انصاریان: و خدا شما را از خاک [مرده]، سپس از نطفه آفرید، آن گاه شما را زوج هایی [نر و ماده] قرار داد. هیچ ماده ای باردار نمی شود و بارش را نمی نهد مگر به علم او، و هیچ کس عمر طولانی نمی کند واز عمرش کاسته نمی شود مگر اینکه در کتابی [چون لوح محفوظ] ثبت است. بی تردید این [کارها] بر خدا آسان است.
خرمشاهی: و خداوند شما را از خاك، سپس از نطفه آفريده است، سپس شما را زوج [نر و ماده‏] گردانده است، و هيچ زنى باردار نمى‏شود و وضع حمل نمى‏كند مگر با علم او، و هيچ كهنسالى عمر داده يا از عمر او كاسته نمى‏شود، مگر آنكه در كتابى [مسطور] است، اين امر بر خداوند آسان است‏
فولادوند: و خدا[ست كه] شما را از خاكى آفريد سپس از نطفه‏ اى آنگاه شما را جفت جفت گردانيد و هيچ مادينه‏ اى بار نمى‏ گيرد و بار نمى ‏نهد مگر به علم او و هيچ سالخورده‏ اى عمر دراز نمى‏ يابد و از عمرش كاسته نمى ‏شود مگر آنكه در كتابى [مندرج] است در حقيقت اين [كار] بر خدا آسان است
قمشه‌ای: و خدا شما (نوع بشر) را (نخست مردی) از خاک بیافرید و سپس از نطفه (آن مرد دیگری را) خلق کرد و بعد از آن شما را جفت (مرد و زن) قرار داد، و هیچ زنی بار نگیرد و نزاید جز به علم و اراده او، و کسی عمر طولانی نکند یا از عمرش کاسته نشود جز آنکه همه در کتاب (علم ازلی حق) ثبت است و این (ضبط اعمار و آجال خلق) بر خدا بسیار آسان است.
مکارم شیرازی: خداوند شما را از خاك آفريد، سپس از نطفه، سپس شما را به صورت همسران يكديگر قرار داد، هيچ جنس ماده‏ اي باردار نمي‏شود و وضع حمل نمي‏كند مگر به علم او، و هيچ انساني عمر طولاني نمي‏كند، و هيچ كس از عمرش كاسته نمي‏شود مگر اينكه در كتاب (علم خداوند) ثبت است، اينها همه براي خداوند آسان است.

انصاریان: دو دریا مساوی نیستند، این یکی شیرین و از بین برنده تشنگی و نوشیدنش گوارا و آن یکی شور و تلخ است؛ و از هر یک گوشتی تازه می خورید و زینتی که آن را می پوشید، استخراج می کنید. و کشتی ها را در آن می بینی که آب را می شکافند و می روند تا شما [با رسیدن به مقاصد و هدف هایتان] از فضل او بجویید و باشد که سپاس گزاری کنید.
خرمشاهی: و آن دو دريا برابر نيستند، اين يك شيرين خوشگوار كه نوشيدنش گواراست، و اين يك شور و تلخ، و از هر كدام گوشت تر و تازه مى‏خوريد، و [از آنها] زيورى بيرون مى‏آوريد و آن را "مى‏پوشيد" كشتيى [ها] را در آن، دريا شكاف مى‏بينى تا در طلب روزى مقرر از جانب او برآييد، و باشد كه سپاس بگزاريد
فولادوند: و دو دريا يكسان نيستند اين يك شيرين تشنگى‏زدا [و] نوشيدنش گواراست و آن يك شور تلخ‏مزه است و از هر يك گوشتى تازه مى ‏خوريد و زيورى كه آن را بر خود مى ‏پوشيد بيرون مى ‏آوريد و كشتى را در آن موج‏شكاف مى ‏بينى تا از فضل او [روزى خود را] جستجو كنيد و اميد كه سپاس بگزاريد
قمشه‌ای: و هرگز آن دو دریا که آب این یک شیرین و گوارا و آن دگر شور و تلخ است یکسان نیستند، با وجود این شما از هر دو، گوشت تازه تناول می‌کنید و زیورها (چون لؤلؤ و مرجان) از آن استخراج کرده که در پوشیده و زیب و زیور تن می‌سازید، و در آن کشتیها روان بینی تا از فضل خدا (کسب و تجارت کرده و روزی) طلبید و باشد که شکر گزار (نعمتش) گردید.
مکارم شیرازی: اين دو دريا يكسان نيستند: اين دريائي كه آبش گوارا و شيرين و نوشيدنش خوشگوار است، و اين يكي كه شور و تلخ و گلوگير است، (اما) از هر دو گوشت تازه مي‏خوريد، و وسائل زينتي استخراج كرده مي‏پوشيد، و كشتيها را در آن مي‏بيني كه آنها را مي‏شكافند (و به هر طرف پيش مي‏روند) تا از فضل خداوند بهره گيريد و شايد شكر (نعمتهاي او را) بجا آوريد.

