|
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ
﴿۸﴾
روزى كه آسمانها چون فلز گداخته شود (۸)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
﴿۹﴾
و كوهها چون پشم زده گردد (۹)
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
﴿۱۰﴾
و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال] نپرسد (۱۰)
يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
﴿۱۱﴾
آنان را به ايشان نشان مى دهند گناهكار آرزو مى كند كه كاش براى رهايى از عذاب آن روز مى توانست پسران خود را عوض دهد (۱۱)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
﴿۱۲﴾
و [نيز] همسرش و برادرش را (۱۲)
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ
﴿۱۳﴾
و قبيله اش را كه به او پناه مى دهد (۱۳)
وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ
﴿۱۴﴾
و هر كه را كه در روى زمين است همه را [عوض مى داد] و آنگاه خود را رها میکرد (۱۴)
كَلَّا إِنَّهَا لَظَى
﴿۱۵﴾
نه چنين است [آتش] زبانه مى كشد (۱۵)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَى
﴿۱۶﴾
پوست سر و اندام را بركننده است (۱۶)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
﴿۱۷﴾
هر كه را پشت كرده و روى برتافته (۱۷)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو