انصاریان: همانا ما بنی اسرائیل را از آن عذاب خوارکننده نجات دادیم.
خرمشاهی: و به راستى كه بنى‏اسرائيل را از عذاب خواركننده رهانيديم‏
فولادوند: و به راستى فرزندان اسرائيل را از عذاب خفت ‏آور رهانيديم
قمشه‌ای: و البته ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت و خواری نجات دادیم.
مکارم شیرازی: ما بني اسرائيل را از عذاب ذلتبار نجات بخشيديم.

انصاریان: از فرعون که متکبری سرکش از زمره اسراف کاران بود،
خرمشاهی: از [شر] فرعون كه بزرگى طلبى از تجاوزكاران بود
فولادوند: از [دست] فرعون كه متكبرى از افراطكاران بود
قمشه‌ای: از شر فرعون که سخت متکبر و ستمکار بود آسوده ساختیم.
مکارم شیرازی: از فرعون، كه مردي متكبر و از اسرافكاران بود.

انصاریان: و آنان را از روی آگاهی بر جهانیان [زمان خودشان] برگزیدیم؛
خرمشاهی: و به راستى كه ايشان [بنى‏اسرائيل‏] را آگاهانه بر جهانيان [هم زمانشان‏] برگزيديم‏
فولادوند: و قطعا آنان را دانسته بر مردم جهان ترجيح داديم
قمشه‌ای: و آنها را در آن دور بر عالمیان به علم و دانش (کتاب آسمانی تورات) برگزیدیم.
مکارم شیرازی: ما آنها را با علم خويش بر جهانيان برگزيديم و برتري داديم.

انصاریان: و به آنان از آیات و معجزات آنچه را که در آن آزمایشی آشکار بود، عطا کردیم.
خرمشاهی: و به ايشان از پديده‏هاى شگرف خويش، آنچه در آن آزمون آشكارى بود بخشيديم‏
فولادوند: و از نشانه‏ ها [ى الهى] آنچه را كه در آن آزمايشى آشكار بود بديشان داديم
قمشه‌ای: و آیات و معجزاتی (از رحمت و غضب) بر آنها به دست موسی آوردیم که در آن کاملا و آشکارا آزمایش شوند.
مکارم شیرازی: و آياتي (از قدرت خويش) به آنها داديم كه آزمايش ‍ آشكاري در آن بود (ولي آنها كفران كردند و مجازات شدند).

انصاریان: اینان [که شرک و کفر سراپای وجودشان را فرا گرفته است] با اصرار [به اهل ایمان] می گویند:
خرمشاهی: [و مى‏دانستيم كه‏] اينان خواهند گفت
فولادوند: هر آينه اين [كافران] مى‏ گويند
قمشه‌ای: همانا اینان (یعنی مشرکان مانند دهریان) البته خواهند گفت،
مکارم شیرازی: اينها (مشركان) مي‏گويند:

انصاریان: پایان زندگی جز همین مرگ نخستین نیست و ما [پس از این مرگ] برانگیخته نخواهیم شد.
خرمشاهی: اين جز مرگ نخستين [و آخرين‏] ما نيست، و ما برانگيخته نخواهيم بود
فولادوند: جز مرگ نخستين ديگر [واقعه‏ اى] نيست و ما زنده‏ شدنى نيستيم
قمشه‌ای: که ما جز این مرگ اول (دیگر هیچ مرگ و زندگی) نداریم و هیچ (در قیامت) زنده نخواهیم شد.
مکارم شیرازی: مرگ ما جز همان مرگ اول نيست (و هرگز زنده نخواهيم شد)

انصاریان: اگر شما [در زمینه زنده شدن مردگان] راستگویید [با درخواست از خدا] پدران ما را [زنده کنید و نزد ما] بیاورید [تا ما به زنده شدن مردگان یقین پیدا کنیم!!]
خرمشاهی: اگر راست مى‏گوييد [و حقيقت غير از اين است‏] پدرانمان را باز آوريد
فولادوند: اگر راست مى‏ گوييد پس پدران ما را [باز] آوريد
قمشه‌ای: پس پدران ما را اگر راست می‌گویید بیاورید.
مکارم شیرازی: اگر راست ميگوئيد پدران ما را زنده كنيد (تا گواهي دهند)

انصاریان: آیا اینان [در قدرت و شوکت] برترند یا قوم تُبَّع، و کسانی که پیش از آنان بودند؟ ما همه آنان را هلاک کردیم؛ زیرا مجرم بودند؛
خرمشاهی: آيا ايشان بهتر بودند يا قوم تبع، و پيشينيان آنان كه نابودشان كرديم، چرا كه گناهكار بودند
فولادوند: آيا ايشان بهترند يا قوم تبع و كسانى كه پيش از آنها بودند آنها را هلاك كرديم زيرا كه گنهكار بودند
قمشه‌ای: آیا اینان بهترند (و نیرومندتر) یا قوم تبّع و اقوام پیش از آنان که چون بسیار مردم بدکار مجرمی بودند ما همه را هلاک کردیم.
مکارم شیرازی: آيا آنها بهترند يا قوم تبع و كساني كه پيش از آنان بودند؟ ما آنها را هلاك كرديم چرا كه مجرم بودند.

انصاریان: و ما آسمان ها و زمین و آنچه را میان آن دو است، به بازی نیافریده ایم؛
خرمشاهی: و آسمانها و زمين را و آنچه در ميان آنهاست، به بازيچه نيافريده‏ايم‏
فولادوند: و آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازى نيافريده‏ ايم
قمشه‌ای: و ما آسمانها و زمین و آنچه را بین آنهاست به بازیچه خلق نکردیم.
مکارم شیرازی: ما آسمانها و زمين و آنچه در ميان اين دو است بيهدف نيافريديم.

انصاریان: ما آن دو را جز به درستی و راستی به وجود نیاورده ایم، ولی بیشترشان [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند.
خرمشاهی: آنها را جز به حق نيافريده‏ايم ولى بيشترينه آنان نمى‏دانند
فولادوند: آنها را جز به حق نيافريده‏ ايم ليكن بيشترشان نمى‏ دانند
قمشه‌ای: آنها را جز به حق (و از روی حکمت و مصلحت) نیافریدیم و لیکن اکثر مردم از آن آگاه نیستند.
مکارم شیرازی: ما آن دو را فقط به حق آفريديم، ولي اكثر آنها نمي‏دانند.