هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
﴿۲۱﴾
انصاریان: [آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می کردید.
خرمشاهی: اين [همان] روز داورى است كه آن را انكار مىكرديد فولادوند: اين است همان روز داورى كه آن را تكذيب میکرديد قمشهای: این است روز حکم (بر نیک و بد) که شما تکذیب آن میکردید. مکارم شیرازی: (آري) اين همان روز جدائي است كه شما آن را تكذيب ميكرديد (جداي حق از باطل).
احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ
﴿۲۲﴾
انصاریان: [آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می پرستیدند، گرد آورید.
خرمشاهی: ستمپيشگان [مشرك] و همتايانشان را همراه با آنچه به جاى خداوند مىپرستيدند [يكجا] گرد آوريد، فولادوند: كسانى را كه ستم كرده اند با همرديفانشان و آنچه غير از خدا مى پرستيده اند قمشهای: (و خطاب شود که) اینک ستمکاران را حاضر کنید با همسران (یا پیروان) و آنچه معبود ایشان بود، مکارم شیرازی: (در اين هنگام به فرشتگان دستور داده ميشود) ظالمان و همرديفان آنها و آنچه را ميپرستيدند …
مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ
﴿۲۳﴾
انصاریان: پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید.
خرمشاهی: آنگاه به سوى راه جهنم راهنمايشان كنيد فولادوند: گرد آوريد و به سوى راه جهنم رهبريشان كنيد قمشهای: که به جز خدا میپرستیدند، و همه را به راه دوزخ راه نمایید. مکارم شیرازی: (آري آنچه را) جز خدا ميپرستيدند جمع كنيد و به سوي راه دوزخ هدايتشان نمائيد.
وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ
﴿۲۴﴾
انصاریان: آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می گیرند.
خرمشاهی: و آنان را بازداريد كه ايشان بازخواست كردنى هستند فولادوند: و بازداشتشان نماييد كه آنها مسؤولند قمشهای: و (در موقف حساب) نگاهشان دارید که در کارشان سخت مسئولند. مکارم شیرازی: آنها را متوقف سازيد كه بايد بازپرسي شوند.
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
﴿۲۵﴾
انصاریان: [به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی دهید؟
خرمشاهی: شما را چه مىشود كه همديگر را يارى نمىكنيد؟ فولادوند: شما را چه شده است كه همديگر را يارى نمى كنيد قمشهای: (به آنان خطاب شود که) چرا شما (در دفع عذاب) به یکدیگر نصرت نمیکنید؟ مکارم شیرازی: شما چرا از هم ياري نميطلبيد.
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
﴿۲۶﴾
انصاریان: [نه اینکه نمی توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند،
خرمشاهی: آرى ايشان امروز تسليمپيشهاند فولادوند: [نه] بلكه امروز آنان از در تسليم درآمدگانند قمشهای: بلکه در این روز آنها همه سخت تسلیم و ذلیلند. مکارم شیرازی: ولي آنها در آن روز تسليم قدرت خداوندند.
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ
﴿۲۷﴾
انصاریان: به یکدیگر رو کرده از هم می پرسند: [این چه وضعی است؟]
خرمشاهی: و بعضى از آنان به بعضى ديگر به همپرسى روى آورند فولادوند: و بعضى روى به بعضى ديگر مى آورند [و] از يكديگر مى پرسند قمشهای: و در آن هنگامه برخی از آنان به بعضی دیگر رو نموده (یعنی مرئوسین با رؤسا) سؤال و جواب کنند. مکارم شیرازی: (و در اينحال) آنها رو به يكديگر كرده و از هم سؤ ال ميكنند …
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ
﴿۲۸﴾
انصاریان: [پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه کننده] می گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!]
خرمشاهی: گويند شما بوديد كه "حق به جانب" به سراغ ما مىآمديد فولادوند: [و] مى گويند شما [ظاهرا] از در راستى با ما درمى آمديد [و خود را حق به جانب مى نموديد] قمشهای: گویند: شما بودید که از سمت راست (و چپ برای فریب) ما میآمدید. مکارم شیرازی: گروهي ميگويند: (شما رهبران گمراه ما) از طريق خيرخواهي و نيكي وارد شديد (اما جز مكر و فريب چيزي در كارتان نبود).
قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
﴿۲۹﴾
انصاریان: می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید،
خرمشاهی: گويند بلكه خود شما مؤمن نبوديد فولادوند: [متهمان] مى گويند [نه] بلكه با ايمان نبوديد قمشهای: آنها جواب دهند (که به ما مربوط نیست) بلکه شما خود ایمان نیاوردید. مکارم شیرازی: (آنها در جواب) ميگويند: شما خودتان اهل ايمان نبوديد (تقصير ما چيست)؟
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ
﴿۳۰﴾
انصاریان: و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید.
خرمشاهی: و ما را بر شما سلطهاى نبود، بلكه شما قومى سركش بوديد فولادوند: و ما را بر شما هيچ تسلطى نبود بلكه خودتان سركش بوديد قمشهای: و ما بر شما تسلط و حجتی نداشتیم بلکه شما خودتان طاغی و سرکش مردمی بودید. مکارم شیرازی: ما هيچگونه سلطه اي بر شما نداشتيم، بلكه شما خود قومي طغيانگر بوديد! |
||