و [نيز در] پياپى آمدن شب و روز و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و به [وسيله] آن زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است و [همچنين در] گردش بادها [به هر سو] براى مردمى كه مى‏ انديشند نشانه‏ هايى است (۵)

اين[ها]ست آيات خدا كه به راستى آن را بر تو مى‏ خوانيم پس بعد از خدا و نشانه‏ هاى او به كدام سخن خواهند گرويد (۶)

واى بر هر دروغزن گناه‏پيشه (۷)

[كه] آيات خدا را كه بر او خوانده مى ‏شود مى ‏شنود و باز به حال تكبر چنانكه گويى آن را نشنيده است‏ سماجت مى ‏ورزد پس او را از عذابى پردرد خبر ده (۸)

و چون از نشانه‏ هاى ما چيزى بداند آن را به ريشخند مى‏ گيرد آنان عذابى خفت ‏آور خواهند داشت (۹)

پيشاپيش آنها دوزخ است و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستانى را كه غير از خدا اختيار كرده‏ اند به كارشان مى ‏آيد و عذابى بزرگ خواهند داشت (۱۰)

اين رهنمودى است و كسانى كه آيات پروردگارشان را انكار كردند بر ايشان عذابى دردناك از پليدى است (۱۱)

خدا همان كسى است كه دريا را به سود شما رام گردانيد تا كشتيها در آن به فرمانش روان شوند و تا از فزون بخشى او [روزى خويش را] طلب نماييد و باشد كه سپاس داريد (۱۲)

و آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است به سود شما رام كرد همه از اوست قطعا در اين [امر] براى مردمى كه مى‏ انديشند نشانه‏ هايى است (۱۳)

به كسانى كه ايمان آورده‏ اند بگو تا از كسانى كه به روزهاى [پيروزى] خدا اميد ندارند درگذرند تا [خدا هر] گروهى را به [سبب] آنچه مرتكب مى ‏شده‏ اند به مجازات رساند (۱۴)