بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ
﴿۱﴾
انصاریان: بگو: پناه می برم به پروردگار مردم
خرمشاهی: بگو به پروردگار مردم پناه مىبرم فولادوند: بگو پناه مى برم به پروردگار مردم قمشهای: بگو: من پناه میجویم به پروردگار آدمیان. مکارم شیرازی: بگو پناه ميبرم به پروردگار مردم.
مَلِكِ النَّاسِ
﴿۲﴾
انصاریان: [به] پادشاه مردم
خرمشاهی: فرمانرواى مردم فولادوند: پادشاه مردم قمشهای: پادشاه آدمیان. مکارم شیرازی: به مالك و حاكم مردم.
إِلَهِ النَّاسِ
﴿۳﴾
انصاریان: [به] معبود مردم
خرمشاهی: خداى مردم فولادوند: معبود مردم قمشهای: یکتا معبود آدمیان. مکارم شیرازی: به خدا و معبود مردم
مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ
﴿۴﴾
انصاریان: از زیان وسوسه گر کمین گرفته و پنهان،
خرمشاهی: از شر وسوسهگر پنهانكار فولادوند: از شر وسوسه گر نهانى قمشهای: از شرّ آن وسوسهگر نهانی. مکارم شیرازی: از شر وسواس خناس.
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ
﴿۵﴾
انصاریان: آنکه همواره در سینه های مردم وسوسه می کند
خرمشاهی: كسى كه در دلهاى مردم وسوسه مىكند فولادوند: آن كس كه در سينه هاى مردم وسوسه مى كند قمشهای: آن شیطان که وسوسه و اندیشه بد افکند در دل مردمان. مکارم شیرازی: كه در سينه هاي انسانها وسوسه ميكند.
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ
﴿۶﴾
انصاریان: از جنّیان و آدمیان.
خرمشاهی: اعم از جن و انسان فولادوند: چه از جن و [چه از] انس قمشهای: چه آن شیطان از جنس جن باشد و یا از نوع انسان. مکارم شیرازی: خواه از جن باشد يا از انسان! |
||