انصاریان: و [برای اینکه در عبور از کوه ها و بیابان ها و کویرها سرگردان و گم نشوید] نشانه ها [قرار داد]، و [مردم به هنگام شب در دل بیابان ها و بر سطح دریاها] به وسیله ستارگان راهیابی می کنند.
خرمشاهی: و نيز نشانه‏هايى [ديگر]، و آنان با نظر به ستارگان [در دريا] راه مى‏يابند
فولادوند: و نشانه‏ هايى [ديگر نيز قرار داد] و آنان به وسيله ستاره [قطبى] راه‏يابى مى كنند
قمشه‌ای: و نشانه‌هایی (در زمین مانند کوهها و دریاها و رودها و جنگلها مقرر داشت) و آنان به ستارگان (در شبها) هدایت یابند.
مکارم شیرازی: و (نيز) علاماتي قرار داد و (شب هنگام) آنها بوسيله ستارگان هدايت مي‏شوند.

انصاریان: بر این اساس آیا کسی که [همه چیز] می آفریند، مانند کسی است که [هیچ چیز] نمی آفریند؟ [پس کُرنش در برابر بتان بر پایه چه دلیلی است؟] آیا پند نمی گیرید؟
خرمشاهی: پس آيا كسى كه مى‏آفريند همانند كسى است كه نمى‏آفريند؟ آيا پند نمى‏گيريد؟
فولادوند: پس آيا كسى كه مى ‏آفريند چون كسى است كه نمى ‏آفريند آيا پند نمى‏ گيريد
قمشه‌ای: آیا آن خدایی که خلق می‌کند مانند آن کس (از فراعنه و بتان) است که هیچ چیز در عالم خلق نمی‌کند؟ آیا متذکر و هوشیار نمی‌شوید؟
مکارم شیرازی: آيا كسي كه مي‏آفريند همچون كسي است كه نمي‏آفريند؟ آيا متذكر نمي‏شويد!!

انصاریان: و اگر نعمت های خدا را شماره کنید، هرگز نمی توانید آنها را به شمار آورید؛ یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
خرمشاهی: و اگر نعمت الهى را بشماريد، نمى‏توانيد آن را [چنانكه هست‏] شمارش كنيد، بى‏گمان خداوند آمرزگار مهربان است‏
فولادوند: و اگر نعمت[هاى] خدا را شماره كنيد آن را نمى‏ توانيد بشماريد قطعا خدا آمرزنده مهربان است
قمشه‌ای: و اگر بخواهید که نعمتهای خدا را شماره کنید هرگز نتوانید، که خدا در حق بندگان بسیار آمرزنده و مهربان است.
مکارم شیرازی: و اگر نعمتهاي خدا را بشماريد هرگز نمي‏توانيد آنرا احصا كنيد، خداوند غفور و رحيم است.

انصاریان: و خدا آنچه را پنهان می کنید و آنچه را آشکار می سازید، می داند.
خرمشاهی: و خداوند آنچه پنهان و آنچه آشكار مى‏داريد، مى‏داند
فولادوند: و خدا آنچه را كه پنهان مى داريد و آنچه را كه آشكار مى‏ سازيد مى‏ داند
قمشه‌ای: و خدا هر چه را پنهان و آشکار دارید به همه آگاه است.
مکارم شیرازی: خداوند آنچه را پنهان ميداريد و آنچه را آشكار مي‏سازيد مي‏داند.

انصاریان: و معبودهایی را که به جای خدا می پرستند [نه اینکه] چیزی را نمی آفرینند، بلکه خودشان آفریده می شوند.
خرمشاهی: و كسانى كه [مشركان به ناحق‏] به جاى خداوند مى‏پرستند، چيزى نيافريده‏اند و خودشان آفريده شده‏اند
فولادوند: و كسانى را كه جز خدا مى‏ خوانند چيزى نمى ‏آفرينند در حالى كه خود آفريده مى شوند
قمشه‌ای: و آنچه که مشرکان غیر از خدا (چون بتها و فراعنه) به خدایی می‌خوانند چیزی خلق نکنند و خود نیز مخلوقند.
مکارم شیرازی: معبودهائي را كه غير از خدا مي‏خوانند چيزي را خلق نمي‏كنند بلكه خودشان هم مخلوقند.

انصاریان: مُردگانند نه زندگان، و نمی دانند چه زمانی برانگیخته می شوند.
خرمشاهی: [اينان‏] مردگانى بى‏جانند، و خود نمى‏دانند كه چه هنگام برانگيخته خواهند شد
فولادوند: مردگانند نه زندگان و نمى‏ دانند كى برانگيخته خواهند شد
قمشه‌ای: اینها مرده و از حیات بی‌بهره‌اند و هیچ حس و شعور ندارند که در چه هنگام مبعوث می‌شوند (و که آنها را برمی‌انگیزد).
مکارم شیرازی: آنها موجودات مرده‏ اي هستند كه هرگز استعداد حيات ندارند، و نمي‏دانند در چه زماني عبادت كنندگانشان محشور مي‏شوند.

