وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ
﴿۱۷۳﴾
انصاریان: و مسلماً سپاه ما پیروزند.
خرمشاهی: و سپاه ماست كه ايشان پيروزند فولادوند: و سپاه ما هرآينه غالب آيندگانند قمشهای: و همیشه سپاه ما (بر دشمن) غالبند. مکارم شیرازی: و لشكر ما (در تمام صحنه ها) پيروزند.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
﴿۱۷۴﴾
انصاریان: پس تا مدتی از آنان روی بگردان.
خرمشاهی: پس تا مدتى از آنان روى بگردان فولادوند: پس تا مدتى [معين] از آنان روى برتاب قمشهای: پس اینک روی از آنها بگردان تا به وقتی معیّن. مکارم شیرازی: از آنها روي بگردان تا زمان معيني (تا زماني كه فرمان جهاد صادر شود).
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
﴿۱۷۵﴾
انصاریان: و آنان را بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید.
خرمشاهی: و بنگر ايشان را، كه زودا به ديده بصيرت بنگرند فولادوند: و آنان را بنگر كه خواهند ديد قمشهای: و (عذاب دنیا و آخرت) آنها را به چشم ببین که آنها هم به زودی (فتح و فیروزی تو را) خواهند دید. مکارم شیرازی: و وضع آنها را بنگر (چه بيمحتوا است) اما به زودي آنها (محصول اعمال خود را) ميبينند.
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
﴿۱۷۶﴾
انصاریان: آیا شتاب در آمدن عذاب ما را می خواهند؟!
خرمشاهی: آيا عذاب ما را به شتاب مىخواهند فولادوند: آيا عذاب ما را شتابزده خواستارند قمشهای: آیا کافران (به تمسخر، از تو) عذاب ما را با تعجیل میطلبند؟ مکارم شیرازی: آيا آنها براي عذاب ما عجله ميكنند؟!
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ
﴿۱۷۷﴾
انصاریان: پس هنگامی که [عذاب ما] به آستانه خانه هایشان نازل شود، بیم شدگان روزگار بدی خواهند داشت،
خرمشاهی: آنگاه كه به سراى ايشان فرود آيد، چه بد است بامداد [عذاب] هشدار يافتگان فولادوند: [پس هشدارداده شدگان را] آنگاه كه عذاب به خانه آنان فرود آيد چه بد صبحگاهى است قمشهای: (بدانند که) چون عذاب قهر الهی پیرامون دیارشان فرود آید (بر آن کافران شبی بگذرد که) صبح بسیار بدی خواهند داشت. مکارم شیرازی: اما هنگامي كه عذاب ما در صحن خانه هاشان فرود آيد صبحگاهان بدي خواهند داشت.
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
﴿۱۷۸﴾
انصاریان: و تا مدتی از آنان روی بگردان،
خرمشاهی: و تا مدتى از آنان روى بگردان فولادوند: و از ايشان تا مدتى [معين] روى برتاب قمشهای: اینک روی از آنها بگردان تا به وقتی معین. مکارم شیرازی: از آنها روي بگردان تا زمان معيني.
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
﴿۱۷۹﴾
انصاریان: و [آنان را] بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید.
خرمشاهی: و بنگر زودا كه به ديده بصيرت بنگرند فولادوند: و بنگر كه خواهند ديد قمشهای: و (عذاب و ذلّت آنها را) به چشم ببین که آنها هم به زودی (فتح و فیروزی تو را) خواهند دید. مکارم شیرازی: و وضع كارشان را ببين، آنها نيز به زودي (محصول اعمال خود را) ميبينند.
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
﴿۱۸۰﴾
انصاریان: پروردگارت که دارای عزت است از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
خرمشاهی: پاك و منزه است پروردگارت، كه پروردگار پيروزمند است، از آنچه مىگويند فولادوند: منزه است پروردگار تو پروردگار شكوهمند از آنچه وصف مى كنند قمشهای: پاک و منزه است پروردگار تو که خدایی مقتدر و بیهمتاست و از توصیف (جاهلانه) خلق مبرّاست. مکارم شیرازی: منزه است پروردگار، پروردگار عزت (و قدرت) از توصيفهايي كه آنها ميكنند.
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
﴿۱۸۱﴾
انصاریان: و سلام بر پیامبران
خرمشاهی: و درود بر پيامبران باد فولادوند: و درود بر فرستادگان قمشهای: و سلام و تحیت الهی بر رسولان گرامی او باد. مکارم شیرازی: و سلام بر رسولان.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
﴿۱۸۲﴾
انصاریان: و همه ستایش ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است.
خرمشاهی: و سپاس خداوند را كه پروردگار جهانيان است فولادوند: و ستايش ويژه خدا پروردگار جهانهاست قمشهای: و ستایش مخصوص خداست که آفریننده جهانها و جهانیان است. مکارم شیرازی: و حمد و ستايش مخصوص خداوندي است كه پروردگار عالميان است. |
||