أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ آلْآنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ
﴿۵۱﴾
انصاریان: سپس آیا هنگامی که عذاب فرا می رسد به درستی و حق بودنش ایمان می آورید؟ [در لحظه فرا رسیدن عذاب به شما گفته می شود:] حالا و ایمان؟! [این همان عذابی است] که همواره به رسیدن آن شتاب ورزیدید!
خرمشاهی: آيا آنگاه كه رخ داد باورش مىكنيد، آيا اكنون؟ و حال آنكه آن را به شتاب مىخواستيد فولادوند: سپس آيا هنگامى كه [عذاب بر شما] واقع شد اكنون به آن ايمان آورديد در حالى كه به [آمدن] آن شتاب مى نموديد قمشهای: آیا آن گاه که عذاب واقع شد به او ایمان میآورید؟ الآن (ایمان آوردید و به جزع و توبه برخاستید)؟ و حال آنکه قبلا عذاب را به تعجیل میخواستید. مکارم شیرازی: يا اينكه آنگاه كه واقع شد ايمان ميآوريد (اما بدانيد به شما گفته ميشود) حالا؟ با اينكه قبلا براي آن عجله ميكرديد؟ (اكنون چه سود؟)
ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا بِمَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ
﴿۵۲﴾
انصاریان: آن گاه به کسانی که ستم کرده اند، گفته می شود: عذاب جاودانه را بچشید، آیا جز به کیفر آنچه همواره مرتکب می شدید، جزا داده می شوید؟
خرمشاهی: سپس به ستمكاران گفته شود عذاب جاودانه را بچشيد، آيا غير از جزاى كار و كردارتان را مىبينيد؟ فولادوند: پس به كسانى كه ستم ورزيدند گفته شود عذاب جاويد را بچشيد آيا جز به [كيفر] آنچه به دست مى آورديد جزا داده مى شويد قمشهای: آن گاه به ستمکاران گویند: بچشید عذاب ابدی را، آیا این عذاب جز نتیجه اعمال زشت شماست؟ مکارم شیرازی: سپس به آنها كه ستم كردند گفته ميشود عذاب ابدي را بچشيد! آيا جز به آنچه انجام ميداديد كيفر داده ميشويد؟
وَيَسْتَنْبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ قُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ
﴿۵۳﴾
انصاریان: و از تو خبر می گیرند: آیا [عذاب جاودانه ای که به آن تهدید می شویم] حق است؟ بگو: آری، سوگند به پروردگارم یقیناً حق است، و شما عاجز کننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید.]
خرمشاهی: و از تو مىپرسند كه آيا آن حق است؟ بگو آرى سوگند به پروردگارم كه آن حق است، و شما گزير و گريزى نداريد فولادوند: و از تو خبر مى گيرند آيا آن راست است بگو آرى سوگند به پروردگارم كه آن قطعا راست است و شما نمى توانيد [خدا را] درمانده كنيد قمشهای: کافران از تو میپرسند که آیا این (وعده عذاب) حق است؟ بگو: آری قسم به خدای من که البته حق است و شما از آن هیچ مفرّی ندارید. مکارم شیرازی: از تو ميپرسند آيا آن (وعده مجازات الهي) حق است ؟ بگو آري بخدا سوگند قطعا حق است و شما نميتوانيد از آن جلو گيري كنيد!
وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ
﴿۵۴﴾
انصاریان: اگر [در قیامت] برای هر کسی که ستم کرده همه ثروتی که در زمین است فراهم باشد، یقیناً آن را برای بازخرید خود [از عذاب جاودانه] می پردازد؛ و زمانی که عذاب را ببینند [از شدت شرمساری] پشیمانی و اندوه خود را پنهان می کنند، ومیان آنان به عدالت و انصاف داوری می شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت.
خرمشاهی: و اگر آنچه در زمين هست از آن هر كسى كه ستم [شرك]ورزيده است، باشد، بىشك آن را بلا گردان كند، و چون عذاب را بنگرند پشيمانى [شان] را پنهان كنند، و در ميان آنان دادگرانه داورى شود و بر آنان ستم نرود فولادوند: و اگر براى هر كسى كه ستم كرده است آنچه در زمين است مى بود قطعا آن را براى [خلاصى و] بازخريد خود مى داد و چون عذاب را ببينند پشيمانى خود را پنهان دارند و ميان آنان به عدالت داورى شود و بر ايشان ستم نرود قمشهای: و اگر در (آن روز) مردم ستمکار مالک روی زمین باشند آرزو کنند که همه دارایی خود را فدا دهند (تا مگر خویشتن را از عذاب برهانند و نتوانند) و چون عذاب را مشاهده کنند حسرت و پشیمانی خود را پنهان دارند (که شماتت از مردم نکشند) و در حق آنها حکم به عدل شود و به آنان هیچ ستمی نخواهد شد. مکارم شیرازی: و هر كس كه ستم كرده اگر تمامي آنچه روي زمين است در اختيار داشته باشد (همه را از هول عذاب) براي نجات خويش ميدهد، و هنگامي كه عذاب را ببينند (پشيمان ميشوند اما) پشيماني خود را كتمان ميكنند (مبادا رسواتر شوند) و در ميان آنها به عدالت داوري ميشود و ستمي بر آنها نخواهد رفت.
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَلَا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
﴿۵۵﴾
انصاریان: آگاه باشید! مسلماً آنچه در آسمان ها وزمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست. بدانید که بی تردید وعده خدا حق است، ولی بیشترشان [این حقایق را] نمی دانند.