انصاریان: معبود شما معبودی یگانه است؛ پس کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند، دل هایشان [حق را] انکار می کند، و آنان مستکبرند.
خرمشاهی: خداى شما خدايى يگانه است، و كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، دلهايشان انكارگر است و خود مستكبرند
فولادوند: معبود شما معبودى است‏ يگانه پس كسانى كه به آخرت ايمان ندارند دلهايشان انكاركننده [حق] است و خودشان متكبرند
قمشه‌ای: خدای شما خدایی یکتاست، و آنان که به عالم آخرت ایمان ندارند (اگر هم به زبان گویند) به دل منکر (مبدأ متعال) اند و (از اطاعت حکم خدا) تکبر و سرپیچی می‌کنند.
مکارم شیرازی: معبود شما خداوند يگانه است، اما آنها كه به آخرت ايمان ندارند دلهايشان حق را انكار مي‏كند، و مستكبرند.

انصاریان: ثابت و یقینی است که خدا آنچه را پنهان می کنند و آنچه را آشکار می نمایند، می داند؛ قطعاً او مستکبران را دوست ندارد.
خرمشاهی: حقا كه خداوند آنچه پوشيده و آنچه آشكار مى‏دارند، مى‏داند، [و] او مستكبران را دوست ندارد
فولادوند: شك نيست كه خداوند آنچه را پنهان مى دارند و آنچه را آشكار مى‏ سازند مى‏ داند و او گردنكشان را دوست نمى دارد
قمشه‌ای: محققا خدا بر کارهای باطن و ظاهر آنها آگاه است (و به کیفر اعمالشان می‌رساند) که او هرگز متکبران و گردنکشان را دوست نمی‌دارد.
مکارم شیرازی: قطعا خداوند از آنچه پنهان مي‏دارند و آنچه آشكار مي‏سازند با خبر است او مستكبران را دوست نمي‏دارد.

انصاریان: و هنگامی که به آنان گویند: پروردگارتان چه چیزهایی نازل کرده؟ می گویند: [چیزی نازل نکرده، آنچه به عنوان قرآن در دسترس مردم است، همان] افسانه های [دروغین] پیشینیان است!!
خرمشاهی: و چون به ايشان گويند پروردگارتان چه نازل كرده است؟ گويند اين افسانه‏هاى پيشينيان است‏
فولادوند: و چون به آنان گفته شود پروردگارتان چه چيز نازل كرده است مى‏ گويند افسانه ‏هاى پيشينيان است
قمشه‌ای: و هرگاه به این مردم (مستکبر) گفته شود که خدایتان چه فرستاده؟ گویند: این آیات همه افسانه‌های پیشینیان است.
مکارم شیرازی: و هنگامي كه به آنها گفته شود پروردگار شما چه نازل كرده است! مي‏گويند اينها (وحي الهي نيست) همان افسانه‏ هاي دروغين پيشينيان است.

انصاریان: سرانجام روز قیامت بار گناهانشان را به طور کامل و بخشی از بار گناهان کسانی که از روی بی دانشی گمراهشان می کنند، به دوش می کشند. آگاه باشید! بد باری است که به دوش می کشند.
خرمشاهی: تا سرانجام هم بار گناهان خودشان را به تمامى در روز قيامت بر دوش كشند و هم بخشى از بارگناهان كسانى را كه از روى نادانى گمراهشان كرده‏اند، هان چه بد است آنچه بر دوش مى‏كشند
فولادوند: تا روز قيامت بار گناهان خود را تمام بردارند و [نيز] بخشى از بار گناهان كسانى را كه ندانسته آنان را گمراه مى كنند آگاه باشيد چه بد بارى را مى ‏كشند
قمشه‌ای: تا آنکه آنان (در نتیجه انکار روز قیامت) بار سنگین گناه خود را کاملا با برخی از بار گناه کسانی که از جهل گمراهشان کردند به دوش نهند، (عاقلان) آگاه باشند که آن بار وزر و گناه بسیار بد عاقبت است.
مکارم شیرازی: آنها بايد روز قيامت بار گناهان خود را بطور كامل بر دوش كشند، و هم سهمي از گناهان كساني را كه بخاطر جهل گمراهشان ساختند، بدانيد آنها بار سنگين بدي بر دوش مي‏كشند.