انصاریان: خدا فرمود: همانا پس از اندک زمانی پشیمان می شوند.
خرمشاهی: فرمود زودا كه به سختى پشيمان گردند
فولادوند: فرمود به زودى سخت پشيمان خواهند شد
قمشه‌ای: خدا فرمود: اندک زمانی نگذرد که این قوم سخت پشیمان خواهند شد.
مکارم شیرازی: (خداوند) فرمود: به زودي آنها از كار خود پشيمان خواهند شد. (اما زماني كه سودي به حالشان ندارد).

انصاریان: پس فریاد مرگبار [عذاب] آنان را بر [پایه وعده به] حقِّ [ما] فرو گرفت، و آنان را چون خاشاک روی سیل قرار دادیم؛ پس قوم ستمکار [از رحمت خدا] دور باد.
خرمشاهی: آنگاه بانگ مرگبار آنان را به حق فرو گرفت، و آنگاه آنان را همچون خاشاك گردانديم، نفرين بر ستم‏پيشگان [مشرك‏]
فولادوند: پس فرياد [مرگبار] آنان را به حق فرو گرفت و آنها را [چون] خاشاكى كه بر آب افتد گردانيديم دور باد [از رحمت‏ خدا] گروه ستمكاران
قمشه‌ای: تا آن‌گاه که صیحه و بانگ آسمانی (عذاب) آنها را بگرفت و ما آنان را خار و خاشاک بیابان ساختیم، که ستمکاران را (از رحمت الهی) دوری باد.
مکارم شیرازی: سرانجام صيحه آسماني آنها را به حق فرو گرفت و ما آنها را همچون خاشاك بر سيلاب قرار داديم دور باد از رحمت خدا قوم ستمگر!

انصاریان: سپس بعد از آنان قومی دیگر را به وجود آوردیم.
خرمشاهی: سپس، بعد از آنان نسلهاى ديگر پديد آورديم‏
فولادوند: آنگاه پس از آنان نسلهاى ديگرى پديد آورديم
قمشه‌ای: پس از هلاک اینان باز اقوامی دیگر پدید آوردیم.
مکارم شیرازی: سپس اقوام ديگري را بعد از آنها به وجود آورديم.

انصاریان: هیچ امتی از اجلِ [معینِ] خود نه پیش می افتد و نه پس می ماند.
خرمشاهی: هيچ امتى از اجل خويش پيش نمى‏افتند و پس نمى‏مانند
فولادوند: هيچ امتى نه از اجل خود پيشى مى‏ گيرد و نه باز پس مى‏ ماند
قمشه‌ای: هیچ قومی از اجل خود پس و پیش نخواهند افتاد.
مکارم شیرازی: هيچ امتي بر اصل و سر رسيد حتميش پيشي نمي‏گيرد و از آن نيز تاءخير نمي‏كند.

انصاریان: آن گاه پیامبران را پی در پی فرستادیم؛ هر زمان برای امتی پیامبرش می آمد او را تکذیب می کردند، و ما این [امت] ها را به دنبال یکدیگر هلاک می کردیم و آنان را [به صورت] سرگذشت ها [برای عبرت دیگران] قرار دادیم؛ پس ملتی که ایمان نمی آورند از رحمت خدا دور باد.
خرمشاهی: سپس پيامبرانمان را پياپى فرستاديم، هربار كه پيامبرى به سراغ امتش مى‏آمد او را دروغگو مى‏انگاشتند، آنگاه آنان را به دنبال همديگر آورديم [و از ميان برديم‏] و افسانه‏شان گردانديم، آرى واى بر قوم بى‏ايمان‏
فولادوند: باز فرستادگان خود را پياپى روانه كرديم هر بار براى [هدايت] امتى پيامبرش آمد او را تكذيب كردند پس [ما امتهاى سركش را] يكى پس از ديگرى آورديم و آنها را مايه عبرت [و زبانزد مردم] گردانيديم دور باد [از رحمت‏ خدا] مردمى كه ايمان نمى ‏آورند
قمشه‌ای: سپس پیغمبران خود را پی در پی فرستادیم و هر قومی که رسول بر آنها آمد آن رسول را تکذیب و انکار کردند، ما هم آنها را از پی یکدیگر همه را هلاک کردیم و داستانهای هلاک آن اقوام را عبرت دیگران ساختیم، که قوم بی‌ایمان را (از رحمت خدا) دوری باد.
مکارم شیرازی: سپس رسولان خود را يكي بعد از ديگري فرستاديم، هر زمان رسولي براي (هدايت) قومي مي‏آمد او را تكذيب مي‏كردند ولي ما اين امتهاي سركش را يكي پس از ديگري هلاك نموديم و آنها را احاديثي قرار داديم (چنان محو شدند كه تنها نام و گفتگوئي از آنها باقي ماند) دور باد از رحمت خدا قومي كه ايمان نمي‏آورند!

