انصاریان: و هر جا که باشم بسیار بابرکت و سودمندم قرار داده، و مرا تا زنده ام به نماز و زکات سفارش کرده است.
خرمشاهی: و مرا، هر جا كه باشم، مبارك گردانيده و مرا مادام كه زنده باشم به نماز و زكات سفارش فرموده است‏
فولادوند: و هر جا كه باشم مرا با بركت‏ ساخته و تا زنده‏ ام به نماز و زكات سفارش كرده است
قمشه‌ای: و مرا هر کجا که باشم مایه برکت (و رحمت) گردانید، و تا زنده‌ام به عبادت نماز و زکات سفارش کرد.
مکارم شیرازی: و مرا وجودي پر بركت قرار داده در هر كجا باشم، و مرا توصيه به نماز و زكات مادام كه زنده‏ ام كرده است.

انصاریان: و مرا نسبت به مادرم نیکوکار [و خوش رفتار] گردانیده و گردنکش و تیره بختم قرار نداده است.
خرمشاهی: و نيز مرا در حق مادرم نيكوكار گردانده و مرا زورگوى سخت دل نگردانده است‏
فولادوند: و مرا نسبت به مادرم نيكوكار كرده و زورگو و نافرمانم نگردانيده است
قمشه‌ای: و مرا نیکوکار به مادرم ساخت و مرا ستمکار و شقی نگردانید.
مکارم شیرازی: و مرا نسبت به مادرم نيكوكار قرار داده، و جبار و شقي قرار نداده است.

انصاریان: و سلام بر من روزی که زاده شدم، و روزی که می میرم، و روزی که زنده برانگیخته می شوم.
خرمشاهی: و بر من در روزى كه زادم و در روزى كه درگذرم و روزى كه زنده برانگيخته شوم درود باد
فولادوند: و درود بر من روزى كه زاده شدم و روزى كه مى‏ ميرم و روزى كه زنده برانگيخته مى ‏شوم
قمشه‌ای: و سلام حق بر من است روزی که به دنیا آمدم و روزی که از جهان بروم و روزی که (برای زندگانی ابدی) باز زنده برانگیخته شوم.
مکارم شیرازی: و سلام (خدا) بر من آن روز كه متولد شدم و آنروز كه مي‏ميرم و آنروز كه زنده برانگيخته مي‏شوم.

انصاریان: این است عیسی بن مریم، همان قول حق که [یهود و نصاری] درباره او در تردیدند.
خرمشاهی: [آرى‏] اين است عيسى بن مريم، اين سخن راست و درستى است كه آنان در آن شك و شبهه دارند
فولادوند: اين است [ماجراى] عيسى پسر مريم [همان] گفتار درستى كه در آن شك مى كنند
قمشه‌ای: این است (قضیه) عیسی بن مریم که مردم در امر خلقتش شک و ریب دارند، اکنون به سخن حق و صواب، حقیقت حالش بیان گردید.
مکارم شیرازی: اينست عيسي بن مريم، گفتار حقي كه در آن ترديد مي‏كنند.

انصاریان: خدا را نسزد که هیچ فرزندی [برای خود] برگیرد؛ او منزّه است؛ چون پدید آمدن چیزی را اراده کند، فقط به آن می گوید: باش، پس بی درنگ موجود می شود.
خرمشاهی: سزاوار نيست كه خداوند فرزندى برگيرد، او منزه است، آنگاه كه كارى را مقرر فرمايد فقط به آن مى‏گويد، موجود شو، و بى‏درنگ موجود مى‏شود
فولادوند: خدا را نسزد كه فرزندى برگيرد منزه است او چون كارى را اراده كند همين قدر به آن مى‏ گويد موجود شو پس بى ‏درنگ موجود مى ‏شود
قمشه‌ای: خدا را هرگز نشاید که فرزندی اتخاذ کند، که وی منزه از آن است، (او قادری است که) چون حکم نافذش به ایجاد چیزی تعلق گیرد همین که گوید: «موجود باش» بی‌درنگ آن چیز موجود می‌شود.
مکارم شیرازی: هرگز براي خدا شايسته نبود فرزندي انتخاب كند، منزه است او، هر گاه چيزي را فرمان دهد مي‏گويد: موجود باش! آن هم موجود مي‏شود.

