولادوند: و اما كسانى كه كافر شدند [بدانها مى‏ گويند] پس مگر آيات من بر شما خوانده نمى ‏شد و[لى] تكبر نموديد و مردمى بدكار بوديد
قمشه‌ای: و اما آنان که کافر شدند (چون از شدت عذاب بنالند به آنها گوییم) آیا بر شما آیات مرا تلاوت نمی‌کردند و شما تکبر و عصیان کرده و مردمی بدکار و مجرم بودید؟
مکارم شیرازی: اما كساني كه كافر شدند به آنها گفته مي‏شود مگر آيات من بر شما خوانده نمي‏شد و شما استكبار كرديد و قوم مجرمي بوديد.
وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُمْ مَا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِنْ نَظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ ﴿۳۲﴾
انصاریان: وچون می گفتند: یقیناً وعده خدا حق است و در وقوع قیامت هیچ شکی نیست، می گفتید: ما نمی دانیم قیامت چیست [و برپا شدنش را گمان نمی بریم] مگر گمانی ضعیف و غیر قابل اعتماد، و نمی توانیم به آن یقین پیدا کنیم!
خرمشاهی: و چون گفته مى‏شد كه وعده الهى حق است و در قيامت شكى نيست، مى‏گفتيد نمى‏دانيم قيامت ديگر چيست؟ آن را جز گمانى نمى‏پنداريم، و ما [در حق آن‏] باورمند نيستيم‏
فولادوند: و چون گفته شد وعده خدا راست است و شكى در رستاخيز نيست گفتيد ما نمى‏ دانيم رستاخيز چيست جز گمان نمى ‏ورزيم و ما يقين نداريم
قمشه‌ای: و چون به شما گفته شد که وعده خدا حق است و در قیامت هیچ شک و ریب نیست شما گفتید: قیامت چیست؟ نمی‌فهمیم، بس خیالی پیش خود می‌کنیم و به آن هیچ یقین نداریم.
مکارم شیرازی: و هنگامي كه گفته مي‏شد وعده خداوند حق است و در قيامت هيچ شكي نيست، شما مي‏گفتيد: ما نمي‏دانيم قيامت چيست ؟ ما تنها گماني در اين باره داريم، و به هيچوجه يقين نداريم!
وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿۳۳﴾
انصاریان: در آن روز همه اعمال بدی که مرتکب شده اند، برای آنان آشکار می شود و عذابی که همواره آن را مسخره می کردند، آنان را احاطه می کند.
خرمشاهی: و كيفر آنچه كرده بودند، بر آنان آشكار شد [و كيفر] آنچه به ريشخند گرفته بودند، فراگيرشان شد
فولادوند: و [حقيقت] بديهايى كه كرده‏ اند بر آنان پديدار مى ‏شود و آنچه را كه بدان ريشخند میکردند آنان را فرو مى‏ گيرد
قمشه‌ای: و در آن هنگام بر آنان نتیجه اعمال بدشان پدید آید و عذابی که به آن تمسخر می‌کردند به آنها احاطه کند.
مکارم شیرازی: و سيئات اعمالشان براي آنها آشكار مي‏شود، و سرانجام آنچه را استهزا مي‏كردند بر آنها واقع مي‏گردد.
وَقِيلَ الْيَوْمَ نَنْسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ﴿۳۴﴾
انصاریان: و [به آنان] گویند: امروز شما را از یاد می بریم، همان گونه که شما [در دنیا] دیدار امروزتان را از یاد بردید، و جایگاهتان آتش است و شما را یار و یاوری نخواهد بود.
خرمشاهی: و گفته شود، امروز فراموشتان كرده‏ايم، همچنانكه شما هم ديدار امروزتان را فراموش كرده بوديد، و جايگاه شما آتش [دوزخ‏] است و براى شما ياورى نيست‏
فولادوند: و گفته شود همان‏گونه كه ديدار امروزتان را فراموش كرديد امروز شما را فراموش خواهيم كرد و جايگاهتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود
قمشه‌ای: و با آنها خطاب شود که امروز ما شما را (از رحمت خود) فراموش می‌کنیم چنانکه شما ملاقات این روز سخت را فراموش کردید. اینک منزل شما آتش دوزخ است و بر نجات خود هیچ یار و یاوری ندارید.
مکارم شیرازی: و به آنها گفته مي‏شود: امروز شما را فراموش مي‏كنيم همانگونه كه شما ديدار امروز را فراموش كرديد، و جايگاه شما دوزخ است، و هيچ ياوري نداريد!
ذَلِكُمْ بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ ﴿۳۵﴾
انصاریان: این [عذاب] برای این است که شما آیات خدا را به مسخره گرفته اید و زندگی دنیا، شما را فریفت؛ پس امروز نه آنان را از آتش بیرون آورند و نه از آنان می خواهند که [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی کنند.
خرمشاهی: اين از آن است كه آيات الهى را به ريشخند گرفتيد و زندگانى دنيا شما را فريفت، پس امروز، نه از آن بيرون برده شوند، نه عذرشان را بپذيرند
فولادوند: اين بدان سبب است كه شما آيات خدا را به ريشخند گرفتيد و زندگى دنيا فريبتان داد پس امروز نه از اين [آتش] بيرون آورده مى ‏شوند و نه عذرشان پذيرفته مى‏ گردد
قمشه‌ای: این عذاب شما کیفر آن است که به آیات خدا تمسخر کردید و مغرور زندگانی دنیا شدید. پس کافران امروز از آتش دوزخ رهایی ندارند و هیچ عذر و توبه ایشان نپذیرند.
مکارم شیرازی: اين به خاطر آن است كه شما آيات خدا را به سخريه گرفتيد و زندگي دنيا شما را مغرور كرد، امروز آنها از دوزخ خارج نمي‏شوند، و هيچگونه عذري از آنها پذيرفته نيست.
فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۳۶﴾
انصاریان: نهایتاً همه ستایشها مخصوص خداست که پروردگار آسمان ها و پروردگار زمین و پروردگار جهانیان است؛
خرمشاهی: سپاس خداوند راست، كه پروردگار آسمانها و زمين [و] پروردگار جهانيان است‏
فولادوند: پس سپاس از آن خداست پروردگار آسمانها و پروردگار زمين پروردگار جهانيان
قمشه‌ای: باری ستایش و سپاس مخصوص خداست که به یکتایی آفریننده آسمانها و زمین و همه جهانهای بی نهایت است.
مکارم شیرازی: بنابراين حمد و ستايش مخصوص خدا است، پروردگار آسمانها و پروردگار زمين، و پروردگار همه جهانيان.
وَلَهُ الْكِبْرِيَاءُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۳۷﴾
انصاریان: و کبریایی و عظمت در آسمان ها و زمین ویژه اوست، و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است.
خرمشاهی: و تنها او را در آسمانها و زمين بزرگى سزد، و او پيروزمند فرزانه است‏
فولادوند: و در آسمانها و زمين بزرگى از آن اوست و اوست‏ شكست‏ ناپذير سنجيده‏ كار
قمشه‌ای: و مقام جلال و کبریایی در آسمانها و زمین مخصوص اوست و او یکتا خدای مقتدر حکیم است.
مکارم شیرازی: و براي او است كبريا و عظمت در آسمان و زمين و او عزيز و حكيم است.