|
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِينٍ لَازِبٍ
﴿۱۱﴾
انصاریان: پس از منکران معاد بپرس: آیا آفرینش آنان سخت تر و دشوارتر است یا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان ها، زمین، کوه ها و...] آفریده ایم؟ [به یقین آفرینش آنان کاری ناچیز است چون] ما آنان را از گِلی چسبنده آفریده ایم،
خرمشاهی: پس از ايشان بپرس آيا آفرينش آنان استوارتر است يا آنانى كه آفريدهايم، ما ايشان را از گلى چسبنده آفريدهايم فولادوند: پس [از كافران] بپرس آيا ايشان [از نظر] آفرينش سخت ترند يا كسانى كه [در آسمانها] خلق كرديم ما آنان را از گلى چسبنده پديد آورديم قمشه‌ای: از این منکران قیامت بپرس که آیا خلقت آنها سختتر است یا موجودات (با عظمت) دیگر که ما خلق کرده‌ایم؟ و ما اینان را در اول از گل چسبنده بیافریدیم. مکارم شیرازی: از آنها بپرس: آيا آفرينش (و معاد) آنان سختتر است يا آفرينش فرشتگان (و آسمانها و زمين) ما آنها را از گل چسبنده اي آفريديم.
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ
﴿۱۲﴾
انصاریان: بلکه [تو از انکارشان] تعجب می کنی و آنان مسخره می کنند،
خرمشاهی: بلكه تو [از حال آنان] تعجب كردهاى، و آنان [كار و بار تو را] ريشخند مىكنند فولادوند: بلكه عجب مى دارى و [آنها] ريشخند مى كنند قمشه‌ای: بلکه تو (از انکار منکران) تعجب کردی و آنها هم به تمسخر پرداختند. مکارم شیرازی: تو از انكار آنها تعجب ميكني، ولي آنها مسخره ميكنند!
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ
﴿۱۳﴾
انصاریان: و هنگامی که به آنان تذکر، می دهند متذکّر نمی شوند؛
خرمشاهی: و چون اندرزشان دهند، پند نپذيرند فولادوند: و چون پند داده شوند عبرت نمى گيرند قمشه‌ای: و هر گاه به آنها پند و اندرز دهند هیچ متذکر نمی‌شوند. مکارم شیرازی: و هنگامي كه به آنها تذكر داده شود هرگز متذكر نميشوند.
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ
﴿۱۴﴾
انصاریان: و چون معجزه ای را می بینند به شدت مسخره می کنند [و دیگران را هم به مسخره وامی دارند،]
خرمشاهی: و چون هر پديده شگرفى بينند، تمسخر پيشه كنند فولادوند: و چون آيتى ببينند به ريشخند مى پردازند قمشه‌ای: و چون آیت و معجزی مشاهده کنند باز هم به فسوس و مسخره پردازند. مکارم شیرازی: و هنگامي كه معجزه اي را ببينند ديگران را نيز به استهزا دعوت ميكنند!
وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ
﴿۱۵﴾
انصاریان: و می گویند: این جز جادویی آشکار نیست.
خرمشاهی: و گويند اين جز جادويى آشكار نيست فولادوند: و مى گويند اين جز سحرى آشكار نيست قمشه‌ای: و گویند: این خود پیداست که سحری بیش نیست. مکارم شیرازی: و ميگويند اين فقط سحر آشكاري است.
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
﴿۱۶﴾
انصاریان: [می گویند:] آیا زمانی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، حتماً برانگیخته می شویم؟
خرمشاهی: [گويند] چون مرديم و خاك و استخوانها[ى پوسيده] شديم، آيا ما از نو برانگيخته [و زنده] خواهيم شد؟ فولادوند: آيا چون مرديم و خاك و استخوانهاى [خرد] گرديديم آيا راستى برانگيخته مى شويم قمشه‌ای: (و با تعجب و انکار گویند) آیا چون ما مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز زنده و برانگیخته می‌شویم؟ مکارم شیرازی: آنها ميگويند آيا هنگامي كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم بار ديگر برانگيخته خواهيم شد!
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
﴿۱۷﴾
انصاریان: و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می شوند؟]
خرمشاهی: و همچنين پدران نخستين ما؟ فولادوند: و همين طور پدران اوليه ما قمشه‌ای: یا پدران گذشته ما زنده می‌شوند؟! مکارم شیرازی: يا پدران نخستين ما (باز ميگردند)؟
قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ
﴿۱۸﴾
انصاریان: بگو: آری، [برانگیخته می شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید.
خرمشاهی: بگو آرى، و شما خوار و زبون باشيد فولادوند: بگو آرى در حالى كه شما خواريد قمشه‌ای: بگو: آری شما (و هم پدرانتان) خوار و ذلیل به محشر مبعوث خواهید شد. مکارم شیرازی: بگو آري، همه شما زنده ميشويد، در حالي كه خوار و كوچك خواهيد بود.
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ
﴿۱۹﴾
انصاریان: جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می نگرند،
خرمشاهی: پس آن يك نعره تند باشد، پس آنگاه ايشان بنگرند فولادوند: و آن تنها يك فرياد است و بس و بناگاه آنان به تماشا خيزند قمشه‌ای: تنها به یک صیحه (اسرافیل) است که ناگاه همه (زنده شده و از قبرها بر خیزند و عرصه قیامت را) بنگرند. مکارم شیرازی: تنها يك صيحه عظيم واقع ميشود ناگهان همه (از قبرها بر ميخيزند و) نگاه ميكنند.
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ
﴿۲۰﴾
انصاریان: و می گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست!
خرمشاهی: و گويند اى واى بر ما اين روز جزاست فولادوند: و مى گويند اى واى بر ما اين است روز جزا قمشه‌ای: و گویند: ای وای بر ما، این است روز جزای اعمال. مکارم شیرازی: و ميگويند: اي واي بر ما اين روز جزا است. |
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو