ParsQuran
سوره 23: المؤمنون - جزء 18

ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ ﴿۳۱﴾
انصاریان: سپس بعد از آنان قومی دیگر را به وجود آوردیم.
خرمشاهی: سپس، بعد از ايشان نسلى ديگر را پديد آورديم‏
فولادوند: سپس بعد از آنان نسل[هايى] ديگر پديد آورديم
قمشه‌ای: پس از هلاک قوم نوح باز قوم دیگری ایجاد کردیم.
مکارم شیرازی: سپس بعد از آنها جمعيت ديگري را به وجود آورديم.
فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿۳۲﴾
انصاریان: و پیامبری از خودشان در میان آنان فرستادیم که خدا را بپرستید، شما را جز او معبودی نیست، آیا [از پرستش معبودان باطل] نمی پرهیزید؟
خرمشاهی: آنگاه پيامبرى از ايشان به ميان ايشان فرستاديم [و گفتيم‏] كه خداوند را بپرستيد كه خدايى جز او نداريد، آيا پروا نمى‏كنيد؟
فولادوند: و در ميانشان پيامبرى از خودشان روانه كرديم كه خدا را بپرستيد جز او براى شما معبودى نيست آيا سر پرهيزگارى نداريد
قمشه‌ای: و در میان آن قوم باز رسولی از خودشان (یعنی هود را) فرستادیم که خدای یکتا را پرستش کنید که جز او شما را خدایی نیست، آیا خداترس و باتقوا نمی‌شوید؟
مکارم شیرازی: و در ميان آنها رسولي از خودشان فرستاديم كه پروردگار يكتا را بپرستيد، جز او معبودي براي شما نيست آيا (با اين همه از شرك و بت پرستي) پرهيز نمي‏كنيد؟!
وَقَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ﴿۳۳﴾
انصاریان: و از سران و اشراف قومش که کافر بودند و دیدار آخرت را تکذیب می کردند، و آنان را در زندگی دنیا از وسایل و ابزار مادی فراوانی برخوردار کرده بودیم، گفتند: این جز بشری مانند شما نیست که از آنچه شما می خورید می خورد، و از آنچه شما می آشامید می آشامد.
خرمشاهی: و بزرگانى از قومش كه كفرورزيده و لقاى آن جهانى را انكار كرده بودند، و در زندگانى دنيا، از ناز و نعمت برخوردارشان ساخته بوديم، گفتند اين [مرد] جز بشرى همانند شما نيست، كه از همانچه شما از آن مى‏خوريد، مى‏خورد و از همانچه شما مى‏آشاميد، مى‏آشامد
فولادوند: و اشراف قومش كه كافر شده و ديدار آخرت را دروغ پنداشته بودند و در زندگى دنيا آنان را مرفه ساخته بوديم گفتند اين [مرد] جز بشرى چون شما نيست از آنچه مى ‏خوريد مى ‏خورد و از آنچه مى ‏نوشيد مى ‏نوشد
قمشه‌ای: و باز اشراف و اعیان قوم وی که کافر شدند و عالم آخرت را تکذیب کردند و ما متنعّمشان در حیات دنیا کرده بودیم (به مردم) گفتند که این شخص بشری مانند شما بیش نیست که از هر چه شما بشر می‌خورید و می‌آشامید او هم می‌خورد و می‌آشامد.
مکارم شیرازی: ولي اشرافيان خود خواه قوم او كه كافر شده بودند و لقاي آخرت را تكذيب كرده بودند و ناز و نعمت در زندگي دنيا به آنها داده بوديم گفتند: اين بشري است مثل شما! از آنچه شما مي‏خوريد مي‏خورد و از آنچه مي‏نوشيد مي‏نوشد!
وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ ﴿۳۴﴾
انصاریان: و بی تردید اگر بشری مانند خود را اطاعت کنید، یقیناً زیانکارید.
خرمشاهی: و اگر از بشرى همانند خودتان پيروى كنيد، آنگاه است كه شما زيانكاريد
فولادوند: و اگر بشرى مثل خودتان را اطاعت كنيد در آن صورت قطعا زيانكار خواهيد بود
قمشه‌ای: و شما مردم اگر بشری مانند خود را اطاعت کنید بسیار زیانکار خواهید بود.
مکارم شیرازی: و اگر از بشري همانند خودتان اطاعت كنيد مسلما زيانكاريد.
أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنْتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ ﴿۳۵﴾
انصاریان: آیا به شما وعده می دهد هنگامی که از دنیا رفتید و خاک و استخوان شدید [زنده از گور] بیرونتان می آورند؟
خرمشاهی: آيا به شما وعده مى‏دهد كه چون شما مرديد و خاك و استخوان [پوسيده‏] شديد، از نو برانگيخته مى‏شويد
فولادوند: آيا به شما وعده مى‏ دهد كه وقتى مرديد و خاك و استخوان شديد [باز] شما [از گور زنده] بيرون آورده مى ‏شويد
قمشه‌ای: آیا به شما نوید می‌دهد که پس از آنکه مردید و استخوانهای شما هم پوسید و خاک شد باز (از گور) بیرونتان آرند؟!
مکارم شیرازی: آيا او به شما وعده مي‏دهد هنگامي كه مرديد و خاك و استخوان شديد بار ديگر (از قبرها) خارج مي‏شويد؟
هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ ﴿۳۶﴾
انصاریان: [از عقل ما] دور است و بسیار دور است آنچه به شما وعده می دهند،
خرمشاهی: بعيد اندر بعيد است آنچه به شما وعده داده‏اند
فولادوند: وه چه دور است آنچه كه وعده داده مى ‏شويد
قمشه‌ای: هیهات، هیهات که این وعده‌ها که به شما می‌دهند راست باشد!
مکارم شیرازی: هيهات، هيهات از اين وعده‏ هائي كه به شما داده مي‏شود!
إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿۳۷﴾
انصاریان: جز این زندگی دنیای ما [زندگی دیگری] وجود ندارد، همواره [گروهی] می میریم و [گروهی دیگر] به دنیا می آییم، و ما پس از مرگ برانگیخته نخواهیم شد.
خرمشاهی: اين جز زندگانى دنياى ما نيست كه [بعضى‏] مى‏ميريم و [بعضى‏] زندگى مى‏كنيم، و ما [هرگز] برانگيختنى نيستيم‏
فولادوند: جز اين زندگانى دنياى ما چيزى نيست مى‏ ميريم و زندگى مى ‏كنيم و ديگر برانگيخته نخواهيم شد
قمشه‌ای: زندگانی جز این چند روزه حیات دنیایمان بیش نیست که زنده شده و خواهیم مرد و دیگر هرگز برانگیخته نخواهیم شد.
مکارم شیرازی: غير از اين زندگي دنيا چيزي در كار نيست، پيوسته گروهي از ما مي‏ميرند و نسل ديگري جاي آنها را مي‏گيريد و ما هرگز برانگيخته نخواهيم شد.
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ ﴿۳۸﴾
انصاریان: او نیست مگر مردی که بر خدا افترا بسته است؛ و ما باور کننده او نیستیم.
خرمشاهی: او جز مردى كه بر خداوند دروغى بسته است نيست، و ما به [سخن‏] او باور نداريم‏
فولادوند: او جز مردى كه بر خدا دروغ مى ‏بندد نيست و ما به او اعتقاد نداريم
قمشه‌ای: و این شخص جز آنکه مردی است که دروغ و افترا بر خدا می‌بندد هیچ مزیّت ندارد و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد.
مکارم شیرازی: او فقط مرد دروغگوئي است كه بر خدا افترا بسته و ما هرگز به او ايمان نخواهيم آورد.
قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴿۳۹﴾
انصاریان: گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یاری ده.
خرمشاهی: [هود] گفت پروردگارا در قبال اينكه تكذيبم مى‏كنند ياريم فرما
فولادوند: گفت پروردگارا از آن روى كه مرا دروغزن خواندند ياريم كن
قمشه‌ای: آن رسول هم عرض کرد: خدایا، مرا بر این قوم که تکذیب من کردند یاری فرما.
مکارم شیرازی: عرض كرد، پروردگارا! مرا در برابر تكذيبهاي آنها ياري فرما.
قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ ﴿۴۰﴾
انصاریان: خدا فرمود: همانا پس از اندک زمانی پشیمان می شوند.
خرمشاهی: فرمود زودا كه به سختى پشيمان گردند
فولادوند: فرمود به زودى سخت پشيمان خواهند شد
قمشه‌ای: خدا فرمود: اندک زمانی نگذرد که این قوم سخت پشیمان خواهند شد.
مکارم شیرازی: (خداوند) فرمود: به زودي آنها از كار خود پشيمان خواهند شد. (اما زماني كه سودي به حالشان ندارد).