به نام خداوند رحمتگر مهربان

انصاریان: حم
خرمشاهی: حم [حا ميم‏]
فولادوند: حاء ميم
قمشه‌ای: حم (قسم به نام خدای حمید و مجید که).
مکارم شیرازی: حم.

انصاریان: این کتاب نازل شده از سوی خدای توانای شکست ناپذیر وحکیم است.
خرمشاهی: كتابى است فرو فرستاده از سوى خداوند پيروزمند فرزانه‏
فولادوند: فرو فرستادن اين كتاب از جانب خداى ارجمند سنجيده‏ كار است
قمشه‌ای: تنزیل این کتاب عظیم از جانب خدای مقتدر حکیم است.
مکارم شیرازی: اين كتاب از سوي خداوند عزيز و حكيم نازل شده است.

انصاریان: به یقین در آسمان ها و زمین برای مؤمنان نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست؛
خرمشاهی: بى‏گمان در آسمانها و زمين مايه‏هاى عبرتى براى مؤمنان هست‏
فولادوند: به راستى در آسمانها و زمين براى مؤمنان نشانه‏ هايى است
قمشه‌ای: همانا در خلقت آسمانها و زمین برای اهل ایمان آیات و ادلّه‌ای (از قدرت الهی) پدیدار است.
مکارم شیرازی: بدون شك در آسمانها و زمين نشانه‏ هاي فراواني است براي آنها كه اهل ايمانند.

انصاریان: و در آفرینش شما و آنچه از جنبندگان منتشر و پراکنده می کند، برای اهل یقین نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست؛
خرمشاهی: نيز در آفرينشتان و جانورانى كه [در زمين‏] مى‏پراكند، براى اهل يقين مايه‏هاى عبرت است‏
فولادوند: و در آفرينش خودتان و آنچه از [انواع] جنبنده[ها] پراكنده مى‏ گرداند براى مردمى كه يقين دارند نشانه‏ هايى است
قمشه‌ای: و در خلقت خود شما آدمیان و انواع بی‌شمار حیوان که در روی زمین پراکنده است هم آیات و براهینی (از قدرت حق) برای اهل یقین آشکار است.
مکارم شیرازی: و همچنين در آفرينش شما، و جنبندگاني كه در سراسر زمين منتشر ساخته، نشانه‏ هائي است براي جمعيتي كه اهل يقينند.

انصاریان: و در رفت و آمد شب و روز و آنچه را از رزق و روزی [چون باران و برف] از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده کرده است، و در گرداندن بادها [از سویی به سویی] برای مردمی که تعقّل می کنند، نشانه هایی است.
خرمشاهی: و در پى يكديگر آمدن شب و روز، و هر روزى‏اى [باران‏] كه خداوند از آسمان فرو فرستاده است، و زمين را پس از پژمردنش بدان زنده داشته است، و در گردش بادها مايه‏هاى عبرتى براى خردمندان هست‏
فولادوند: و [نيز در] پياپى آمدن شب و روز و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و به [وسيله] آن زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو] براى مردمى كه مى‏ انديشند نشانه‏ هايى است
قمشه‌ای: و نیز در رفت و آمد شب و روز و آنچه خدا از آسمان روزی (برای خلق از برف و باران) می‌فرستد و زمین را پس از خزان مرگ دیگر بار بدانها زنده می‌سازد و در وزش بادهای عالم، در همه این موجودات برای خردمندان جهان آیاتی (از قدرت صانع) پیداست.
مکارم شیرازی: و نيز در آمد و شد شب و روز و رزقي كه خداوند از آسمان نازل كرده، و به وسيله آن زمين را بعد از مردنش حيات بخشيده، و همچنين در وزش بادها نشانه‏ هاي روشني است براي جمعيتي كه اهل تفكرند.

انصاریان: این ها آیات خداست که به حقّ و راستی بر تو می خوانیم؛ پس [اگر به این آیات ایمان نیاوردند] به کدام سخن بعد از [سخن] خدا و نشانه هایش ایمان می آورند؟
خرمشاهی: اين آيات الهى است كه به حق بر تو مى‏خوانيم پس به كدامين حديث بعد از خداوند و آيات او ايمان مى‏آورند؟
فولادوند: اين[ها]ست آيات خدا كه به راستى آن را بر تو مى‏ خوانيم پس بعد از خدا و نشانه‏ هاى او به كدام سخن خواهند گرويد
قمشه‌ای: اینها آیات خداست که ما بر تو به حق تلاوت می‌کنیم، پس بعد از خدا و آیات روشن او دیگر به چه برهان ایمان می‌آورند؟
مکارم شیرازی: اينها آيات الهي است كه ما آن را به حق بر تو تلاوت مي‏كنيم، اگر آنها به اين آيات ايمان نياورند به كدام سخن بعد از سخن خدا و آياتش ايمان مي‏آورند؟!

