انصاریان: پس ما آنان را [به دنبال بنی اسرائیل] از باغ ها و چشمه سارها [که نعمت های ما در سرزمین مصر بود] بیرون کردیم.
خرمشاهی: آنگاه ايشان را از باغها و چشمه‏ها آواره كرديم‏
فولادوند: سرانجام ما آنان را از باغستانها و چشمه ‏سارها
قمشه‌ای: پس (با وجود این همه دعوی‌ها) ما آنها را از باغهای مصفّا با نهرهای آب روان بیرون کردیم.
مکارم شیرازی: ولي ما آنها (فرعونيان) را از باغها و چشمه‏ ها بيرون كرديم.

انصاریان: واز گنج ها ومکان های نیکو [وقصرهای باشکوه بیرون کردیم].
خرمشاهی: و از گنجها و جايگاه نيكو
فولادوند: و گنجينه ‏ها و جايگاه ‏هاى پر ناز و نعمت بيرون كرديم
قمشه‌ای: و نیز از گنج‌ها و ثروتها و مقامات عالیه ریاست بیرون آوردیم (و به دریای هلاک افکندیم).
مکارم شیرازی: از گنجها و قصرهاي مجلل!

انصاریان: این گونه [نعمت های خود را از چنگ آنان بیرون آوردیم] و آنها را به بنی اسرائیل به میراث دادیم.
خرمشاهی: و بدين‏سان آنها را به بنى‏اسرائيل به ميراث داديم‏
فولادوند: [اراده ما] چنين بود و آن [نعمتها] را به فرزندان اسرائيل ميراث داديم
قمشه‌ای: آری این چنین کردیم و (قوم ضعیف) بنی اسرائیل را وارث آن شهر و دیارها و ثروت و مقامها گردانیدیم.
مکارم شیرازی: آري، اين چنين كرديم و بني اسرائيل را وارث آنها ساختيم.

انصاریان: فرعونیان هنگام طلوع آفتاب آنان را دنبال کردند.
خرمشاهی: سپس ايشان را به هنگام طلوع آفتاب دنبال كردند
فولادوند: پس هنگام برآمدن آفتاب آنها را تعقيب كردند
قمشه‌ای: پس صبحگاه فرعونیان موسی و بنی اسرائیل را تعقیب کردند.
مکارم شیرازی: آنها (فرعونيان) به تعقيب بني اسرائيل پرداختند و به هنگام طلوع آفتاب به آنها رسيدند.

انصاریان: چون آن دو گروه یکدیگر را دیدند، اصحاب موسی گفتند: حتماً ما به چنگ آنان خواهیم افتاد.
خرمشاهی: و چون دو گروه همديگر را ديدند، ياران موسى گفتند، ما گير افتاده‏ايم‏
فولادوند: چون دو گروه همديگر را ديدند ياران موسى گفتند ما قطعا گرفتار خواهيم شد
قمشه‌ای: چون دو لشکر روبرو شدند اصحاب موسی گفتند: اینک به دست فرعونیان خواهیم افتاد.
مکارم شیرازی: هنگامي كه هر دو گروه يكديگر را ديدند، ياران موسي گفتند: ما در چنگال فرعونيان گرفتار شديم.

انصاریان: موسی گفت: این چنین نیست، بی تردید پروردگارم با من است، و به زودی مرا هدایت خواهد کرد.
خرمشاهی: [موسى‏] گفت چنين نيست، پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد
فولادوند: گفت چنين نيست زيرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد
قمشه‌ای: موسی گفت: هرگز چنین نیست، که خدا با من است و مرا به یقین راهنمایی خواهد کرد.
مکارم شیرازی: (موسي) گفت: چنين نيست، پروردگار من با من است، به زودي مرا هدايت خواهد كرد.

انصاریان: پس به موسی وحی کردیم که عصایت را به این دریا بزن. [موسی عصایش را به دریا زد] پس [دریا] از هم شکافت و هر پاره اش چون کوهی بزرگ بود.
خرمشاهی: سپس به موسى وحى كرديم كه با عصايت به دريا بزن، آنگاه [دريا] بشكافت و هر پاره‏اى از آن همچون كوهى بزرگ بود
فولادوند: پس به موسى وحى كرديم با عصاى خود بر اين دريا بزن تا از هم شكافت و هر پاره‏ اى همچون كوهى سترگ بود
قمشه‌ای: پس ما به موسی وحی کردیم که عصای خود را به دریا (ی نیل) زن، چون زد دریا شکافت و آب هر قطعه دریا مانند کوهی بزرگ بر روی هم قرار گرفت.
مکارم شیرازی: و به دنبال آن به موسي وحي كرديم عصايت را به دريا زن، دريا از هم شكافته شد، و هر بخشي همچون كوه عظيمي بود!

انصاریان: و آن گروه دیگر را [هم در آنجا] به دریا نزدیک کردیم،
خرمشاهی: و ديگران را به آنجا نزديك كرديم‏
فولادوند: و ديگران را بدانجا نزديك گردانيديم
قمشه‌ای: و دیگران (یعنی فرعونیان) را (از پی بنی اسرائیل) به نزدیک دریا آوردیم.
مکارم شیرازی: و در آنجا ديگران را نيز به دريا نزديك ساختيم.

انصاریان: و موسی و هر که با او بود، همه را نجات دادیم.
خرمشاهی: و موسى و همراهانش، همگيشان را رهانيديم‏
فولادوند: و موسى و همه كسانى را كه همراه او بودند نجات داديم
قمشه‌ای: و موسی و کلیه همراهانش را به ساحل سلامت رسانیدیم.
مکارم شیرازی: موسي و تمام كساني را كه با او بودند نجات داديم.

انصاریان: آن گاه آن گروه دیگر را غرق کردیم.
خرمشاهی: سپس ديگران را غرقه ساختيم‏
فولادوند: آنگاه ديگران را غرق كرديم
قمشه‌ای: آن گاه قوم دیگر همه را به دریا غرق کردیم.
مکارم شیرازی: سپس ديگران را غرق كرديم.