|
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
﴿۱۲۳﴾
انصاریان: و بی تردید الیاس از پیامبران بود.
خرمشاهی: و همانا الياس از پيامبران بود فولادوند: و به راستى الياس از فرستادگان [ما] بود قمشه‌ای: و همانا الیاس یکی از رسولان بزرگ خدا بود. مکارم شیرازی: و الياس از رسولان ما بود.
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ
﴿۱۲۴﴾
انصاریان: [یاد کن] هنگامی را که به قومش گفت: آیا [از شرک وطغیان] نمی پرهیزید؟
خرمشاهی: چنين بود كه به قومش گفت آيا پروا نمىكنيد فولادوند: چون به قوم خود گفت آيا پروا نمى داريد قمشه‌ای: وقتی که قومش را گفت: آیا خداترس و پرهیزکار نمی‌شوید (که ترک بت و خود پرستی کنید). مکارم شیرازی: به خاطر بياور هنگامي كه به قومش گفت: آيا تقوا پيشه نميكنيد؟
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ
﴿۱۲۵﴾
انصاریان: آیا بت «بعل» را می پرستید و بهترین آفرینندگان را رها می کنید؟!
خرمشاهی: آيا بعل را مىپرستيد و بهترين آفريدگاران را رها مىكنيد؟ فولادوند: آيا بعل را مى پرستيد و بهترين آفرينندگان را وامى گذاريد قمشه‌ای: آیا بت بعل نام را (خدا) می‌خوانید و خدای بهترین آفریننده عالم را ترک می‌گویید؟ مکارم شیرازی: آيا بت بعل را ميخوانيد و بهترين خالقها را رها ميسازيد؟!
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
﴿۱۲۶﴾
انصاریان: خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.
خرمشاهی: خداوند را، كه پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست؟ فولادوند: [يعنى] خدا را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست قمشه‌ای: همان خدایی که آفریننده شما و پدران گذشته شماست (نه بتان جماد). مکارم شیرازی: خدائي كه پروردگار شما و پروردگار نياكان شما است.
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
﴿۱۲۷﴾
انصاریان: پس او را انکار کردند، یقیناً آنان از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود،
خرمشاهی: پس او را دروغگو شمردند و ايشان [براى حساب و عذاب] حاضر شدگانند فولادوند: پس او را دروغگو شمردند و قطعا آنها [در آتش] احضار خواهند شد قمشه‌ای: قوم الیاس (رسالت) او را تکذیب کردند، بدین سبب (برای انتقام و عذاب به محشر) احضار می‌شوند. مکارم شیرازی: اما آنها او را تكذيب كردند ولي مسلما همگي در دادگاه عدل الهي احضار ميشوند.
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
﴿۱۲۸﴾
انصاریان: جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،]
خرمشاهی: مگر آن بندگان خداوند كه اخلاص يافتهاند فولادوند: مگر بندگان پاكدين خدا قمشه‌ای: (و همه هلاک شوند) جز بندگان پاک و برگزیده خدا. مکارم شیرازی: مگر بندگان مخلص خدا.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
﴿۱۲۹﴾
انصاریان: و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم.
خرمشاهی: و براى او در ميان واپسينان نام نيك نهاديم فولادوند: و براى او در [ميان] آيندگان [آوازه نيك] به جاى گذاشتيم قمشه‌ای: و از او در میان آیندگان نام نیکو باقی گذاردیم. مکارم شیرازی: ما نام نيك او (الياس) را در ميان امتهاي بعد برقرار ساختيم.
سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ
﴿۱۳۰﴾
انصاریان: سلام بر آل یاسین.
خرمشاهی: و سلام بر آل ياسين فولادوند: درود بر پيروان الياس قمشه‌ای: سلام بر الیاس (و آل یاسین) باد. مکارم شیرازی: سلام بر الياسين.
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
﴿۱۳۱﴾
انصاریان: ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
خرمشاهی: ما بدينسان نيكوكاران را جزا مىدهيم فولادوند: ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى دهيم قمشه‌ای: ما نیکوان را چنین پاداش نیکو می‌دهیم. مکارم شیرازی: ما اينگونه نيكوكاران را پاداش ميدهيم.
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
﴿۱۳۲﴾
انصاریان: بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود.
خرمشاهی: او از بندگان مؤمن ما بود فولادوند: زيرا او از بندگان با ايمان ما بود قمشه‌ای: زیرا او از بندگان خاص با ایمان ما بود. مکارم شیرازی: او از بندگان مؤ من ما است. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو