انصاریان: پشتم را به او محکم کن،
خرمشاهی: و با او پشتوانه‏ام را نيرومند گردان‏
فولادوند: پشتم را به او استوار كن
قمشه‌ای: پشت مرا به او محکم کن.
مکارم شیرازی: به وسيله او پشتم را محكم كن.

انصاریان: واو را در کارم شریک گردان،
خرمشاهی: و او را در كارم شريك گردان‏
فولادوند: و او را شريك كارم گردان
قمشه‌ای: و او را در امر (رسالت با) من شریک ساز.
مکارم شیرازی: و او را در كار من شريك گردان.

انصاریان: تا تو را [در میان مشرکان از داشتن شریک] بسیار و فراوان تنزیه کنیم،
خرمشاهی: تا تو را بسيار نيايش كنيم‏
فولادوند: تا تو را فراوان تسبيح گوييم
قمشه‌ای: تا دائم به ستایش و سپاس تو پردازیم.
مکارم شیرازی: تا تو را بسيار تسبيح گوئيم.

انصاریان: وبسیار به یادت باشیم،
خرمشاهی: و بسيار يادت كنيم‏
فولادوند: و بسيار به ياد تو باشيم
قمشه‌ای: و تو را بسیار یاد کنیم.
مکارم شیرازی: و تو را بسيار ياد كنيم.

انصاریان: بی تردید تو به ما بینایی.
خرمشاهی: كه تو خود بر احوال ما بينا بوده‏اى‏
فولادوند: زيرا تو همواره به [حال] ما بينايى
قمشه‌ای: که همانا بس تویی بصیر به احوال ما.
مکارم شیرازی: چرا كه تو هميشه از حال ما آگاه بودهاي.

انصاریان: خدا فرمود: ای موسی! به یقین خواسته ات به تو عطا شد.
خرمشاهی: فرمود اى موسى خواسته‏ات بر آورده شد
فولادوند: فرمود اى موسى خواسته‏ ات به تو داده شد
قمشه‌ای: پروردگار فرمود: ای موسی آنچه از ما خواستی همه به تو اعطا گردید.
مکارم شیرازی: فرمود آنچه را خواستهاي به تو داده شد، اي موسي!

انصاریان: و بی تردید یک بار دیگر هم به تو احسان کردیم.
خرمشاهی: و بار ديگر هم در حق تو نيكى كرده بوديم‏
فولادوند: و به راستى بار ديگر [هم] بر تو منت نهاديم
قمشه‌ای: و همانا ما بر تو بار دیگر نیز منّت بزرگی نهادیم.
مکارم شیرازی: و ما بار ديگر نيز تو را مشمول نعمت خود ساختيم.

انصاریان: آن زمان که به مادرت آنچه را که باید الهام می شد، الهام کردیم؛
خرمشاهی: آنگاه كه به مادرت آنچه بايد وحى كرديم‏
فولادوند: هنگامى كه به مادرت آنچه را كه [بايد] وحى مى ‏شد وحى كرديم
قمشه‌ای: آن هنگام که (برای حفظ جان تو از بلای فرعونیان) به مادرت وحی مهمی نمودیم.
مکارم شیرازی: آن زمان كه به مادرت آنچه را لازم بود الهام كرديم.

انصاریان: که او را در صندوق بگذار، پس او را به دریا بینداز تا دریا او را به ساحل اندازد، تا دشمن من و دشمن او، وی را برگیرد. و محبوبیّتی از سوی خود بر تو انداختیم تا [همگان به تو علاقه و محبت ورزند و آنچه را انجام دادم برای این بود که] با مراقبت کامل من پرورش یابی [و ساخته شوی.]
خرمشاهی: كه او را در صندوقى بگذار و آن را در دريا بيفكن، تا دريا او را به ساحل افكند، تا سرانجام دشمن من و دشمن او، او را بيابد و برگيرد، و در حقت مهربانى كردم تا زير نظر من بار آيى‏
فولادوند: كه او را در صندوقچه‏ اى بگذار سپس در دريايش افكن تا دريا [=رود نيل] او را به كرانه اندازد [و] دشمن من و دشمن وى او را برگيرد و مهرى از خودم بر تو افكندم تا زير نظر من پرورش يابى
قمشه‌ای: که کودک خود را در صندوقی گذار و به دریا افکن و باید که امواج دریا کودک را به ساحل رساند تا دشمن من و آن طفل (یعنی فرعون) از دریا طفل را برگیرد؛ و من به لطف خود از تو بر دلها (ی دشمن و دوست) محبت افکندم (تا تو را دوست بدارند) و تا تربیت و پرورشت زیر نظر من انجام گیرد.
مکارم شیرازی: كه او را در صندوقي بيفكن، و آن صندوق را به دريا بينداز، تا دريا آنرا به ساحل بيفكند، و دشمن من و دشمن او آنرا بگيرد و من محبتي از خودم بر تو افكندم، تا در برابر ديدگان (علم) من پرورش يابي.

