اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى
﴿۴۳﴾
انصاریان: هر دو به سوی فرعون بروید؛ زیرا او [در برابر خدا] سرکشی کرده است.
خرمشاهی: به سوى فرعون برويد كه سر به طغيان برداشته است فولادوند: به سوى فرعون برويد كه او به سركشى برخاسته قمشهای: بروید به سوی فرعون که او سخت به راه طغیان شتافته است. مکارم شیرازی: به سوي فرعون برويد كه طغيان كرده است.
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَيِّنًا لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى
﴿۴۴﴾
انصاریان: پس با گفتاری نرم به او بگویید، امید است که هوشیار شود و [آیین حق را بپذیرد] یا بترسد [و از سرکشی باز ایستد.]
خرمشاهی: و با او سخنى نرم بگوييد، باشد كه پند گيرد يا خشوع و خشيت يابد فولادوند: و با او سخنى نرم گوييد شايد كه پند پذيرد يا بترسد قمشهای: و با او کمال آرامی و نرمی سخن گویید، باشد که متذکر شود یا (از خدا) بترسد (و ترک ظلم کند). مکارم شیرازی: اما به نرمي با او سخن بگوئيد شايد متذكر شود يا از (خدا) بترسد.
قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَنْ يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَنْ يَطْغَى
﴿۴۵﴾
انصاریان: گفتند: پروردگارا! ما می ترسیم که [پیش از دعوت کردنش به حق] با سخت گیری و شکنجه بر [ضد] ما پیشی گیرد یا بر سرکشی خود بیفزاید.
خرمشاهی: گفتند پروردگارا ما مىترسيم كه بر ما پيشدستى يا گردنكشى كند فولادوند: آن دو گفتند پروردگارا ما مى ترسيم كه [او] آسيبى به ما برساند يا آنكه سركشى كند قمشهای: موسی و هارون عرض کردند: بارالها، میترسیم که فرعون بیدرنگ بر ما ظلم و عقوبت کند یا بر کفر و سرکشی خود بیفزاید. مکارم شیرازی: (موسي و هارون) گفتند: پروردگارا! از اين ميترسيم كه او بر ما پيشي بگيرد يا طغيان كند.
قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى
﴿۴۶﴾
انصاریان: خدا فرمود: نترسید که من بی تردید با شما هستم [سخن او و شما را] می شنوم و [اعمالتان را] می بینم.
خرمشاهی: فرمود مهراسيد من خود با شما هستم و مىشنوم و مىبينم فولادوند: فرمود مترسيد من همراه شمايم مى شنوم و مى بينم قمشهای: خدا فرمود: هیچ نترسید که من با شمایم (و همه گفتار و رفتار شما را با او) میشنوم و میبینم. مکارم شیرازی: فرمود نترسيد، من با شما هستم (همه چيز را) ميشنوم و ميبينم!
فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى
﴿۴۷﴾
انصاریان: بنابراین [بدون بیم و هراس] به سوی او بروید و بگویید: ما دو نفر فرستاده پروردگار تو هستیم، پس بنی اسرائیل را [از قید بندگی و بردگی خود آزاد کرده] با ما روانه کن و آنان را شکنجه مکن، به راستی ما از سوی پروردگارت معجزه ای آورده ایم؛ و درود بر کسی باد که از هدایت [حق] پیروی کند.
خرمشاهی: پس به نزد او برويد و بگوييد ما فرستادگان پروردگارت هستيم، بنىاسرائيل را همراه ما بفرست، و آزارشان مكن، ما براى تو از سوى پروردگارت پديدهاى معجزهآسا آوردهايم، و سلام بر كسى كه از هدايت پيروى كند فولادوند: پس به سوى او برويد و بگوييد ما دو فرستاده پروردگار توايم پس فرزندان اسرائيل را با ما بفرست و عذابشان مكن به راستى ما براى تو از جانب پروردگارت معجزه اى آورده ايم و بر هر كس كه از هدايت پيروى كند درود باد قمشهای: اینک هر دو به جانب فرعون رفته و بگویید که ما دو رسول پروردگار توایم، پس بنی اسرائیل را با ما فرست و (بیش از این) عذاب به آنها نکن، که همانا ما با آیت و معجزهای از جانب خدای آفریننده تو نزد تو آمدهایم، و سلام (حق) بر آن کس که طریق هدایت را پیروی کند. مکارم شیرازی: شما به سراغ او برويد و بگوئيد: ما فرستاده هاي پروردگار توئيم، بني اسرائيل را با ما بفرست، و آنها را شكنجه و آزار مكن، ما آيت روشني از سوي پروردگارت براي تو آورده ايم و سلام و درود بر آن كس باد كه از هدايت پيروي ميكند.
إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۴۸﴾
انصاریان: مسلماً و یقیناً به ما وحی شده است که عذاب بر کسی است که [آیات حق و پیامبران را] تکذیب کند و از آن رو برگرداند.
خرمشاهی: به راستى به ما وحى شده است كه عذاب بر كسى نازل مىشود كه تكذيب پيشه كند و روى بگرداند فولادوند: در حقيقت به سوى ما وحى آمده كه عذاب بر كسى است كه تكذيب كند و روى گرداند قمشهای: به ما چنین وحی شده که همانا عذاب (سخت خدا) بر آن کس است که (خدا و رسولانش را) تکذیب کند و (از حق) روی بگرداند. مکارم شیرازی: (به او بگوئيد) به ما وحي شده كه عذاب بر كسي است كه (آيات الهي) را تكذيب كند و سرپيچي نمايد.
قَالَ فَمَنْ رَبُّكُمَا يَا مُوسَى
﴿۴۹﴾
انصاریان: فرعون گفت: ای موسی! پروردگار شما دو نفر کیست؟
خرمشاهی: گفت اى موسى پروردگار شما كيست؟ فولادوند: [فرعون] گفت اى موسى پروردگار شما دو تن كيست قمشهای: فرعون گفت: ای موسی، خدای شما کیست؟ مکارم شیرازی: (فرعون) گفت پروردگار شما كيست، اي موسي؟!
قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى
﴿۵۰﴾
انصاریان: گفت: پروردگار ما کسی است که به هر موجودی، آفرینش [ویژه] او را [آن گونه که سزاوارش بود] به وی عطا کرده، سپس هدایت نمود.
خرمشاهی: گفت پروردگار ما همان كسى است كه به هر چيز آفرينش سزاوار او را بخشيده سپس هدايتش كرده است فولادوند: گفت پروردگار ما كسى است كه هر چيزى را خلقتى كه درخور اوست داده سپس آن را هدايت فرموده است قمشهای: موسی پاسخ داد که خدای ما آن کسی است که همه موجودات عالم را نعمت وجود خاص خودش بخشیده و سپس (به راه کمالش) هدایت کرده است. مکارم شیرازی: گفت: پروردگار ما كسي است كه به هر موجودي آنچه را لازمه آفرينش او بود داده، سپس رهبريش كرده است.
قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى
﴿۵۱﴾
انصاریان: فرعون [به جای دنبال کردن بحث خداشناسی، مطلب را منحرف کرد و] گفت: پس حال امت های پیشین چگونه است؟
خرمشاهی: گفت پس سرنوشت اقوام پيشين چه مىشود؟ فولادوند: گفت حال نسلهاى گذشته چون است قمشهای: فرعون گفت: پس حال اقوام سلف (که خداشناس و خداپرست نبودند) چیست؟ مکارم شیرازی: گفت: پس تكليف پيشينيان ما چه خواهد شد؟
قَالَ عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي فِي كِتَابٍ لَا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنْسَى
﴿۵۲﴾
انصاریان: موسی گفت: علم و دانش به [حال] آنان در کتابی [مانند لوح محفوظ] نزد پروردگار من است، که پروردگارم [بر پایه آن در پاداش دادن و کیفر نمودن] نه اشتباه می کند و نه از یاد می برد.
خرمشاهی: گفت علم آن با پروردگار من و در كتابى مكتوب است، و پروردگار من نه فرو مىگذارد و نه فراموش مىكند فولادوند: گفت علم آن در كتابى نزد پروردگار من است پروردگارم نه خطا مى كند و نه فراموش مى نمايد قمشهای: موسی پاسخ داد که احوالشان به علم ازلی خدای من در کتاب (لوح محفوظ) ثبت است؛ هرگز از حال احدی خدای مرا خطا و فراموشی نیست. مکارم شیرازی: گفت: آگاهي مربوط به آنها نزد پروردگار من در كتابي ثبت است پروردگار من هرگز گمراه نميشود و فراموش نميكند. |
||