انصاریان: شب را در روز فرو می برد و روز را در شب فرو می برد، و خورشید و ماه را مسخّر و رام کرده است که هر کدام تا سرآمدی معین روانند. این است خدا پروردگار شما، فرمانروایی، ویژه اوست و کسانی را که به جای او می پرستیدید، مالک پوست هسته خرمایی هم نیستند.
خرمشاهی: از شب مى‏كاهد و بر روز مى‏افزايد و از روز مى‏كاهد و بر شب مى‏افزايد، و خورشيد و ماه را رام كرده است كه هر يك تا سرآمدى معين جريان دارند، چنين است خداوند پروردگارتان، كه فرمانروايى او راست، و كسانى كه [اى ناباوران‏] به جاى او مى‏خوانيد، مالك [چيزى حتى به اندازه‏] پوست هسته خرما نيستند
فولادوند: شب را به روز درمى ‏آورد و روز را به شب درمى ‏آورد و آفتاب و ماه را تسخير كرده است [كه] هر يك تا هنگامى معين روانند اين است‏ خدا پروردگار شما فرمانروايى از آن اوست و كسانى را كه بجز او مى‏ خوانيد مالك پوست هسته خرمايى [هم] نيستند
قمشه‌ای: خداست که شب را درون پرده روز پنهان سازد و روز را درون پرده شب، و خورشید و ماه را مسخّر کرده که هر یک به مقدار معیّن و مدار خاصی می‌گردند، اوست خدای آفریننده و پروردگار شما، که همه ملک هستی از اوست، و به غیر او معبودانی که به خدایی می‌خوانید در جهان دارای پوست هسته خرمایی نیستند.
مکارم شیرازی: او شب را در روز داخل مي‏كند و روز را در شب، و خورشيد و ماه را مسخر (شما) كرده، هر كدام از آنها تا سرآمد معيني به حركت خود ادامه دهد، اين است خداوند، پروردگار شما، حاكميت (در سراسر عالم) از آن او است، و كساني را كه جز او مي‏خوانيد (و مي‏پرستيد) حتي به اندازه پوست نازك هسته خرما حاكميت (و مالكيت) ندارند!

انصاریان: اگر آنها را بخوانید، خواندنتان را نمی شنوند و اگر [بر فرض محال] بشنوند، پاسختان را نمی دهند، و روز قیامت شرک شما را انکار می کنند؛ و هیچ کس مانند [خدای] آگاه تو را [از حقایق] خبردار نمی کند.
خرمشاهی: اگر بخوانيدشان، نداى شما را نمى‏شنوند، و اگر هم مى‏شنيدند، پاسختان را نمى‏دادند، و روز قيامت، شرك شما را انكار مى‏كنند، و هيچ كس چون [خداوند] آگاه تو را آگاه نمى‏سازد
فولادوند: اگر آنها را بخوانيد دعاى شما را نمى ‏شنوند و اگر [فرضا] بشنوند اجابتتان نمى كنند و روز قيامت‏ شرك شما را انكار مى كنند و [هيچ كس] چون [خداى] آگاه تو را خبردار نمى ‏كند
قمشه‌ای: اگر آنها را بخوانید (چون جمادند) نشنوند و اگر بشنوند (مانند عیسی و عزیر و فرشتگان و فراعنه چون بنده‌اند بی‌اذن خدا) به شما جواب ندهند و روز قیامت از این که آنان را شریک خدا دانستید (و به پرستش آنها پرداختید) بیزاری جویند. و (ای رسول و ای امّت) هیچ کس مانند (خدای) دانا تو را (به حقیقت) آگاه نگرداند.
مکارم شیرازی: اگر آنها را بخوانيد صداي شما را نمي‏شنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نمي‏گويند، و روز قيامت شرك (و پرستش) شما را منكر مي‏شوند، و هيچ كس مانند (خداوند آگاه و) خبير تو را (از حقايق) با خبر نمي‏سازد.

انصاریان: ای مردم! شمایید نیازمندان به خدا، و فقط خدا بی نیاز و ستوده است.
خرمشاهی: هان اى مردم، شما [نادار و] نيازمند به خداوند هستيد، و خداوند است كه بى‏نياز ستوده است‏
فولادوند: اى مردم شما به خدا نيازمنديد و خداست كه بى ‏نياز ستوده است
قمشه‌ای: ای مردم، شما همه به خدا فقیر و محتاجید و تنها خداست که بی‌نیاز و غنیّ بالذّات و ستوده صفات است.
مکارم شیرازی: اي مردم! شما (همگي) نيازمندان به خدا هستيد، تنها خداوند است كه بينياز و شايسته هرگونه حمد و ستايش است.

