وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ
﴿۱۰۰﴾
انصاریان: هیچ کس را نسزد [و قدرت نباشد] که ایمان بیاورد مگر به اذن و توفیق خدا، و خدا پلیدی [ضلالت] را [پس از بیان حقایق] بر کسانی قرار می دهد که [در حقایق] نمی اندیشند.
خرمشاهی: و حال آنكه هيچ كسى را نرسد كه جز به اذن [و توفيق] الهى ايمان آورد، و پليدى را بر كسانى كه تعقل نمىكنند، مقرر مىدارد فولادوند: و هيچ كس را نرسد كه جز به اذن خدا ايمان بياورد و [خدا] بر كسانى كه نمى انديشند پليدى را قرار مى دهد قمشهای: و هیچ یک از نفوس بشر را تا خدا رخصت ندهد ایمان نیاورد و پلیدی (کفر و جهالت) را خدا برای مردم بیخرد که عقل را کار نبندند مقرر میدارد. مکارم شیرازی: (اما) هيچكس نميتواند ايمان بياورد جز به فرمان خدا (و توفيق و ياري و هدايت او) و پليدي (و نا پاكي كفر و گناه را بر آنها قرار ميدهد كه تعقل نميكنند.
قُلِ انْظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ
﴿۱۰۱﴾
انصاریان: بگو: با تأمل بنگرید که در آسمان ها و زمین [از شگفتی های آفرینش و عجایب خلقت] چه چیزها هست؟ ولی نشانه ها و هشدارها به حال گروهی که ایمان نمی آورند، سودی نمی دهد.
خرمشاهی: بگو [به ديده عبرت] بنگريد كه در آسمانها و زمين چيست؟ و نشانههاى عبرتانگيز و نيز هشدارها سودى به حال قومى كه ايمان نمىآورند، ندارد فولادوند: بگو بنگريد كه در آسمانها و زمين چيست و[لى] نشانه ها و هشدارها گروهى را كه ايمان نمى آورند سود نمى بخشد قمشهای: بگو: در آسمانها و زمین بنگرید تا چه مشاهده میکنید. و (گر چه) مردمی را که نخواهند ایمان آورند دلایل و آیات و بیم دادنهای الهی هرگز سودمند نمیافتد. مکارم شیرازی: بگو نگاه كنيد آنچه را (از آيات خدا و نشانه هاي توحيدش) در آسمانها و زمين است، اما اين آيات و انذارها به حال كساني كه ايمان نميآورند (و لجوجند) مفيد نخواهد بود.
فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ قُلْ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ
﴿۱۰۲﴾
انصاریان: پس آیا جز مانند روزهای [سخت و شکننده] کسانی را که پیش از آنان درگذشتند، انتظار می برند؟ بگو: پس منتظر بمانید که من [هم] با شما از منتظرانم.
خرمشاهی: پس آيا انتظار چيزى را جز نظير روزگار پيشينيانشان مىكشند؟ بگو پس انتظار بكشيد كه من نيز همراه شما از منتظرانم فولادوند: پس آيا جز مانند روزهاى كسانى را كه پيش از آنان درگذشتند انتظار مى برند بگو انتظار بريد كه من [نيز] با شما از منتظرانم قمشهای: پس مردمی که ایمان نمیآورند منتظر چیستند جز آنکه روزگار هلاکت و عذابی که پیشینیان دیدند به چشم ببینند؟ بگو که شما (نزول عذاب را)، منتظر باشید که من هم با شما منتظر (نزول فتح و نصرت خدا) میباشم. مکارم شیرازی: آيا آنها همانند روزهاي پيشينيان را انتظار ميكشند (و همانند بلاها و مجازاتهايشان را) بگو شما انتظار بكشيد من نيز با شما انتظار ميكشم!
ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا كَذَلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنْجِ الْمُؤْمِنِينَ
﴿۱۰۳﴾
انصاریان: آن گاه پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده اند [روز نزول عذاب] می رهانیم، همین گونه بر ما فریضه و لازم است که مؤمنان را نجات دهیم.
