انصاریان: ای مردم! شمایید نیازمندان به خدا، و فقط خدا بی نیاز و ستوده است.
خرمشاهی: هان اى مردم، شما [نادار و] نيازمند به خداوند هستيد، و خداوند است كه بى‏نياز ستوده است‏
فولادوند: اى مردم شما به خدا نيازمنديد و خداست كه بى ‏نياز ستوده است
قمشه‌ای: ای مردم، شما همه به خدا فقیر و محتاجید و تنها خداست که بی‌نیاز و غنیّ بالذّات و ستوده صفات است.
مکارم شیرازی: اي مردم! شما (همگي) نيازمندان به خدا هستيد، تنها خداوند است كه بينياز و شايسته هرگونه حمد و ستايش است.

انصاریان: اگر بخواهید شما را از بین می برد و آفریده تازه ای می آورد.
خرمشاهی: اگر بخواهد شما را [از ميان‏] مى‏برد، و آفريدگان جديدى به ميان مى‏آورد
فولادوند: و اگر بخواهد شما را مى ‏ب رد و خلقى نو [بر سر كار] مى ‏آورد
قمشه‌ای: اگر بخواهد همه شما را به دیار عدم فرستد و خلقی از نو به عرصه وجود آرد.
مکارم شیرازی: اگر بخواهد شما را مي‏برد و خلق جديدي مي‏آورد.

انصاریان: و این کار بر خدا دشوار نیست،
خرمشاهی: و اين امر بر خداوند دشوار نيست‏
فولادوند: و اين [امر] براى خدا دشوار نيست
قمشه‌ای: و هیچ این کار بر خدا دشوار نیست.
مکارم شیرازی: و اين براي خداوند غير ممكن (و مشكل) نيست.

انصاریان: و هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را برنمی دارد، و اگر سنگین باری دعوت کند که از بارش بردارند، چیزی از بار گناهش برداشته نمی شود، گرچه [دعوت شونده] از نزدیکان و خویشان باشد. تو فقط کسانی را بیم می دهی که در نهان از پروردگارشان می ترسند و نماز را برپا می دارند؛ و هر کس [از آلودگی ها] پاک شود به سود خود پاک می شود، و بازگشت فقط به سوی خداست.
خرمشاهی: و هيچ بردارنده‏اى بار گناه ديگرى را بر ندارد، و اگر گرانبارى [ديگران را] بخواند كه بارش را بردارند، چيزى از آن بار برداشته نشود، و اگر چه [مخاطب‏] خويشاوند باشد، تو فقط كسانى را كه به ناديده از پروردگارشان خوف و خشيت دارند، و نماز را برپا مى‏دارند، هشدار مى‏دهى، و هر كس پاكى ورزد، همانا به سود خويش پاكى ورزيده است، و سير و سرانجام به سوى خداوند است‏
فولادوند: و هيچ بارب ردارنده‏ اى بار [گناه] ديگرى را برنمى دارد و اگر گرانبارى [ديگرى را به يارى] به سوى بارش فرا خواند چيزى از آن برداشته نمى ‏شود هر چند خويشاوند باشد [تو] تنها كسانى را كه از پروردگارشان در نهان مى‏ ترسند و نماز برپا مى دارند هشدار مى‏ دهى و هر كس پاكيزگى جويد تنها براى خود پاكيزگى مى ‏جويد و فرجام [كارها] به سوى خداست
قمشه‌ای: و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نگیرد و آن که بارش سنگین است اگر دیگری را هر چند خویش (و پدر و فرزند هم) باشد کمک بر سبکباری خود طلبد ابدا باری از دوشش برداشته نشود. و تو تنها آنان را که در خلوت و پنهانی از خدای خود می‌ترسند و نماز به پا می‌دارند توانی خدا ترس و پرهیزگار گردانی. و هر کس خود را (از کفر و گناه و اخلاق زشت) پاک و منزه ساخت سود و سعادتش بر خود اوست و بازگشت همه به سوی خداست.
مکارم شیرازی: هيچ گنهكاري بار گناه ديگري را بر دوش نميكشد، و اگر شخص ‍ سنگين باري ديگري را براي حمل گناه خود بخواند چيزي از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزديكان او باشد، تو فقط كساني را انذار ميكني كه از پروردگار خود در پنهاني مي‏ترسند، و نماز را بر پا ميدارند، و هر كس پاكي (و تقوي) پيشه كند نتيجه آن به خودش باز مي‏گردد و بازگشت (همگان) به سوي خدا است.