انصاریان: آن گاه که خواهرت به سوی کاخ فرعون رفت، و گفت: آیا شما را به کسی که از این نوزاد سرپرستی کند، راهنمایی کنم؟ پس تو را به مادرت برگرداندیم تا خوشحال و شاد شود و غم و غصه نخورد، و کسی [از فرعونیان] را کُشتی و ما تو را از اندوه [و نگرانی بر ارتکاب قتل آن مشرک] نجات دادیم، و چنان که باید امتحانت نمودیم، پس سالیانی در میان اهل مدین ماندی، سپس ای موسی! بر اساس تقدیر الهی [برای انتخاب شدن به مقام پیامبری اینجا] آمدی،
خرمشاهی: چنين بود كه خواهرت [سرگشته‏] مى‏رفت و مى‏گفت آيا كسى را به شما نشان دهم كه سرپرستى او را عهده‏دار شود؟ [گفتند آرى‏] و [سرانجام‏] تو را به آغوش مادرت باز گردانديم كه ديده‏اش روشن شود و اندوهگين نگردد، [سپس كه بزرگ شدى‏] كسى را [به غير عمد] كشتى، و تو را از غم و غصه رهانيديم و چنانكه بايد و شايد آزموديم، سپس چندى در ميان اهل مدين به سر بردى، سپس بهنگام [براى رسالت‏] آمدى‏
فولادوند: آنگاه كه خواهر تو مى ‏رفت و مى گفت آيا شما را بر كسى كه عهده‏ دار او گردد دلالت كنم پس تو را به سوى مادرت بازگردانيديم تا ديده‏ اش روشن شود و غم نخورد و [سپس] شخصى را كشتى و [ما] تو را از اندوه رهانيديم و تو را بارها آزموديم و سالى چند در ميان اهل مدين ماندى سپس اى موسى در زمان مقدر [و مقتضى] آمدى
قمشه‌ای: آن‌گاه که (از مادر دور افتادی) خواهرت (در پی تو) روان بود (تا تو را نزد فرعونیان یافت) و می‌گفت: می‌خواهید یکی را که (شیر و تربیت) این طفل را تکفل کند به شما معرفی کنم؟ پس ما (بدین وسیله) تو را به مادرت برگردانیدیم تا به دیدار تو دیده‌اش روشن گردد و دیگر اندوه نخورد. و (باز منّت دیگر آنکه) یک نفر (از فرعونیان) را کشتی و ما از غم آن نیز تو را نجات دادیم و بارها تو را به امتحان و ابتلای سخت بیازمودیم، پس چند سالی در میان مردم مدین زیستی تا آنکه حال ای موسی به موقع آمدی (تا به مقام نبوت برسی).
مکارم شیرازی: در آن هنگام كه خواهرت (در نزديكي كاخ فرعون) راه ميرفت و ميگفت آيا خانوادهاي را به شما نشان دهم كه اين نوزاد را كفالت مي‏كند (و دايه خوبي براي اوست) و به دنبال آن ما تو را به مادرت بازگردانديم تا چشمش به تو روشن شود، و غمگين نگردد، و تو كسي (از فرعونيان) را كشتي اما ما تو را از اندوه نجات داديم، پس از آن سالياني در ميان مردم مدين توقف نمودي و تو را بارها آزموديم سپس در زمان مقدر (براي فرمان رسالت) به اينجا آمدي.