خرمشاهی: بدانيد كه آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است، بدانيد كه وعده الهى راست و درست است ولى بيشترينه آنان نمىدانند فولادوند: بدانيد كه در حقيقت آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداست بدانيد كه در حقيقت وعده خدا حق است ولى بيشتر آنان نمى دانند قمشهای: آگاه باشید که هر چه در آسمانها و زمین است ملک خداست و هم آگاه باشید که وعده خدا همه حق محض است، ولی اکثر خلق از آن آگه نیستند. مکارم شیرازی: آگاه باشيد آنچه در آسمانها و زمين است از آن خدا است، آگاه باشيد وعده خدا حق است ولي اكثر آنها نميدانند.
هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
﴿۵۶﴾
انصاریان: او زنده می کند ومی میراند وبه سوی او بازگردانده می شوید.
خرمشاهی: اوست كه زنده مىدارد و مىميراند و به سوى او باز گردانده شويد فولادوند: او زنده مى كند و مى ميراند و به سوى او بازگردانيده مى شويد قمشهای: خداست که زنده میکند و میمیراند و باز همه به سوی او بازگردانده میشوید. مکارم شیرازی: او است كه زنده ميكند و ميميراند و به سوي او باز ميگرديد.
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ
﴿۵۷﴾
انصاریان: ای مردم! یقیناً از سوی پروردگارتان برای شما پند وموعظه ای آمده، و شفاست برای آنچه [ازبیماری های اعتقادی و اخلاقی] در سینه هاست، و سراسر هدایت و رحمتی است برای مؤمنان.
خرمشاهی: اى مردم از سوى پروردگارتان پندى براى شما و شفابخش دلها و رهنمود و رحمتى براى مؤمنان آمده است فولادوند: اى مردم به يقين براى شما از جانب پروردگارتان اندرزى و درمانى براى آنچه در سينه هاست و رهنمود و رحمتى براى گروندگان [به خدا] آمده است قمشهای: ای مردم عالم، به حقیقت نامهای که همه پند و اندرز و شفای دلها و هدایت و رحمت بر مؤمنان است از جانب خدایتان آمد. مکارم شیرازی: اي مردم! اندرزي از سوي پروردگارتان براي شما آمده، و درمان آنچه در سينه هاست، و هدايت و رحمت براي مؤ منان.
قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ
﴿۵۸﴾
انصاریان: بگو: [این موعظه، دارو، هدایت و رحمت] به فضل و رحمت خداست، پس باید مؤمنان به آن شاد شوند که آن از همه ثروتی که جمع می کنند، بهتر است.
خرمشاهی: بگو به فضل و رحمت خدا بايد شادمانى كنند كه اين بهتر است از آنچه مىاندوزند فولادوند: بگو به فضل و رحمت خداست كه [مؤمنان] بايد شاد شوند و اين از هر چه گرد مى آورند بهتر است قمشهای: بگو که باید منحصرا به فضل و رحمت خدا شادمان شوند (و به نزول قرآن مسرور باشند) که آن بهتر و مفیدتر از ثروتی است که میاندوزند. مکارم شیرازی: بگو به فضل و رحمت خدا بايد خوشحال شوند كه از آنچه گردآوري كرده اند بهتر است.
قُلْ أَرَأَيْتُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ
﴿۵۹﴾
انصاریان: بگو: به من خبر دهید که آنچه خدا از رزق و روزی برای شما نازل کرده و شما بخشی از آن را حرام و بخشی را حلال کردید. بگو: آیا خدا این حرام و حلال کردن را به شما اجازه داده یا بر خدا دروغ می بندید؟!
خرمشاهی: بگو بينديشيد كه در رزقى كه خداوند برايتان فرستاده است [چرا] چيزى را حرام و چيزى را حلال مىگردانيد بگو آيا خداوند به شما اجازه داده است، يا آنكه بر خداوند دروغ مىبنديد؟ فولادوند: بگو به من خبر دهيد آنچه از روزى كه خدا براى شما فرود آورده [چرا] بخشى از آن را حرام و [بخشى را] حلال گردانيده ايد بگو آيا خدا به شما اجازه داده يا بر خدا دروغ مى بنديد قمشهای: باز (به مشرکان عرب) بگو: با من بگویید که آیا رزقی که خدا برای شما فرستاده (و حلال فرموده) و شما از پیش خود بعضی را حرام و بعضی را حلال میکنید، آیا این به دستور خداست یا بر خدا افترا میبندید؟ مکارم شیرازی: بگو آيا روزيهائي را كه خداوند بر شما نازل كرده مشاهده كرديد كه بعضي از آنرا حلال و بعضي را حرام كرده ايد بگو آيا خداوند به شما اجازه داده يا بر خدا افترا ميبنديد؟ (و پيش خود تحريم و تحليل ميكنيد).
وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ
﴿۶۰﴾
انصاریان: و کسانی که بر خدا دروغ می بندند، گمانشان به روز قیامت چیست؟ بی تردید خدا نسبت به همه مردم، صاحب فضل و احسان است، ولی بیشترشان سپاس نمی گزارند.
خرمشاهی: و دروغ زنان بر خداوند در روز قيامت چه گمان دارند؟ خداوند بر مردمان بخشش و بخشايش دارد ولى بيشترشان سپاس نمىگزارند فولادوند: و كسانى كه بر خدا دروغ مى بندند روز رستاخيز چه گمان دارند در حقيقت خدا بر مردم داراى بخشش است ولى بيشترشان سپاسگزارى نمى كنند قمشهای: و آنان که بر خدا دروغ میبندند مگر چه گمان دارند به روز قیامت؟! البته خدا را با بندگان فضل و احسان بسیار است ولی اکثر مردم شکر نمیکنند. مکارم شیرازی: آنها كه بر خدا افترا ميبندند درباره (مجازات) روز رستاخيز چه ميانديشند؟ خداوند فضل (و بخشش) نسبت به همه مردم دارد، اما اكثر آنها سپاسگزاري نميكنند |
||