خرمشاهی: سپس فرستادگانمان و مؤمنان را نجات مىدهيم، بدينسان بر ماست كه مؤمنان را نجات دهيم فولادوند: سپس فرستادگان خود و كسانى را كه گرويدند مى رهانيم زيرا بر ما فريضه است كه مؤمنان را نجات دهيم قمشهای: آن گاه ما رسولان خود و مؤمنان را نجات میدهیم، ما بر خود فرض کردیم که این چنین اهل ایمان را نجات بخشیم. مکارم شیرازی: سپس (به هنگام نزول بلا و مجازات) فرستادگان خود و كساني را كه به آنان ايمان ميآوردند نجات ميداديم، و همين گونه بر ما حق است كه مؤ منان (به تو) را رهائي بخشيم.
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي شَكٍّ مِنْ دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
﴿۱۰۴﴾
انصاریان: بگو: ای مردم! اگر شما در [حقّانیّت] دین من تردید دارید [من در حقّانیّت دینم و بطلان آیین شما هیچ تردیدی ندارم] من آنهایی را که شما به جای خدا می پرستید، نمی پرستم، بلکه خدایی را می پرستم که جان همه شما را می ستاند، و من مأمورم که از مؤمنان باشم.
خرمشاهی: بگو اى مردم، اگر از دين من در شك هستيد، بدانيد كه من كسانى را كه به جاى خداوند مىپرستيد، نمىپرستم، بلكه خدايى را مىپرستم كه [به هنگام] جان شما را مىگيرد، و به من امر شده است كه از مؤمنان باشم فولادوند: بگو اى مردم اگر در دين من ترديد داريد پس [بدانيد كه من] كسانى را كه به جاى خدا مى پرستيد نمى پرستم بلكه خدايى را مى پرستم كه جان شما را مى ستاند و دستور يافته ام كه از مؤمنان باشم قمشهای: بگو که ای مردم، اگر شما به آیین من شک دارید پس (یقین دارید که) من هرگز خدایان باطلی را که شما میپرستید نخواهم پرستید، بلکه تنها خدای یکتایی را که مرگ (و زندگانی) همه شما خلایق به امر اوست میپرستم و مأمورم که خود از اهل ایمان باشم. مکارم شیرازی: بگو اي مردم! اگر در عقيده من شك داريد، من كساني را كه جز خدا ميپرستيد نميپرستم، تنها خداوندي را پرستش ميكنم كه شما را ميميراند و من ماءمورم كه از مؤ منان باشم.
وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
﴿۱۰۵﴾
انصاریان: و [دستور یافته ام] که [حق گرایانه و بدون انحراف با همه وجود] به سوی [این] دین درست واستوار روی آور، و از مشرکان مباش.
خرمشاهی: و اينكه به سوى دين پاك روى آور و هرگز از مشركان مباش فولادوند: و [به من دستور داده شده است] كه به دين حنيف روى آور و زنهار از مشركان مباش قمشهای: و (خدا مرا امر کرده به) این که روی به جانب دین حنیف (اسلام و آیین پاک توحید) آور و هرگز هم آیین مشرکان مباش. مکارم شیرازی: و (به من دستور داده شده كه) روي خود را به آئيني متوجه ساز كه خالي از هر گونه شرك است و از مشركان مباش.
وَلَا تَدْعُ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ فَإِنْ فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِنَ الظَّالِمِينَ
﴿۱۰۶﴾
انصاریان: و به جای خدا چیزی را که سودی به تو نمی رساند و زیانی نمی زند، مَپَرست؛ که اگر بپرستی قطعاً از زیانکاران خواهی بود.
خرمشاهی: و به جاى خداوند چيزى را كه نه سودى به تو مىرساند و نه زيانى، مپرست، و اگر چنين كردى در آن صورت از ستمكاران [مشرك] خواهى بود فولادوند: و به جاى خدا چيزى را كه سود و زيانى به تو نمى رساند مخوان كه اگر چنين كنى در آن صورت قطعا از جمله ستمكارانى قمشهای: و غیر از خدای یکتا هیچ یک از این خدایان باطل را که به حال تو نفع و ضرری ندارند به خدایی مخوان و گر نه از ستمکاران خواهی بود. مکارم شیرازی: و جز خدا چيزي را كه نه سودي به تو ميرساند و نه زياني، مخوان، كه اگر چنين كني از ستمكاران خواهي بود.
وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
﴿۱۰۷﴾
انصاریان: و اگر خدا گزند و آسیبی به تو رساند، آن را جز او برطرف کننده ای نیست، و اگر برای تو خیری خواهد فضل و احسانش را دفع کننده ای نیست؛ خیرش را به هر کس از بندگانش بخواهد می رساند و او بسیار آمرزنده و مهربان است.
خرمشاهی: و اگر خداوند بخواهد بلايى به تو برساند، بازدارندهاى جز خود او براى آن وجود ندارد، و اگر خيرى برايت بخواهد، فضل او بازدارندهاى ندارد، كه آن را به هركس از بندگانش كه بخواهد مىرساند، و او آمرزگار مهربان است فولادوند: و اگر خدا به تو زيانى برساند آن را برطرفكننده اى جز او نيست و اگر براى تو خيرى بخواهد بخشش او را ردكننده اى نيست آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مى رساند و او آمرزنده مهربان است قمشهای: و اگر خدا بر تو ضرری خواهد هیچ کس جز او دفع آن ضرر نتواند، و اگر خیر و رحمتی خواهد باز احدی منع فضل او نتواند، که فضل و رحمت خود را به هر کس از بندگان بخواهد البته میرساند و اوست خدای بسیار آمرزنده و مهربان. مکارم شیرازی: و اگر خداوند (براي امتحان يا كيفر گناه) زياني به تو رساند، هيچكس جز او آنرا بر طرف نميسازد، و اگر اراده خيري براي تو كند هيچكس مانع فضل او نخواهد شد، آنرا به هر كس از بندگانش بخواهد ميرساند و او غفور و رحيم است.
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ
﴿۱۰۸﴾
انصاریان: بگو: ای مردم! یقیناً حق از سوی پروردگارتان برای شما آمد؛ پس هر که هدایت یابد، فقط به سود خود هدایت می یابد و هر که گمراه گردد، فقط به زیان خود گمراه می شود، و من نگهبان شما نیستم.
خرمشاهی: بگو اى مردم حق از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده است، پس هر كس كه رهياب شود، همانا به سود خويش رهياب شده است، و هركس بيراه رود، همانا به زيان خويش بيراه رفته است، و من نگهبان شما نيستم فولادوند: بگو اى مردم حق از جانب پروردگارتان براى شما آمده است پس هر كه هدايت يابد به سود خويش هدايت مى يابد و هر كه گمراه گردد به زيان خود گمراه مى شود و من بر شما نگهبان نيستم قمشهای: بگو: ای مردم به حقیقت (کتاب و رسول) حق از جانب خدایتان برای شما آمد، پس هر کس هدایت یافت نفعش بر خود اوست و هر کس به راه گمراهی شتافت زیانش بر خود اوست و من نگهبان شما (از مؤاخذه خدا) نیستم. مکارم شیرازی: بگو اي مردم حق از طرف پروردگارتان به سراغ شما آمده، هر كس (در پرتو آن) هدايت يابد براي خود هدايت شده، و هر كس گمراه گردد به زيان خود گمراه شده، و من ماءمور (به اجبار) شما نيستم.
وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ
﴿۱۰۹﴾
انصاریان: و از آنچه به سویت وحی می شود، پیروی کن و [در برابر پیش آمدها و تکذیب منکران] شکیبا باش تا خدا [میان تو و مخالفانت] داوری کند؛ و او بهترین داوران است.
خرمشاهی: و از آنچه بر تو وحى مىشود پيروى كن و شكيبا باش، تا خداوند حكم خويش به ميان آورد، و او بهترين داوران است فولادوند: و از آنچه بر تو وحى مى شود پيروى كن و شكيبا باش تا خدا [ميان تو و آنان] داورى كند و او بهترين داوران است قمشهای: و تو خود از وحی خدای که بر تو میرسد پیروی کن و راه صبر پیش گیر تا وقتی که خدا (میان تو و مخالفانت) حکم کند و او بهترین حکمفرمایان عالم است. مکارم شیرازی: و از آنچه بر تو وحي ميشود پيروي كن و شكيبا باش (و استقامت نما) تا خداوند فرمان (پيروزي را) صادر كند و او بهترين حاكمان است. |
||