انصاریان: اگر بخواهید شما را از بین می برد و آفریده تازه ای می آورد.
خرمشاهی: اگر بخواهد شما را [از ميان‏] مى‏برد، و آفريدگان جديدى به ميان مى‏آورد
فولادوند: و اگر بخواهد شما را مى ‏ب رد و خلقى نو [بر سر كار] مى ‏آورد
قمشه‌ای: اگر بخواهد همه شما را به دیار عدم فرستد و خلقی از نو به عرصه وجود آرد.
مکارم شیرازی: اگر بخواهد شما را مي‏برد و خلق جديدي مي‏آورد.

انصاریان: و این کار بر خدا دشوار نیست،
خرمشاهی: و اين امر بر خداوند دشوار نيست‏
فولادوند: و اين [امر] براى خدا دشوار نيست
قمشه‌ای: و هیچ این کار بر خدا دشوار نیست.
مکارم شیرازی: و اين براي خداوند غير ممكن (و مشكل) نيست.

انصاریان: و هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را برنمی دارد، و اگر سنگین باری دعوت کند که از بارش بردارند، چیزی از بار گناهش برداشته نمی شود، گرچه [دعوت شونده] از نزدیکان و خویشان باشد. تو فقط کسانی را بیم می دهی که در نهان از پروردگارشان می ترسند و نماز را برپا می دارند؛ و هر کس [از آلودگی ها] پاک شود به سود خود پاک می شود، و بازگشت فقط به سوی خداست.
خرمشاهی: و هيچ بردارنده‏اى بار گناه ديگرى را بر ندارد، و اگر گرانبارى [ديگران را] بخواند كه بارش را بردارند، چيزى از آن بار برداشته نشود، و اگر چه [مخاطب‏] خويشاوند باشد، تو فقط كسانى را كه به ناديده از پروردگارشان خوف و خشيت دارند، و نماز را برپا مى‏دارند، هشدار مى‏دهى، و هر كس پاكى ورزد، همانا به سود خويش پاكى ورزيده است، و سير و سرانجام به سوى خداوند است‏
فولادوند: و هيچ بارب ردارنده‏ اى بار [گناه] ديگرى را برنمى دارد و اگر گرانبارى [ديگرى را به يارى] به سوى بارش فرا خواند چيزى از آن برداشته نمى ‏شود هر چند خويشاوند باشد [تو] تنها كسانى را كه از پروردگارشان در نهان مى‏ ترسند و نماز برپا مى دارند هشدار مى‏ دهى و هر كس پاكيزگى جويد تنها براى خود پاكيزگى مى ‏جويد و فرجام [كارها] به سوى خداست
قمشه‌ای: و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نگیرد و آن که بارش سنگین است اگر دیگری را هر چند خویش (و پدر و فرزند هم) باشد کمک بر سبکباری خود طلبد ابدا باری از دوشش برداشته نشود. و تو تنها آنان را که در خلوت و پنهانی از خدای خود می‌ترسند و نماز به پا می‌دارند توانی خدا ترس و پرهیزگار گردانی. و هر کس خود را (از کفر و گناه و اخلاق زشت) پاک و منزه ساخت سود و سعادتش بر خود اوست و بازگشت همه به سوی خداست.
مکارم شیرازی: هيچ گنهكاري بار گناه ديگري را بر دوش نميكشد، و اگر شخص ‍ سنگين باري ديگري را براي حمل گناه خود بخواند چيزي از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزديكان او باشد، تو فقط كساني را انذار ميكني كه از پروردگار خود در پنهاني مي‏ترسند، و نماز را بر پا ميدارند، و هر كس پاكي (و تقوي) پيشه كند نتيجه آن به خودش باز مي‏گردد و بازگشت (همگان) به سوي خدا است.

انصاریان: نابینا و بینا [کافر و مؤمن،] یکسان نیستند،
خرمشاهی: و نابينا و بينا برابر نيست‏
فولادوند: و نابينا و بينا يكسان نيستند
قمشه‌ای: و هرگز (کافر تاریک جان) کور و (مؤمن روشن روان) بینا یکسان نیستند.
مکارم شیرازی: نابينا و بينا هرگز مساوي نيستند.

انصاریان: و نه تاریکی ها و نه روشنایی،
خرمشاهی: و نه تاريكى و روشنايى‏
فولادوند: و نه تيرگيها و روشنايى
قمشه‌ای: و هیچ ظلمت با نور مساوی نخواهد بود.
مکارم شیرازی: و نه ظلمتها و روشنائي!