|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم
﴿۱﴾
انصاریان: حم
خرمشاهی: حم [حا ميم] فولادوند: حاء ميم قمشه‌ای: حم (رسول و جانشینانش بر اسرار این حرف آگاهند. یا اشاره به دو اسم حمید و مجید خداست) مکارم شیرازی: حم.
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ
﴿۲﴾
انصاریان: سوگند به [این] کتاب روشنگر
خرمشاهی: سوگند به كتاب روشنگر فولادوند: سوگند به كتاب روشنگر قمشه‌ای: قسم به این کتاب روشن بیان. مکارم شیرازی: سوگند به اين كتابي كه حقايقش آشكار است.
إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
﴿۳﴾
انصاریان: که ما آن را [به زبان] عربی [فصیح و گویا] قرار دادیم تا [در آن] تعقّل کنند؛
خرمشاهی: ما آن را به هيئت قرآنى عربى پديد آوردهايم، باشد كه تعقل كنيد فولادوند: ما آن را قرآنى عربى قرار داديم باشد كه بينديشيد قمشه‌ای: که ما آن را قرآنی به لسان فصیح عربی مقرر داشتیم تا مگر شما (بندگان در فهم آن) عقل و فکرت کار بندید. مکارم شیرازی: كه ما آن را قرآني فصيح و عربي قرار داديم تا شما آن را درك كنيد.
وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ
﴿۴﴾
انصاریان: و همانا که آن در امِّ الکتاب [که لوح محفوظ است] نزد ما بلند مرتبه و حکیم است.
خرمشاهی: و آن بلندمرتبه و حكمتآميز است و در امالكتاب در نزد ماست فولادوند: و همانا كه آن در كتاب اصلى [=لوح محفوظ] به نزد ما سخت والا و پر حكمت است قمشه‌ای: و همانا این کتاب نزد ما در لوح محفوظ که اصل مخزن کتب آسمانی است بسی بلند پایه و محکم اساس است. مکارم شیرازی: و آن در كتاب اصلي (لوح محفوظ) نزد ما است كه بلند پايه و حكمت آموز است.
أَفَنَضْرِبُ عَنْكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَنْ كُنْتُمْ قَوْمًا مُسْرِفِينَ
﴿۵﴾
انصاریان: آیا برای اینکه شما قومی اسراف کارید، قرآن را از شما دور کنیم و بازگردانیم؟! [نه این کار را نمی کنیم تا بندگانمان از هدایت محروم نشوند.]
خرمشاهی: آيا به خاطر آنكه شما قومى گزافكار هستيد، پند [قرآن] را از شما باز داريم؟ فولادوند: آيا به [صرف] اينكه شما قومى منحرفيد [بايد] قرآن را از شما باز داريم قمشه‌ای: آیا ما از متذکر ساختن شما (به قرآن) چون (به انکار آن) بر خویش ستم می‌کنید صرف نظر کنیم؟ مکارم شیرازی: آيا اين ذكر(قرآن) را از شما بازگيريم به خاطر اينكه قومي اسرافكاريد؟
وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ
﴿۶﴾
انصاریان: و چه بسیار پیامبرانی که در میان پیشینیان [که مردمی اسراف کار بودند] فرستادیم [و به سبب اسرافشان از فرستادن پیامبر دریغ نکردیم؛]
خرمشاهی: و چه بسيار پيامبر در ميان پيشينيان فرستادهايم فولادوند: و چه بسا پيامبرانى كه در [ميان] گذشتگان روانه كرديم قمشه‌ای: و چقدر پیمبرانی در اقوام پیشین (برای هدایت خلق) فرستادیم. مکارم شیرازی: چه بسيار از پيامبران را كه (براي هدايت) در اقوام پيشين فرستاديم.
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
﴿۷﴾
انصاریان: ولی هیچ پیامبری به سوی آنان نیامد مگر اینکه او را همواره مسخره می کردند.
خرمشاهی: و هيچ پيامبرى به نزد آنان نيامد مگر آنكه او را ريشخند كردند فولادوند: و هيچ پيامبرى به سوى ايشان نيامد مگر اينكه او را به ريشخند مى گرفتند قمشه‌ای: و بر مردم هیچ رسولی نمی‌آمد جز آنکه او را به مسخره (و انکار) می‌گرفتند. مکارم شیرازی: ولي هيچ پيامبري به سراغشان نميآمد مگر اينكه او را استهزا ميكردند.
فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشًا وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِينَ
﴿۸﴾
انصاریان: پس ما نیرومندتر از این اسراف کاران [زمان تو] را هلاک کردیم و سرگذشت پیشینیان [هلاک شده، در سوره های دیگر قرآن] گذشت.
خرمشاهی: آنگاه دست درازتر از آنان را نابود كرديم، و سرنوشت پيشينيان تكرار شد فولادوند: و نيرومندتر از آنان را به هلاكت رسانيديم و سنت پيشينيان تكرار شد قمشه‌ای: ما هم قوی‌ترین سرکشانشان را هلاک کردیم و شرح حال پیشینیان (برای عبرت مردم) گذشت. مکارم شیرازی: ما كساني را كه نيرومندتر از اينها بودند هلاك كرديم، و داستان پيشينيان قبلا گذشت.
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ
﴿۹﴾
انصاریان: و اگر از آنان بپرسی آسمان ها و زمین را چه کسی آفریده است؟ قطعاً خواهند گفت: آنها را همان توانای شکست ناپذیر و دانا آفرید.
خرمشاهی: و اگر از آنان پرسى كه آسمانها و زمين را چه كسى آفريده است، بىشك گويند خداوند پيروزمند دانا آنها را آفريده است فولادوند: و اگر از آنان بپرسى آسمانها و زمين را چه كسى آفريده قطعا خواهند گفت آنها را همان قادر دانا آفريده است قمشه‌ای: و اگر از این کافران بپرسی که آسمانها و زمین را که آفریده؟ البته جواب دهند خدای مقتدر دانا آفریده است. مکارم شیرازی: هرگاه از آنها سؤ ال كني چه كسي آسمانها و زمين را آفريده ؟ مسلما ميگويند: خداوند قادر و دانا آنها را آفريده است.
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
﴿۱۰﴾
انصاریان: همان که این زمین را محل آرامش شما قرار داد و برای شما در آن، راه ها پدید آورد تا [به اهداف و مقاصدتان] راه یابید.
خرمشاهی: همان كسى كه زمين را آسايشگاه شما ساخت و در آن راههايى پديد آورد باشد كه راه يابيد فولادوند: همان كسى كه اين زمين را براى شما گهواره اى گردانيد و براى شما در آن راهها نهاد باشد كه راه يابيد قمشه‌ای: همان خدایی که زمین را مهد آسایش شما بندگان قرار داد و در آن راهها بر (تحصیل امر معاش و معاد) شما پدید آورد تا مگر هدایت یابید. مکارم شیرازی: همان كسي كه زمين را گاهواره و محل آرامش شما قرار داد و براي شما در آن راههائي آفريد تا هدايت شويد (و به مقصد رسيد). |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو