انصاریان: یا [ایمنند از اینکه] آنان را [در حالی که برای داد و ستد، زراعت و تجارت] در رفت و آمدند، گرفتار [عذاب] سازد؟ اینان عاجز کننده [خدا] نیستند [تا بتوانند از دسترس قدرت او بیرون روند.]
خرمشاهی: يا [خداوند] در [گرماگرم‏] گشت و گذارشان فروگيردشان و گزير و گريزى ندارند
فولادوند: يا در حال رفت و آمدشان [گريبان] آنان را بگيرد و كارى از دستشان برنيايد
قمشه‌ای: یا آنکه در سفر که سرگرم رفت و آمدند ناگاه به مؤاخذه سخت بگیرد؟ و آنان البته (بر قدرت حق) غالب نتوانند شد.
مکارم شیرازی: يا به هنگامي كه (براي كسب مال و ثروت فزونتر) در رفت آمدند دامانشانرا بگيرد در حالي كه قادر به فرار نيستند.

انصاریان: یا [ایمنند از اینکه] آنان را بر [پایه] ترس و بیم [و هشدارهای پی در پی به عذاب] بگیردشان؟ یقیناً پروردگارتان رؤوف و بسیار مهربان است.
خرمشاهی: يا ايشان را در عين ترس و لرز فرو گيرد، [پس‏] پروردگارتان رئوف و مهربان است‏
فولادوند: يا آنان را در حالى كه وحشت‏زده‏ اند فرو گيرد همانا پروردگار شما رئوف و مهربان است
قمشه‌ای: یا آنکه دایم آنها را به حال ترس بگیرد (خدا که این زشتکاران را به این انواع بلاها گرفتار نکرد بدین جهت است) که پروردگار شما بسیار مشفق و مهربان است.
مکارم شیرازی: يا بطور تدريجي با هشدارهاي خوفانگيز آنها را گرفتار سازد چرا كه پروردگار رؤ ف و رحيم است.

انصاریان: آیا به سوی آنچه خدا آفریده ننگریستند که سایه های آنان در حالی که فروتنانه برای خدا سجده می کنند، از راست و چپ برمی گردد؟
خرمشاهی: آيا در آنچه خداوند آفريده است نمى‏نگرند كه سايه‏هايشان از راست و چپ مى‏گسترد و فروتنانه به درگاه خداوند سجده مى‏كنند؟
فولادوند: آيا به چيزهايى كه خدا آفريده است ننگريسته‏ اند كه [چگونه] سايه ‏هايشان از راست و [از جوانب] چپ مى‏ گردد و براى خدا در حال فروتنى سر بر خاك مى‏ سايند
قمشه‌ای: آیا چشم نگشودند تا ببینند که هر موجودی که خدا آفریده چگونه آثار وجودی و سایه‌های آن به هر جانب از راست و چپ (مستقیم یا غیر مستقیم) روانه می‌شود و همه به سجده خدا با کمال فروتنی مشغولند؟
مکارم شیرازی: آيا آنها مخلوقات خدا را نديدند كه چگونه سايه‏ هايشان از راست و چپ حركت دارند و با خضوع براي خدا سجده مي‏كنند!

انصاریان: و آنچه در آسمان ها و زمین از جنبندگان و فرشتگان وجود دارد، فقط برای خدا سجده می کنند و تکبّر و سرکشی نمی ورزند.
خرمشاهی: هر آن جنبنده‏اى كه در آسمانها و آنچه در زمين است، و فرشتگان به درگاه خدا سجده مى‏برند و گردنكشى نمى‏كنند
فولادوند: و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين از جنبندگان و فرشتگان است براى خدا سجده مى كنند و تكبر نمى ‏ورزند
قمشه‌ای: و هر چه در آسمانها و زمین است از جنبندگان و نیز فرشتگان همه بی‌هیچ تکبر به سجده و عبادت خدا مشغولند.
مکارم شیرازی: (نه تنها سايه‏ ها بلكه) تمام آنچه در آسمانها و در زمين از جنبندگان وجود دارد و همچنين فرشتگان، براي خدا سجده مي‏كنند و هيچگونه تكبري ندارند.

انصاریان: از پروردگارشان که بر فراز آنان است، می ترسند، و آنچه را به آن مأمور می شوند، انجام می دهند.
خرمشاهی: از پروردگارشان، كه بر آنان محيط است، مى‏ترسند و آنچه دستور يافته‏اند، انجام مى‏دهند
فولادوند: از پروردگارشان كه حاكم بر آنهاست مى‏ ترسند و آنچه را مامورند انجام مى‏ دهند
قمشه‌ای: و از قهر خدا که فوق همه آنهاست می‌ترسند و هر چه مأمورند اطاعت می‌کنند.
مکارم شیرازی: آنها از (مخالفت) پروردگارشان كه حاكم بر آنهاست مي‏ترسند، و آنچه را ماءموريت دارند انجام مي‏دهند.