انصاریان: وای بر هر دروغگوی گنهکار،
خرمشاهی: واى بر هر دروغ‏زن گناهكارى‏
فولادوند: واى بر هر دروغزن گناه‏پيشه
قمشه‌ای: وای بر هر دروغگوی بسیار زشتکار.
مکارم شیرازی: واي بر هر دروغگوي گنهكار!

انصاریان: که آیات خدا را در حالی که بر او می خوانند می شنود، آن گاه از روی سرکشی و تکبّر چنان که گویی آن را نشنیده است [بر کفر، عناد، دشمنی و مخالفتش] پافشاری می کند؛ پس او را به عذابی دردناک بشارت ده.
خرمشاهی: كه آيات الهى را كه بر او خوانده مى‏شود، مى‏شنود، سپس متكبرانه در شيوه خود سماجت مى‏ورزد، گويى آنها را نشنيده است، پس او را از عذاب دردناك خبر ده‏
فولادوند: [كه] آيات خدا را كه بر او خوانده مى ‏شود مى ‏شنود و باز به حال تكبر چنانكه گويى آن را نشنيده است‏ سماجت مى ‏ورزد پس او را از عذابى پردرد خبر ده
قمشه‌ای: آن که آیات خدا را که بر او تلاوت می‌شود شنیده و بر تکبر و طغیان اصرار می‌کند چنانکه گویی هیچ آیات را نشنیده است، چنین کسانی را به عذاب دردناک بشارت ده.
مکارم شیرازی: كه پيوسته آيات الهي را مي‏شنود كه بر او تلاوت مي‏شود اما از روي تكبر اصرار بر مخالفت دارد گوئي اصلا آنرا نشنيده است، چنين كسي را به عذاب دردناك بشارت ده!

انصاریان: و هنگامی که به چیزی از آیات ما آگاه می شود، آن را به مسخره گیرد؛ اینانند که برای آنان عذاب خوارکننده ای خواهد بود.
خرمشاهی: و چون از چيزى از آيات ما آگاه شود، آن را به ريشخند مى‏گيرد، اينانند كه برايشان عذاب خواركننده است‏
فولادوند: و چون از نشانه‏ هاى ما چيزى بداند آن را به ريشخند مى‏ گيرد آنان عذابى خفت ‏آور خواهند داشت
قمشه‌ای: و چون از آیات ما چیزی بداند آن را به مسخره می‌گیرد، چنین مردم کافر را (در دنیا و آخرت) عذاب ذلّت و خواری مهیّاست.
مکارم شیرازی: و هر گاه از بعضي آيات ما آگاه شود آنرا به باد استهزاء مي‏گيرد، براي آنها عذاب خوار كننده‏ اي است.

انصاریان: پیش رویشان دوزخ است، و آنچه [از ثروت، مقام، یار و یاور] به دست آورده اند و آنچه را به جای خدا سرپرستان و معبودان خود گرفته اند، چیزی از عذاب را از آنان دفع نمی کند، و برای آنان عذابی بزرگ است.
خرمشاهی: دوزخ پيشاپيش ايشان است، و آنچه به دست آورده‏اند هيچ به كار ايشان نيايد، همچنين دوستانى كه به جاى خداوند گرفته‏اند، و عذابى سهمگين در پيش دارند
فولادوند: پيشاپيش آنها دوزخ است و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستانى را كه غير از خدا اختيار كرده‏ اند به كارشان مى ‏آيد و عذابى بزرگ خواهند داشت
قمشه‌ای: آنها را آتش دوزخ در پیش است و آنچه اندوختند هیچ آنان را نجات و رهایی ندهد و آنچه غیر خدا دوست گرفتند به کارشان نیاید و کیفر آنها بزرگ عذاب قهر خداست.
مکارم شیرازی: و پشت سر آنها دوزخ است، و هرگز آنچه را به دست آورده‏ اند آنها را از عذاب الهي رهائي نمي‏بخشد، و نه اوليائي كه غير از خدا براي خود برگزيدند، و عذاب دردناكي براي آنهاست.