لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا
﴿۸۹﴾
انصاریان: به راستی که چیزی بسیار زشت و نسبتی بس ناروا [به میان] آورده اید.
خرمشاهی: به راستى كه ادعاى شگرفى پيش آورديد فولادوند: واقعا چيز زشتى را [بر زبان] آورديد قمشهای: (ای کافران) همانا شما سخنی بسیار زشت و منکر بر زبان آوردید. مکارم شیرازی: چه سخن زشت و زنندهاي آورديد.
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا
﴿۹۰﴾
انصاریان: نزدیک است آسمان ها از این [ادعای بی اصل و سخن ناروا] پاره پاره شوند، و زمین بشکافد، و کوه ها به شدت در هم بشکنند و فرو ریزند!!
خرمشاهی: نزديك است كه آسمانها از [ناروايى] آن پاره پاره شود و زمين بشكافد و كوهها فرو ريزند فولادوند: چيزى نمانده است كه آسمانها از اين [سخن] بشكافند و زمين چاك خورد و كوهها به شدت فرو ريزند قمشهای: نزدیک است از این گفته زشت و عقیده باطل آسمانها از هم فرو ریزد و زمین بشکافد و کوهها متلاشی گردد. مکارم شیرازی: نزديك است آسمانها بخاطر اين سخن از هم متلاشي گردد، و زمين شكافته شود و كوهها به شدت فرو ريزد!
أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا
﴿۹۱﴾
انصاریان: به خاطر آنکه برای [خدای] رحمان فرزندی ادعا کرده اند.
خرمشاهی: از اينكه براى خداى رحمان فرزندى قائل شدند فولادوند: از اينكه براى [خداى] رحمان فرزندى قايل شدند قمشهای: چرا که برای خدای مهربان فرزندی (مسیح و عزیر و ملایک را) دعوی کردند. مکارم شیرازی: از اين رو كه براي خداوند رحمن فرزندي ادعا كردند.
وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا
﴿۹۲﴾
انصاریان: و [خدای] رحمان را نسزد که فرزندی اختیار کند.
خرمشاهی: و سزاوار نيست كه خداوند رحمان فرزندى برگزيند فولادوند: [خداى] رحمان را نسزد كه فرزندى اختيار كند قمشهای: در صورتی که هرگز خدای رحمن را (که منزه از مثل و مانند است) فرزند داشتن سزاوار نخواهد بود. مکارم شیرازی: و هرگز سزاوار نيست كه او فرزندي برگزيند.
إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْدًا
﴿۹۳﴾
انصاریان: هیچ کس در آسمان ها و زمین نیست مگر اینکه [ذاتاً] بنده [و مملوک] به سوی [خدای] رحمان می آید.
خرمشاهی: جز اين نيست كه هر موجودى كه در آسمانها و زمين است، بندهوار سر به درگاه خداى رحمان فرود مىآورد فولادوند: هر كه در آسمانها و زمين است جز بندهوار به سوى [خداى] رحمان نمى آيد قمشهای: بلکه هیچ موجودی در آسمانها و زمین نیست جز اینکه خدا را بنده فرمانبردار است. مکارم شیرازی: تمام كساني كه در آسمانها و زمين هستند بنده اويند.
لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا
﴿۹۴﴾
انصاریان: به یقین همه آنان را [با قدرت و دانشش کنترل و] احاطه نموده و درست و دقیق شماره کرده است.
خرمشاهی: به راستى همه را شماره كرده و حساب همگيشان را داريم فولادوند: و يقينا آنها را به حساب آورده و به دقت شماره كرده است قمشهای: محقّقا او به شماره همه موجودات کاملا آگاه است. مکارم شیرازی: همه آنها را احصا كرده و دقيقا شمرده است.
وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا
﴿۹۵﴾
انصاریان: و روز قیامت همه آنان تنها به پیشگاه او می آیند.
خرمشاهی: و همگيشان روز قيامت يكه و تنها به نزد او آيند فولادوند: و روز قيامت همه آنها تنها به سوى او خواهند آمد قمشهای: و تمام آنها روز قیامت منفرد و تنها به پیشگاه حضرتش حضور مییابند. مکارم شیرازی: و همگي روز رستاخيز تك و تنها نزد او حاضر ميشوند.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا
﴿۹۶﴾
انصاریان: قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد.
خرمشاهی: كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، زودا كه خداوند رحمان در حق آنان مهربانى كند فولادوند: كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى دهد قمشهای: همانا آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند خدای رحمان آنها را (در نظر خلق و حق) محبوب میگرداند. مکارم شیرازی: كساني كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده اند خداوند رحمن محبت آنها را در دلها ميافكند.
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا
﴿۹۷﴾
انصاریان: جز این نیست که ما این [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم تا به وسیله آن پرهیزکاران را مژده دهی و مردم ستیزه جو را بترسانی.
خرمشاهی: همانا آن [قرآن] را به زبان تو آسان بيان كرديم تا پرهيزگاران را به آن بشارت دهى و مردم ستيزهجو را به آن بيم دهى فولادوند: در حقيقت ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بدان نويد و مردم ستيزه جو را بدان بيم دهى قمشهای: ما حقایق این قرآن را بیتردید به زبان تو سهل و آسان کردیم تا به آن اهل تقوا را بشارت دهی و معاندان لجوج را بترسانی. مکارم شیرازی: ما قرآن را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزكاران را بوسيله آن بشارت دهي و دشمنان سرسخت را انذار كني.
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا
﴿۹۸﴾
انصاریان: و چه بسیار ملت ها را پیش از آنان [به سبب طغیانشان] هلاک کردیم. آیا کسی از آنان را می یابی، یا هیچ زمزمه و صدایی آهسته از آنان می شنوی؟
خرمشاهی: و چه بسيار پيش از آنان نسلهايى را بر انداختيم، آيا هيچ يك از آنان را مىيابى يا كمترين صدايى از آنان مىشنوى؟ فولادوند: و چه بسيار نسلها كه پيش از آنان هلاك كرديم آيا كسى از آنان را مى يابى يا صدايى از ايشان مى شنوى قمشهای: و چه بسیار اقوامی از اهل عناد را که پیش از این معاندین هلاک ساختیم! آیا چشم تو به احدی از آنها دیگر خواهد افتاد؟ یا کمترین صدایی از آنان خواهی شنید؟ مکارم شیرازی: چه بسيار اقوام (بيايمان و گنهكاري) را قبل از آنها هلاك كرديم آيا احدي از آنها را احساس ميكني يا كمترين صدائي از آنان ميشنوي. |
||