مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ
﴿۲۳﴾
گرد آوريد و به سوى راه جهنم رهبريشان كنيد (۲۳)
وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ
﴿۲۴﴾
و بازداشتشان نماييد كه آنها مسؤولند (۲۴)
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
﴿۲۵﴾
شما را چه شده است كه همديگر را يارى نمى كنيد (۲۵)
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
﴿۲۶﴾
[نه] بلكه امروز آنان از در تسليم درآمدگانند (۲۶)
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ
﴿۲۷﴾
و بعضى روى به بعضى ديگر مى آورند [و] از يكديگر مى پرسند (۲۷)
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ
﴿۲۸﴾
[و] مى گويند شما [ظاهرا] از در راستى با ما درمى آمديد [و خود را حق به جانب مى نموديد] (۲۸)
قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
﴿۲۹﴾
[متهمان] مى گويند [نه] بلكه با ايمان نبوديد (۲۹)
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ
﴿۳۰﴾
و ما را بر شما هيچ تسلطى نبود بلكه خودتان سركش بوديد (۳۰)
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ
﴿۳۱﴾
پس فرمان پروردگارمان بر ما سزاوار آمد ما واقعا بايد [عذاب را] بچشيم (۳۱)
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ
﴿۳۲﴾
و شما را گمراه كرديم زيرا خودمان گمراه بوديم (۳۲)
|
||