انصاریان: نابینا و بینا [کافر و مؤمن،] یکسان نیستند،
خرمشاهی: و نابينا و بينا برابر نيست‏
فولادوند: و نابينا و بينا يكسان نيستند
قمشه‌ای: و هرگز (کافر تاریک جان) کور و (مؤمن روشن روان) بینا یکسان نیستند.
مکارم شیرازی: نابينا و بينا هرگز مساوي نيستند.

انصاریان: و نه تاریکی ها و نه روشنایی،
خرمشاهی: و نه تاريكى و روشنايى‏
فولادوند: و نه تيرگيها و روشنايى
قمشه‌ای: و هیچ ظلمت با نور مساوی نخواهد بود.
مکارم شیرازی: و نه ظلمتها و روشنائي!

انصاریان: و نه سایه و نه باد گرم سوزان،
خرمشاهی: و نيز سايه و آتشباد
فولادوند: و نه سايه و گرماى آفتاب
قمشه‌ای: و هرگز آفتاب و سایه هم رتبه نباشند.
مکارم شیرازی: و نه سايه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان!

انصاریان: و زندگان و مردگان هم یکسان نیستند. بی تردید خدا [دعوت حق را] به هر کس بخواهد می شنواند؛ و تو نمی توانی [دعوت حق را] به کسانی که در قبرهایند بشنوانی.
خرمشاهی: و [دل‏] زندگان و [دل‏] مردگان نيز برابر نيستند، بى‏گمان خداوند هر كس را كه بخواهد [پيام و پند خويش‏] مى‏شنواند، و تو شنواننده [پند و پيامى به‏] در گور خفتگان نيستى‏
فولادوند: و زندگان و مردگان يكسان نيستند خداست كه هر كه را بخواهد شنوا مى‏ گرداند و تو كسانى را كه در گورهايند نمى‏ توانى شنوا سازى
قمشه‌ای: و ابدا زندگان (علم و ایمان) با مردگان (جهل و عصیان) برابر نیستند. (ای رسول بدان که) خدا هر که را بخواهد شنوا (ی کلام حق) سازد و اما تو آن کس را که در گورستان (کفر و جهالت و شهوت پرستی) فرو رفته هرگز شنوا نتوانی کرد.
مکارم شیرازی: و هرگز مردگان و زندگان يكسان نيستند، خداوند پيام خود را به گوش هر كس بخواهد ميرساند و تو نميتواني سخن خود را به گوش آنها كه در قبرها خفته‏ اند برساني!

انصاریان: تو فقط بیم دهنده ای،
خرمشاهی: تو نيستى مگر هشداردهنده‏اى‏
فولادوند: تو جز هشداردهنده‏ اى [بيش] نيستى
قمشه‌ای: تو جز آنکه (خلق را از کیفر اعمال بد) بترسانی به کاری مأمور نیستی.
مکارم شیرازی: تو فقط انذار كننده‏ اي (و اگر ايمان نياورند نگران نباش وظيفه‏ ات را انجام ده).

انصاریان: یقیناً ما تو را در حالی که مژده دهنده و هشدار دهنده ای، به حق و راستی فرستادیم، و هیچ امتی نبوده مگر آنکه در میان آنان بیم دهنده ای گذاشته است.
خرمشاهی: ما تو را به حق، مژده‏رسان و هشداردهنده فرستاده‏ايم، و امتى نيست مگر آنكه در ميان آنان هشداردهنده‏اى بوده است‏
فولادوند: ما تو را بحق [به سم ت] بشارتگر و هشداردهنده گسيل داشتيم و هيچ امتى نبوده مگر اينكه در آن هشداردهنده‏ اى گذشته است
قمشه‌ای: ما تو را به حق و راستی به سوی خلق فرستادیم تا (خوبان را به بهشت باد) بشارت دهی و (بدان را از قهر حق) بترسانی، و هیچ امتی نبوده جز آنکه در میانشان ترساننده‌ای (و رهنمایی) بوده است.
مکارم شیرازی: ما تو را به حق براي بشارت و انذار فرستاديم، و هر امتي در گذشته انذار كننده‏ اي داشته است.