قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
﴿۷۹﴾
انصاریان: گفت: پروردگارا! مرا تا روزی که مردم برانگیخته می شوند، مهلت ده.
خرمشاهی: گفت پروردگارا پس مرا تا روزى كه [مردمان] برانگيخته شوند مهلت ده فولادوند: گفت پروردگارا پس مرا تا روزى كه برانگيخته مى شوند مهلت ده قمشهای: شیطان عرض کرد: پروردگارا، پس مهلتم ده که تا روز قیامت زنده مانم. مکارم شیرازی: عرض كرد: پروردگار من! مرا تا روزي كه انسانها برانگيخته ميشوند مهلت ده.
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ
﴿۸۰﴾
انصاریان: [خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی،
خرمشاهی: فرمود [پذيرفتم] تو از مهلت يافتگانى فولادوند: فرمود در حقيقت تو از مهلت يافتگانى قمشهای: خدا فرمود: از مهلت یافتگانت قرار دادیم. مکارم شیرازی: فرمود تو از مهلت داده شدگاني.
إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
﴿۸۱﴾
انصاریان: تا زمانی معین و معلوم.
خرمشاهی: تا روز آن هنگام معين فولادوند: تا روز معين معلوم قمشهای: تا روز معیّن و وقت معلوم (که صلاح نظام عالم میدانیم). مکارم شیرازی: ولي تا روز و زمان معيني.
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
﴿۸۲﴾
انصاریان: گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه می کنم،
خرمشاهی: گفت [سوگند] به عزت تو كه همگى آنان را گمراه خواهم ساخت فولادوند: [شيطان] گفت پس به عزت تو سوگند كه همگى را جدا از راه به در مى برم قمشهای: شیطان گفت: به عزّت و جلال تو قسم که خلق را تمام گمراه خواهم کرد. مکارم شیرازی: گفت: به عزتت سوگند همه آنها را گمراه خواهم كرد
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
﴿۸۳﴾
انصاریان: مگر بندگان خالص شده ات را.
خرمشاهی: مگر از ميان آنان، آن بندگانت را كه اخلاص يافتهاند فولادوند: مگر آن بندگان پاكدل تو را قمشهای: مگر خاصان از بندگانت را که دل از غیر بریدند و برای تو خالص شدند. مکارم شیرازی: مگر بندگان خالص تو از ميان آنها.
قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ
﴿۸۴﴾
انصاریان: [خدا] گفت: سوگند به حق و فقط حق را می گویم
خرمشاهی: فرمود حق است و حق را مىگويم فولادوند: فرمود حق [از من] است و حق را مى گويم قمشهای: خدا فرمود: به حق سوگند و کلام من حق و حقیقت است. مکارم شیرازی: فرمود: به حق سوگند، و حق ميگويم.
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ
﴿۸۵﴾
انصاریان: که بی تردید دوزخ را از تو و آنان که از تو پیروی کنند، از همگی پر خواهم کرد
خرمشاهی: كه جهنم را از تو و همه كسانى از آنان كه از تو پيروى مىكنند، آكنده خواهم ساخت فولادوند: هرآينه جهنم را از تو و از هر كس از آنان كه تو را پيروى كند از همگيشان خواهم انباشت قمشهای: که جهنم را از (جنس) تو و پیروانت از آنان تمام پر خواهم کرد. مکارم شیرازی: كه جهنم را از تو و پيروانت همگي پر خواهم كرد.
قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ
﴿۸۶﴾
انصاریان: بگو: من برای ابلاغ دین هیچ پاداشی از شما نمی خواهم و از کسانی که چیزی را از نزد خود می سازند [و ادعای باطل می کنند] نیستم.
خرمشاهی: بگو براى آن [رسالت] از شما مزدى نمىطلبم، و من از بر خود بستگان نيستم فولادوند: بگو مزدى بر اين [رسالت] از شما طلب نمى كنم و من از كسانى نيستم كه چيزى از خود بسازم و به خدا نسبت دهم قمشهای: (ای رسول، به امت) بگو: من مزد رسالت از شما نمیخواهم و من (بی حجت و برهان الهی مقام وحی و رسالت را) بر خود نمیبندم. مکارم شیرازی: بگو: (اي پيامبر!) من از شما هيچ پاداشي نميطلبم و من از متكلفين نيستم (سخنانم روشن و همراه با دليل است).
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ
﴿۸۷﴾
انصاریان: آن [قرآن را که بر شما می خوانم] جز مایه تذکر و پندی برای جهانیان نیست.
خرمشاهی: اين جز پندى براى جهانيان نيست فولادوند: اين [قرآن] جز پندى براى جهانيان نيست قمشهای: این قرآن نیست جز اندرز و پند برای اهل عالم. مکارم شیرازی: اين ( قرآن) وسيله تذكر براي همه جهانيان است.
وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ
﴿۸۸﴾
انصاریان: و بی تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده های] آن را خواهید دانست.
خرمشاهی: و خبرش را پس از چندى خواهيد دانست فولادوند: و قطعا پس از چندى خبر آن را خواهيد دانست قمشهای: و شما منکران بر صدق و حقیقت این مقال پس از چندی (هنگام مرگ و انتقال به آخرت) به خوبی آگاه میشوید. مکارم شیرازی: و خبر آن را بعد از مدتي ميشنويد! |
||