فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ
﴿۷۷﴾
انصاریان: هم آنان قطعاً دشمن منند [چون اگر آنها را بپرستم، مرا دچار عذاب جاودانه خواهند کرد]، جز پروردگار جهانیان [که پرستیدنش مایه سعادت همیشگی و جاودانی است.]
خرمشاهی: [بدانيد كه] آنها دشمن منند، بر خلاف پروردگار جهانيان فولادوند: قطعا همه آنها جز پروردگار جهانيان دشمن منند قمشهای: آنها مرا دشمناند جز خدای یکتای عالمیان؟ مکارم شیرازی: همه آنها دشمن منند مگر پروردگار عالميان!
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ
﴿۷۸﴾
انصاریان: همان کسی که مرا آفرید و هم او مرا هدایت می کند،
خرمشاهی: همان كسى كه مرا آفريده است و همو كه هدايتم مىكند فولادوند: آن كس كه مرا آفريده و همو راهنماييم مى كند قمشهای: همان خدایی که مرا بیافرید و به راه راستم هدایت میفرماید. مکارم شیرازی: آن كسي كه مرا آفريد و هدايت ميكند.
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ
﴿۷۹﴾
انصاریان: و آنکه او طعامم می دهد و سیرابم می کند
خرمشاهی: و همان كسى كه مرا سير و سيراب مىسازد فولادوند: و آن كس كه او به من خوراك مى دهد و سيرابم مى گرداند قمشهای: و همان خدایی که مرا غذا میدهد و سیراب میگرداند. مکارم شیرازی: و كسي كه مرا غذا ميدهد و سيراب مينمايد.
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ
﴿۸۰﴾
انصاریان: و هنگامی که بیمار می شوم، او شفایم می دهد
خرمشاهی: و چون بيمار شدم مرا شفا مىبخشد فولادوند: و چون بيمار شوم او مرا درمان مى بخشد قمشهای: و چون بیمار شوم مرا شفا میدهد. مکارم شیرازی: و هنگامي كه بيمار شوم مرا شفا ميدهد.
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ
﴿۸۱﴾
انصاریان: و آنکه مرا می میراند سپس زنده ام می کند
خرمشاهی: و همان كسى كه مرا مىميراند و سپس [از نو] زندهام مىسازد فولادوند: و آن كس كه مرا مى ميراند و سپس زنده ام مى گرداند قمشهای: و همان خدایی که مرا (از حیات چند روزه دنیا) میمیراند و سپس (به حیات ابدی آخرت) زنده میگرداند. مکارم شیرازی: و كسي كه مرا ميميراند و سپس زنده ميكند.
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ
﴿۸۲﴾
انصاریان: و آنکه امید دارم روز جزا خطایم را بر من بیامرزد.
خرمشاهی: و همان كسى كه اميد دارم كه در روز جزا خطاى مرا ببخشد فولادوند: و آن كس كه اميد دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشايد قمشهای: و همان خدایی که چشم امید دارم که روز جزا گناهم را بیامرزد. مکارم شیرازی: و كسي كه اميد دارم گناهانم را در روز جزا به بخشد.
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
﴿۸۳﴾
انصاریان: پروردگارا! به من حکمت بخش، و مرا به شایستگان ملحق کن.
خرمشاهی: پروردگارا به من حكمت ببخش و مرا به شايستگان بپيوند فولادوند: پروردگارا به من دانش عطا كن و مرا به صالحان ملحق فرماى قمشهای: بارالها، مرا حکمی ببخش (بر این مشرکان فرمانروایی ده) و به (رسل و) بندگان صالح خود ملحق ساز. مکارم شیرازی: پروردگارا! به من علم و دانش مرحمت فرما، و مرا به صالحان ملحق كن.
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ
﴿۸۴﴾
انصاریان: و برای من در آیندگان نامی نیک و ستایشی والا مرتبه قرار ده،
خرمشاهی: و براى من در ميان امتهاى آينده سخن [گوى] نيك قرار ده فولادوند: و براى من در [ميان] آيندگان آوازه نيكو گذار قمشهای: و نامم بر زبان اقوام آتیه نیکو، و سخنم دلپذیر گردان. مکارم شیرازی: و براي من در ميان امتهاي آينده زبان صدق (و ذكر خير) قرار ده.
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ
﴿۸۵﴾
انصاریان: و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان،
خرمشاهی: و مرا از ميراث بران بهشت پرناز و نعمت بدار فولادوند: و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان قمشهای: و مرا از وارثان بهشت پر نعمت قرار ده. مکارم شیرازی: و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان.
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ
﴿۸۶﴾
انصاریان: و پدرم را بیامرز که او از گمراهان است،
خرمشاهی: و پدرم را بيامرز كه او از سرگشتگان بود فولادوند: و بر پدرم ببخشاى كه او از گمراهان بود قمشهای: و از پدرم (یعنی عمویم) درگذر، که وی سخت از گمراهان است. مکارم شیرازی: و پدرم (عمويم) را بيامرز كه او از گمراهان بود. |
||