انصاریان: سپس موسی و برادرش هارون را با معجزات و آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم،
خرمشاهی: سپس موسى و برادرش هارون را همراه با معجزات خويش و برهان آشكار فرستاديم‏
فولادوند: سپس موسى و برادرش هارون را با آيات خود و حجتى آشكار فرستاديم
قمشه‌ای: آن‌گاه موسی و برادرش هارون را فرستادیم با آیات و معجزات خود و حجّت روشن.
مکارم شیرازی: سپس موسي و برادرش هارون را با آيات خود و دليل روشن فرستاديم.

انصاریان: به سوی فرعون و سران و اشراف قومش، پس تکبّر ورزیدند؛ و آنان قومی برتری جو بودند.
خرمشاهی: به سوى فرعون و بزرگان قومش، آنگاه گردنكشى كردند و قومى بزرگى طلب بودند
فولادوند: به سوى فرعون و سران [قوم] او ولى تكبر نمودند و مردمى گردنكش بودند
قمشه‌ای: به سوی فرعون و اشراف قومش، آنها هم تکبر و نخوت کردند، زیرا آنان مردمی متکبّر و سرکش بودند.
مکارم شیرازی: به سوي فرعون و اطرافيان اشرافي او، اما آنها استكبار كردند و اصولا مردمي برتري جو بودند.

انصاریان: و گفتند: آیا به دو بشری که مانند خودمان هستند ایمان بیاوریم در حالی که قوم [و قبیله] آن دو بردگان ما هستند؟
خرمشاهی: پس گفتند آيا به دو بشر همانند خودمان ايمان بياوريم؟ و حال آنكه قوم آنان پرستندگان ما هستند
فولادوند: پس گفتند آيا به دو بشر كه مثل خود ما هستند و طايفه آنها بندگان ما مى‏ باشند ايمان بياوريم
قمشه‌ای: از این رو گفتند: چرا ما به دو بشر مثل خودمان ایمان آریم در صورتی که طایفه این دو مرد ما را اطاعت و بندگی می‌کنند؟
مکارم شیرازی: آنها گفتند: آيا ما به دو انسان همانند خودمان ايمان بياوريم، در حالي كه قوم آنها (بني اسرائيل) ما را پرستش مي‏كنند (و بردگان ما هستند).

انصاریان: در نتیجه هر دو را تکذیب کردند و از هلاک شدگان شدند.
خرمشاهی: سپس آن دو را دروغگو انگاشتند و جزو نابود شدگان گرديدند
فولادوند: در نتيجه آن دو را دروغزن خواندند پس از زمره هلاك‏شدگان گشتند
قمشه‌ای: پس موسی و هارون را تکذیب کرده و بدین سبب همه هلاک شدند.
مکارم شیرازی: (آري) آنها اين دو را تكذيب كردند و سرانجام همگي هلاك شدند.

انصاریان: همانا ما به موسی کتاب دادیم، تا آنان هدایت شوند.
خرمشاهی: و به راستى به موسى كتاب آسمانى داديم، باشد كه هدايت يابند
فولادوند: و به يقين ما به موسى كتاب [آسمانى] داديم باشد كه آنان به راه راست روند
قمشه‌ای: و همانا ما به موسی کتاب تورات را فرستادیم، باشد که آنها هدایت شوند.
مکارم شیرازی: ما به موسي كتاب آسماني داديم، شايد آنها (بني اسرائيل) هدايت شوند.