|
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
﴿۱۷﴾
انصاریان: و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می شوند؟]
خرمشاهی: و همچنين پدران نخستين ما؟ فولادوند: و همين طور پدران اوليه ما قمشه‌ای: یا پدران گذشته ما زنده می‌شوند؟! مکارم شیرازی: يا پدران نخستين ما (باز ميگردند)؟
قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ
﴿۱۸﴾
انصاریان: بگو: آری، [برانگیخته می شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید.
خرمشاهی: بگو آرى، و شما خوار و زبون باشيد فولادوند: بگو آرى در حالى كه شما خواريد قمشه‌ای: بگو: آری شما (و هم پدرانتان) خوار و ذلیل به محشر مبعوث خواهید شد. مکارم شیرازی: بگو آري، همه شما زنده ميشويد، در حالي كه خوار و كوچك خواهيد بود.
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ
﴿۱۹﴾
انصاریان: جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می نگرند،
خرمشاهی: پس آن يك نعره تند باشد، پس آنگاه ايشان بنگرند فولادوند: و آن تنها يك فرياد است و بس و بناگاه آنان به تماشا خيزند قمشه‌ای: تنها به یک صیحه (اسرافیل) است که ناگاه همه (زنده شده و از قبرها بر خیزند و عرصه قیامت را) بنگرند. مکارم شیرازی: تنها يك صيحه عظيم واقع ميشود ناگهان همه (از قبرها بر ميخيزند و) نگاه ميكنند.
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ
﴿۲۰﴾
انصاریان: و می گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست!
خرمشاهی: و گويند اى واى بر ما اين روز جزاست فولادوند: و مى گويند اى واى بر ما اين است روز جزا قمشه‌ای: و گویند: ای وای بر ما، این است روز جزای اعمال. مکارم شیرازی: و ميگويند: اي واي بر ما اين روز جزا است.
هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
﴿۲۱﴾
انصاریان: [آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می کردید.
خرمشاهی: اين [همان] روز داورى است كه آن را انكار مىكرديد فولادوند: اين است همان روز داورى كه آن را تكذيب میکرديد قمشه‌ای: این است روز حکم (بر نیک و بد) که شما تکذیب آن می‌کردید. مکارم شیرازی: (آري) اين همان روز جدائي است كه شما آن را تكذيب ميكرديد (جداي حق از باطل).
احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ
﴿۲۲﴾
انصاریان: [آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می پرستیدند، گرد آورید.
خرمشاهی: ستمپيشگان [مشرك] و همتايانشان را همراه با آنچه به جاى خداوند مىپرستيدند [يكجا] گرد آوريد، فولادوند: كسانى را كه ستم كرده اند با همرديفانشان و آنچه غير از خدا مى پرستيده اند قمشه‌ای: (و خطاب شود که) اینک ستمکاران را حاضر کنید با همسران (یا پیروان) و آنچه معبود ایشان بود، مکارم شیرازی: (در اين هنگام به فرشتگان دستور داده ميشود) ظالمان و همرديفان آنها و آنچه را ميپرستيدند …
مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ
﴿۲۳﴾
انصاریان: پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید.
خرمشاهی: آنگاه به سوى راه جهنم راهنمايشان كنيد فولادوند: گرد آوريد و به سوى راه جهنم رهبريشان كنيد قمشه‌ای: که به جز خدا می‌پرستیدند، و همه را به راه دوزخ راه نمایید. مکارم شیرازی: (آري آنچه را) جز خدا ميپرستيدند جمع كنيد و به سوي راه دوزخ هدايتشان نمائيد.
وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ
﴿۲۴﴾
انصاریان: آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می گیرند.
خرمشاهی: و آنان را بازداريد كه ايشان بازخواست كردنى هستند فولادوند: و بازداشتشان نماييد كه آنها مسؤولند قمشه‌ای: و (در موقف حساب) نگاهشان دارید که در کارشان سخت مسئولند. مکارم شیرازی: آنها را متوقف سازيد كه بايد بازپرسي شوند.
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
﴿۲۵﴾
انصاریان: [به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی دهید؟
خرمشاهی: شما را چه مىشود كه همديگر را يارى نمىكنيد؟ فولادوند: شما را چه شده است كه همديگر را يارى نمى كنيد قمشه‌ای: (به آنان خطاب شود که) چرا شما (در دفع عذاب) به یکدیگر نصرت نمی‌کنید؟ مکارم شیرازی: شما چرا از هم ياري نميطلبيد.
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
﴿۲۶﴾
انصاریان: [نه اینکه نمی توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند،
خرمشاهی: آرى ايشان امروز تسليمپيشهاند فولادوند: [نه] بلكه امروز آنان از در تسليم درآمدگانند قمشه‌ای: بلکه در این روز آنها همه سخت تسلیم و ذلیلند. مکارم شیرازی: ولي آنها در آن روز تسليم قدرت خداوندند. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو