كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
﴿۱۱۰﴾
انصاریان: [ما] نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
خرمشاهی: بدينسان نيكوكاران را جزا مىدهيم فولادوند: نيكوكاران را چنين پاداش مى دهيم قمشهای: ما نیکوان را این چنین پاداش نیکو میدهیم. مکارم شیرازی: اينگونه نيكوكاران را پاداش ميدهيم.
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
﴿۱۱۱﴾
انصاریان: بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود،
خرمشاهی: چرا كه او از بندگان مؤمن ما بود فولادوند: در حقيقت او از بندگان با ايمان ما بود قمشهای: زیرا او از بندگان با ایمان ما بود. مکارم شیرازی: او (ابراهيم) از بندگان با ايمان ما است.
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ
﴿۱۱۲﴾
انصاریان: و ما او را به اسحاق که پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم،
خرمشاهی: و او را به اسحاق كه پيامبرى از شايستگان بود، بشارت داديم فولادوند: و او را به اسحاق كه پيامبرى از [جمله] شايستگان است مژده داديم قمشهای: و باز مژده فرزندش اسحاق را که پیغمبری از شایستگان است به او دادیم. مکارم شیرازی: ما او را به اسحاق، پيامبري صالح، بشارت داديم.
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَى إِسْحَاقَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ
﴿۱۱۳﴾
انصاریان: و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند،
خرمشاهی: و به او و به اسحاق بركت بخشيديم، و از زاد و رود آنان، هم نيكوكار بود و هم آشكارا ستمگر در حق خويش فولادوند: و به او و به اسحاق بركت داديم و از نسل آن دو برخى نيكوكار و [برخى] آشكارا به خود ستمكار بودند قمشهای: و بر ابراهیم و اسحاق برکت و خیر بسیار عطا کردیم، و از فرزندانشان برخی صالح و نیکوکار و برخی دانسته و آشکار به نفس خود ستمکار شدند. مکارم شیرازی: ما به او و اسحاق بركت داديم، و از دودمان آنها افرادي نيكوكار به وجود آمدند و افرادي كه آشكارا به خود ستم كردند.
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ
﴿۱۱۴﴾
انصاریان: و به راستی ما به موسی و هارون نعمت دادیم،
خرمشاهی: و به راستى بر موسى و هارون منت نهاديم [و نعمت داديم] فولادوند: و در حقيقت بر موسى و هارون منت نهاديم قمشهای: و همانا ما بر موسی و هارون منّت گذاردیم. مکارم شیرازی: ما به موسي و هارون نعمت بخشيديم.
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
﴿۱۱۵﴾
انصاریان: و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشیدیم،
خرمشاهی: آن دو و قومشان را از گرفتارى بزرگ رهانيديم فولادوند: و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ رهانيديم قمشهای: و هر دو را با قومشان از بلای بزرگ (فرعونیان) نجات دادیم. مکارم شیرازی: آنها و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم.
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
﴿۱۱۶﴾
انصاریان: و آنان را یاری دادیم در نتیجه پیروز شدند،
خرمشاهی: و آنان را يارى داديم و آنان بودند كه پيروز شدند فولادوند: و آنان را يارى داديم تا ايشان غالب آمدند قمشهای: و آنها را یاری دادیم تا (بر فوعونیان) به حقیقت غالب شدند. مکارم شیرازی: و آنها را ياري كرديم تا بر دشمنان خود پيروز شدند.
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ
﴿۱۱۷﴾
انصاریان: و هر دو را کتاب بسیار روشنگر عطا کردیم،
خرمشاهی: و به آن دو، كتاب روشنگر بخشيديم فولادوند: و آن دو را كتاب روشن داديم قمشهای: و به آن دو (پیغمبر) کتاب (تورات) روشن بیان را عطا کردیم. مکارم شیرازی: ما به آنها كتاب (آسماني) داديم.
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ
﴿۱۱۸﴾
انصاریان: وبه راه راست هدایتشان نمودیم،
خرمشاهی: و آن دو را به راه راست هدايت كرديم فولادوند: و هر دو را به راه راست هدايت كرديم قمشهای: و هر دو را به راه راست (خداپرستی) هدایت کردیم. مکارم شیرازی: آنها را به راه راست هدايت كرديم.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ
﴿۱۱۹﴾
انصاریان: و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیک به جا گذاشتیم.
خرمشاهی: و براى آنان در ميان واپسينان نام نيك نهاديم فولادوند: و براى آن دو در [ميان] آيندگان [نام نيك] به جاى گذاشتيم قمشهای: و برایشان نام نیک در میان آیندگان باقی گذاردیم. مکارم شیرازی: و ذكر خير آنها را در اقوام بعد باقي گذارديم. |
||