بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم
﴿۱﴾
انصاریان: حم
خرمشاهی: حم [حا ميم] فولادوند: حاء ميم قمشهای: حم مکارم شیرازی: حم.
عسق
﴿۲﴾
انصاریان: عسق
خرمشاهی: عسق [عين سين قاف] فولادوند: عين سين قاف قمشهای: عسق (اسرار کتاب خداست) مکارم شیرازی: عسق.
كَذَلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
﴿۳﴾
انصاریان: این گونه خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم به سوی تو و کسانی [از پیامبران] که پیش از تو بودند، وحی می کند.
خرمشاهی: بدينسان خداوند پيروزمند فرزانه به سوى تو و كسانى كه پيش از تو [پيامبر] بودند، وحى مىفرستد فولادوند: اين گونه خداى نيرومند حكيم به سوى تو و به سوى كسانى كه پيش از تو بودند وحى مى كند قمشهای: این گونه به سوی تو و رسولان پیش از تو خدای مقتدر دانا وحی میکند. مکارم شیرازی: اينگونه خداوند عزيز و حكيم به تو و پيامبراني كه قبل از تو بودند وحي ميكند،
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
﴿۴﴾
انصاریان: آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست، و او بلند مرتبه و بزرگ است.
خرمشاهی: آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است او راست، و او بلندمرتبه بزرگ است فولادوند: آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست و او بلندمرتبه بزرگ است قمشهای: آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه ملک اوست و او خدای بلند مرتبه بزرگ است. مکارم شیرازی: آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن او است، و او بلند مرتبه و بزرگ است.
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
﴿۵﴾
انصاریان: نزدیک است آسمان ها از فرازشان [به سبب عظمت وحی] بشکافند و فرشتگان، پروردگارشان را همواره همراه با سپاس و ستایش تسبیح می گویند، و برای کسانی که در زمین هستند، درخواست آمرزش می کنند؛ آگاه باشید! بی تردید خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
خرمشاهی: نزديك است كه آسمانها [از ناروايى بهتان آنان] بر فرازشان پاره پاره شود، و فرشتگان سپاسگزارانه پروردگارشان را تسبيح مىگويند و براى زمينيان آمرزش مىخواهند، هان همانا خداوند است كه آمرزگار مهربان است فولادوند: چيزى نمانده كه آسمانها از فرازشان بشكافند و [حال آنكه] فرشتگان به سپاس پروردگارشان تسبيح مى گويند و براى كسانى كه در زمين هستند آمرزش مى طلبند آگاه باش در حقيقت خداست كه آمرزنده مهربان است قمشهای: نزدیک است که آسمانها از فراز هم یکی پس از دیگری شکافته (و درهای آن به وحی رسولان باز) شود، و فرشتگان (رحمت) به ستایش خدای خود تسبیح گویند و برای اهل زمین از خدا مغفرت و آمرزش طلبند (و ندا کنند که) الا ای بندگان، بدانید که خداست آن ذاتی که بسیار آمرزنده و مهربان است. مکارم شیرازی: نزديك است آسمانها (به خاطر نسبتهاي نارواي مشركان) از بالا متلاشي شوند، فرشتگان پيوسته تسبيح و حمد پروردگار خود را بجا ميآورند، و براي كساني كه در زمين هستند استغفار ميكنند، آگاه باشيد خداوند آمرزنده و مهربان است.
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ
﴿۶﴾
انصاریان: و کسانی که غیر خدا را سرپرستان و یاران خود گرفته اند، خدا نگهبان و مراقب بر [اعمال و گفتار] آنان است و تو کارساز و وکیل بر آنان نیستی.
خرمشاهی: و كسانى كه به جاى او سرورانى را به پرستش مىگيرند، خداوند حاكم بر آنهاست، و تو نگهبان آنان نيستى فولادوند: و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند خدا بر ايشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نيستى قمشهای: و آنان که غیر خدا را معبود و محبوب خویش برگرفتند خدا رقیب و نگهبان بر (اعمال) آنهاست و تو وکیل (کار و مسئول کردار) آنان نخواهی بود. مکارم شیرازی: كساني كه غير خدا را ولي خود انتخاب كردند خداوند حساب همه اعمال آنها را نگهميدارد، و تو مامور نيستي كه آنها را مجبور به قبول حق كني.
وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ
﴿۷﴾
انصاریان: و این گونه قرآنی [به زبان] عربی [فصیح و گویا] به تو وحی کردیم تا [مردمِ] ام القری [شهر مکه] و کسانی را که پیرامون آن هستند، بیم دهی، و آنان را از روز جمع شدن [یعنی روز قیامت] که تردیدی در آن نیست بترسانی، [روزی که] گروهی در بهشت اند و گروهی در آتش سوزان.
خرمشاهی: و بدينسان قرآنى عربى [/شيوا] بر تو وحى كرديم، تا [اهل] مكه و پيرامونيان آن را هشدار دهى، و از روز محشر كه شكى در آن نيست، هشدار دهى، كه گروهى در بهشتند و گروهى در دوزخ فولادوند: و بدين گونه قرآن عربى به سوى تو وحى كرديم تا [مردم] مكه و كسانى را كه پيرامون آنند هشدار دهى و از روز گردآمدن [خلق] كه ترديدى در آن نيست بيم دهى گروهى در بهشتند و گروهى در آتش قمشهای: و این چنین قرآن فصیح عربی را ما به تو وحی کردیم تا مردم امّ القری (شهر مکه) و هر که را که در اطراف آن است (از خدا) بترسانی و هم از (سختی) روز بزرگ قیامت که همه جمع آیند و هیچ شک در آن نیست و گروهی در بهشت جاودان و فرقهای در آتش سوزان روند بیم دهی. مکارم شیرازی: و اينگونه قرآني عربي (فصيح و گويا) بر تو وحي كرديم، تا ام القري و كساني را كه اطراف آن هستند انذار كني، و آنها را از روزي كه همه خلائق دور آن روز جمع ميشوند و شك و ترديد در آن نيست بترساني همان روز كه گروهي در بهشتند و گروهي در آتش!
وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ
﴿۸﴾
انصاریان: اگر خدا می خواست آنان را [از روی جبر بر محور هدایت] امت واحدی قرار می داد، ولی [هدایت اجباری فاقد ارزش است] هر که را بخواهد [در صورتی که ستمکار به آیات خدا نباشد] در رحمت خود در آورد؛ و ستمکاران را هیچ دوست و یاوری [که از عذاب نجاتشان دهد] نیست.
خرمشاهی: و اگر خداوند مىخواست آنان را امت يگانهاى قرار مىداد، ولى هركس را كه بخواهد در جوار رحمتش در مىآورد، و ستمكاران [مشرك] يار و ياورى ندارند فولادوند: و اگر خدا مى خواست قطعا آنان را امتى يگانه مى گردانيد ليكن هر كه را بخواهد به رحمت خويش درمى آورد و ستمگران نه يارى دارند و نه ياورى قمشهای: و اگر خدا میخواست (و در ازل صلاح نظام عالم میدانست) تمام خلایق را (به قهر) یک فرقه (مؤمن) قرار میداد و لیکن (برای امتحان چنین نخواسته تا) هر که را بخواهد به رحمت خود داخل کند و ستمکاران را هیچ یار و ناصری نباشد. مکارم شیرازی: و اگر خدا ميخواست همه آنها را امت واحدي قرار ميداد (و اجبارا هدايت ميكرد، ولي هدايت اجباري فايده اي ندارد) اما خداوند هر كس را بخواهد در رحمتش وارد ميكند و براي ظالمان ولي و ياوري نيست.
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
﴿۹﴾
انصاریان: آیا به جای او سرپرستان و معبودانی برای خود گرفته اند؟ در حالی که سرپرست و معبود واقعی خداست، و تنها اوست که مردگان را زنده می کند و فقط اوست که بر هر کاری تواناست؛
خرمشاهی: يا به جاى او سرورانى را به پرستش گرفتهاند، حال آنكه سرور [راستين] خداوند است و اوست كه مردگان را زندگى مىبخشد و او بر هر كارى تواناست فولادوند: آيا به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند خداست كه دوست راستين است و اوست كه مردگان را زنده مى كند و هموست كه بر هر چيزى تواناست قمشهای: آری، مشرکان غیر خدا را یار و دوستدار خود برگرفتند و حال آنکه خدا منحصرا دوست و یاور بندگان است و اوست که مردگان را زنده میکند و اوست که بر هر چیز تواناست. مکارم شیرازی: آيا آنها غير خدا را ولي خود برگزيدند در حالي كه ولي تنها خداوند است، و او است كه مردگان را زنده ميكند، و او است كه بر هر چيزي توانا است.
وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ
﴿۱۰﴾
انصاریان: و آنچه را [از امور دین، عقاید و احکام] در آن اختلاف دارید، داوری اش با خداست. این است خدا پروردگار من، بر او توکل کردم و به او باز می گردم.
خرمشاهی: و در هر آنچه اختلاف نظر پيدا كنيد، حكمش با خداوند است، چنين است خداوند، پروردگار من كه بر او توكل كردهام و به درگاهش روى آوردهام فولادوند: و در باره هر چيزى اختلاف پيدا كرديد داوريش به خدا [ارجاع مى گردد] چنين خدايى پروردگار من است بر او توكل كردم و به سوى او بازمى گردم قمشهای: و آنچه در آن اختلاف و نزاع کردید حکم آن به خدا (و احکام خدا) راجع است، همان خدا (ی آفریننده عالم و آدم) پروردگار من است که بر او توکل کرده و به درگاه او به تضرّع باز میگردم. مکارم شیرازی: در هر چيز اختلاف كنيد داوريش با خدا است، اين است خداوند پروردگار من، بر او توكل كرده ام، و به سوي او باز ميگردم: |
||