انصاریان: و [فرمان قاطعانه] خدا [ست که] فرمود: دو معبود انتخاب نکنید [که این انتخابی خلاف حقیقت است]؛ جز این نیست که او معبودی یگانه است؛ پس تنها از من بترسید.
خرمشاهی: و خداوند فرمود قائل به دو خدا مباشيد، جز اين نيست كه او خداى يگانه است، پس از من پروا كنيد
فولادوند: و خدا فرمود دو معبود براى خود مگيريد جز اين نيست كه او خدايى يگانه است پس تنها از من بترسيد
قمشه‌ای: و خدای یکتای عالم فرموده که به راه شرک و دو خدایی نروید، که خدا یکی است پس تنها از من بترسید و بس.
مکارم شیرازی: و خداوند فرمان داده دو معبود انتخاب نكنيد، معبود (شما) تنها يكي است، تنها از (كيفر) من بترسيد.

انصاریان: آنچه در آسمان ها و زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست، و نیز دین ثابت و پایدار مخصوص اوست؛ آیا از غیر او پروا می کنید؟!
خرمشاهی: و آنچه در آسمانها و زمين است، از آن اوست، و دين پايدار از آن اوست، آيا از غير خداوند پروا داريد؟
فولادوند: و آنچه در آسمانها و زمين است از آن اوست و آيين پايدار [نيز] از آن اوست پس آيا از غير خدا پروا داريد
قمشه‌ای: و هر چه در آسمانها و زمین است همه ملک خداست و دین و اطاعت همیشه مخصوص اوست، آیا شما بندگان از کسی غیر از خدای مقتدر می‌ترسید؟
مکارم شیرازی: آنچه در آسمانها و زمين است از آن او است، و همواره دين (و قوانين ديني) از او مي‏باشد و آيا از غير او مي‏ترسيد؟!

انصاریان: و آنچه از نعمت ها در دسترس شماست از خداست، آن گاه چون آسیبی [مانند سلبِ نعمت] به شما رسد، ناله و فریادتان را به التماس و زاری به درگاه او بلند می کنید.
خرمشاهی: و هر نعمتى كه داريد، از جانب خداوند است، سپس چون به شما رنجى رسد به درگاه او مى‏ناليد
فولادوند: و هر نعمتى كه داريد از خداست‏ سپس چون آسيبى به شما رسد به سوى او روى مى آوريد [و مى ‏ناليد]
قمشه‌ای: و شما بندگان با آنکه هر نعمت که دارید همه از خداست و چون بلایی به شما رسد به درگاه او پناه جسته و به او (در رفع بلا) استغاثه می‌کنید.
مکارم شیرازی: آنچه از نعمتها داريد همه از ناحيه خداست، سپس هنگامي كه ناراحتيها به شما مي‏رسد او را مي‏خوانيد.

انصاریان: سپس هنگامی که آسیب را از شما برطرف کند [بر خلاف انتظار] گروهی از شما به پروردگارشان شرک می آورند!!
خرمشاهی: و چون رنج را از شما باز دارد، آنگاه گروهى از شما براى پروردگارشان شريك مى‏آورند
فولادوند: و چون آن آسيب را از شما برطرف كرد آنگاه گروهى از شما به پروردگارشان شرك مى ‏ورزند
قمشه‌ای: باز وقتی که بلا را از سر شما رفع کرد گروهی از شما به خدای خود شرک می‌آورند.
مکارم شیرازی: و هنگامي كه ناراحتي و رنج را از شما برطرف ساخت گروهي از شما براي پروردگارشان شريك قائل مي‏شوند.

انصاریان: تا به نعمت هایی که به آنان عطا کرده ایم، ناسپاسی و کفران ورزند. پس [چند روزی از کالای زودگذر دنیا] برخوردار شوید که سپس [فرجام زشت خود را] خواهید دانست.
خرمشاهی: تا سرانجام [ناسپاسان‏] در حق آنچه به ايشان بخشيده‏ايم، ناسپاسى كنند، اينك بهره‏مند شويد، زودا كه بدانيد
فولادوند: [بگذار] تا آنچه را به ايشان عطا كرده‏ ايم ناسپاسى كنند اكنون برخوردار شويد و[لى] زودا كه بدانيد
قمشه‌ای: تا با وجود آن همه نعمت که به آنها دادیم باز به راه کفر و کفران روند. باری (این دو روزه دنیا) به کامرانی بپردازید که به زودی خواهید دانست.
مکارم شیرازی: (بگذار) نعمتهائي را كه به آنها داده‏ ايم كفران كنند و چند روزي (از اين متاع دنيا) بهره گيرند، اما بزودي خواهيد دانست (سرانجام كارتان به كجا خواهد كشيد.