انصاریان: [عیسی گفت:] بی تردید خدا [یِ یکتا] پروردگار من و شماست؛ پس او را بپرستید [که] این راهی راست است.
خرمشاهی: و خداوند پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بپرستيد كه اين راه راست است‏
فولادوند: و در حقيقت ‏خداست كه پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بپرستيد اين است راه راست
قمشه‌ای: خدای یکتا پروردگار من و شماست، او را پرستید که راه راست همین راه خداپرستی است.
مکارم شیرازی: و خداوند پروردگار من و شماست، او را پرستش كنيد اينست راه راست.

انصاریان: ولی گروه هایی از میان آنان [درباره عیسی] اختلاف کردند، پس وای بر کسانی که [با افراط در شأن عیسی] کافر شدند از حضور در روزی بزرگ!
خرمشاهی: ولى گروه منكران در ميان خود اختلاف‏ورزيدند، پس واى بر كافران از حضور در روزى سترگ‏
فولادوند: اما دسته ‏ها[ى گوناگون] از ميان آنها به اختلاف پرداختند پس واى بر كسانى كه كافر شدند از مشاهده روزى دهشتناك
قمشه‌ای: آن‌گاه طوایف مردم (یعنی نصاری) در میان خود (درباره مسیح پسر مریم) اختلاف کردند (برخی او را از کفر و جهل، خدا دانستند و برخی پسر خدا و برخی پسر یوسف نجارش خواندند)، پس وای بر این مردم کافر از حضور در آن روز بزرگ قیامت.
مکارم شیرازی: ولي (بعد از او) گروهها از ميان پيروان او اختلاف كردند، واي به حال كافران از مشاهده روز بزرگ (رستاخيز).

انصاریان: آنان روزی که به سوی ما می آیند [نسبت به حقایق] چه شنوا و چه بینا می شوند، ولی امروز ستمکاران در گمراهی آشکارند.
خرمشاهی: روزى كه نزد ما آيند چقدر شنوا و چقدر بينا هستند، ولى امروز ستمگران در گمراهى آشكارند
فولادوند: چه شنوا و بينايند روزى كه به سوى ما مى ‏آيند ولى ستمگران امروز در گمراهى آشكارند
قمشه‌ای: روز محشر که خلق به سوی ما بازآیند چقدر شنوا و بینا شوند! ولی امروز (که باید حقیقت را بشنوند و ببینند) مردم ستمکار همه به گمراهی و ضلالت آشکار فرو رفته‌اند.
مکارم شیرازی: چه گوشهاي شنوا و چه چشمهاي بينائي (در آنروز) كه نزد ما مي‏آيند پيدا ميكنند؟ ولي اين ستمگران امروز در گمراهي آشكارند.

انصاریان: و آنان را از روز حسرت ـ آن گاه که کار از کار بگذرد ـ بترسان، در حالی که آنان در بی خبری [شدیدی] هستند و ایمان نمی آورند.
خرمشاهی: و آنان را از روز حسرت بترسان، كه امر [الهى‏] تحقق يابد و آنان غافلند و ايمان نياورند
فولادوند: و آنان را از روز حسرت بيم ده آنگاه كه داورى انجام گيرد و حال آنكه آنها [اكنون] در غفلتند و سر ايمان آوردن ندارند
قمشه‌ای: و (ای رسول ما) امت را از روز غم و حسرت (یعنی روز مرگ و قیامت) بترسان که آن روز دیگر کارشان گذشته است و آنها سخت از آن روز غافلند و به آن ایمان نمی‌آورند.
مکارم شیرازی: آنها را از روز حسرت (روز رستاخيز كه براي همه مايه تاسف است) بترسان، روزي كه همه چيز پايان مييابد در حالي كه آنها در غفلتند و ايمان نمي‏آورند.

انصاریان: یقیناً ماییم که زمین و همه کسانی را که روی آن قرار دارند به میراث می بریم و [همه] به سوی ما بازگردانده می شوند.
خرمشاهی: ما زمين را با هر كه روى آن است، ميراث مى‏بريم و به سوى ما بازگردانده شوند
فولادوند: ماييم كه زمين را با هر كه در آن است به ميراث مى ‏بريم و [همه] به سوى ما بازگردانيده مى ‏شوند
قمشه‌ای: تنها ماییم که (پس از فنای خلق و انتقالشان به عالم آخرت) زمین و اهلش را وارث می‌شویم و همه به سوی ما بازگردانده خواهند شد.
مکارم شیرازی: ما زمين و تمام كساني را كه بر آن هستند به ارث ميبريم و همگي به سوي ما باز ميگردند.